علی رشید آبادی قهرمان مدال آوری است که علیرغم معلولیت، داستانی متفاوت از زندگی را به نگارش درآورده است. او در مصاحبه اختصاصی با پایگاه خبری پهنه پرواز از مشکلات معلولیت و موفقیت ها و دستاوردهایش می گوید . او که از همان ابتدای تولد با چالشی به نام معلولیت روبهرو شد، از سختیها نه تنها گریزان نشد، بلکه آنها را به سکوی پرتابی برای صعود به قلههای موفقیت تبدیل کرد. داستان زندگی علی، داستانی از اراده، پشتکار و شجاعتی است که نه در برابر معلولیت، بلکه در برابر محدودیتها ایستاده و آنها را به زانو درآورده است.
پهنه پرواز: لطفاً خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید و بگویید اهل کدام شهر هستید؟
علی رشیدآبادی: سلام، من علی رشیدآبادی هستم، دانشجوی رشته حسابداری و اهل نیشابور. از بدو تولد با معلولیت جسمی-حرکتی به دنیا آمدم و تا امروز ۱۲ بار تحت عمل جراحی قرار گرفتم. متأسفانه، این عملها تأثیر چندانی در بهبود شرایط من نداشتند و تنها کمکشان این بود که غدهای که در کمرم بود برداشته شد تا دستهایم هم مانند پاهایم دچار مشکل نشوند. البته این عملها یک تأثیر منفی هم داشت؛ در یکی از این جراحیها ترسیدم و همین باعث شد که دچار لکنت زبان شوم.
پهنه پرواز : چه چیزی باعث شد که به سمت ورزش بروید؟
علی رشیدآبادی: بعد از آخرین عمل جراحی، تصمیم گرفتم به ورزش روی بیاورم. نمیخواستم مثل بقیه در خانه بیفتم و دچار افسردگی شوم. احساس کردم باید حرکتی کنم و برای زندگیام کاری انجام دهم.
پهنه پرواز: معلولیت و ورزش چه تأثیر و تغییراتی در زندگی و شخصیت شما داشته است؟
علی رشیدآبادی: معلولیت برای من همیشه یک نقطه قوت بوده است. وقتی دیگران من را مسخره میکردند، با کارهایی که انجام میدادم، سعی میکردم آنها را شگفتزده کنم. ورزش برای من به نوعی اعتیاد تبدیل شده است. هر روز تمرین میکنم و حتی در بدترین شرایط هم یک روز تمرینم را رها نکردهام.
پهنه پرواز : بزرگترین هدف شما برای آینده چیست؟
علی رشیدآبادی: بزرگترین هدف من رسیدن به المپیک است. تمام تلاشم را میکنم تا این هدف را محقق کنم.
پهنه پرواز : از دید شما بزرگترین چالش برای معلولین در حال حاضر چیست؟
علی رشیدآبادی: به نظر من، هر چقدر معلولین چالش داشته باشند، بهتر از افراد سالم میتوانند از پس آنها برآیند. آنها خوب میدانند چگونه با خودشان کنار بیایند و ارتباط برقرار کنند. این قدرتی است که شاید دیگران کمتر داشته باشند.
پهنه پرواز : درباره فعالیتهای ورزشیتان بیشتر بگویید. از چه زمانی ورزش را شروع کردید و در چه رشتههایی فعالیت داشتهاید؟
علی رشیدآبادی: از ۱۲ سالگی ورزش را شروع کردم. اولین رشتهای که به آن مشغول شدم، ورزشهای باستانی بود که در این رشته موفق به کسب دو مدال طلا و نقره در سطح کشور شدم. سپس به والیبال نشسته روی آوردم، اما علاقه چندانی به این رشته نداشتم.
بعد از آن به پرتاب نیزه پرداختم و در این رشته نیز موفق به کسب چندین مدال طلا و نقره در مسابقات استانی و کشوری شدم. در حال حاضر پنج سال است که به صورت حرفهای به شنا میپردازم و تا امروز ۱۶ مدال طلا و ۲ نقره کشوری و چندین رکورد ملی در سطح کشور کسب کردهام. همچنین، دو سال است که به بدنسازی مشغولم و در این رشته نیز موفق به کسب یک مدال طلای استانی و یک مدال نقره کشوری شدهام.
پهنه پرواز : در پایان، آیا صحبتی با مسئولین دارید؟
علی رشیدآبادی: حرفی ندارم.
در نگاه اول، شاید معلولیت تنها یک محدودیت به نظر برسد، اما داستان زندگی علی رشیدآبادی نشان میدهد که محدودیتها تنها زمانی معنا پیدا میکنند که خودمان آنها را بپذیریم. علی با هر گامی که در مسیر ورزش برداشته، نه تنها به قهرمانیهای بسیاری دست یافته، بلکه ثابت کرده است که اراده انسان میتواند هر مانعی را پشت سر بگذارد. او امروز با افتخار در کنار مدالهای طلا و نقرهاش، یک پیام روشن به همه دارد: قدرت واقعی در درون ماست، جایی که هیچ محدودیتی نمیتواند بر آن غلبه کند.
از علی رشیدآبادی، قهرمان پرتلاش و الهامبخش، سپاسگزاریم و برایش در مسیر رسیدن به المپیک، آرزوی موفقیت میکنیم. باشد که هرگز از حرکت باز نایستد و همچنان بر قلههای افتخار بدرخشی
