سارا رضایی؛ دختر ناشنوای شیرازی که با اراده آهنین به موفقیت‌های ورزشی رسید

اشتراک‌گذاری در:

وقتی محدودیت‌ها به زندگی وارد می‌شوند، خیلی‌ها تصور می‌کنند مسیر موفقیت بسته است. اما انسان‌هایی هستند که محدودیت را به فرصت تبدیل می‌کنند. سارا رضایی، دختر ناشنوای پرتلاش شیرازی، نمونه‌ای روشن از همین اراده است. او با وجود ناشنوایی، توانسته در رشته‌های مختلف ورزشی بدرخشد، مقام‌های ارزشمند کسب کند و ثابت کند که هیچ مانعی توان مقابله با انگیزه و پشتکار واقعی را ندارد.

۱. لطفاً خودتان را معرفی کنید و از تحصیلات‌تان بگویید.

من سارا رضایی، متولد شیراز هستم. کارشناسی رشته گرافیک دارم. همچنین دیپلم آرایشگری و مدرک کافی‌شاپ‌داری گرفته‌ام. علاوه بر این، دارای مدرک مربی‌گری بین‌المللی بدمینتون، مدرک مربی‌گری شطرنج و مدرک ماساژ سوئدی هستم.

۲. نوع و میزان محدودیت شنوایی شما چگونه است؟

من ناشنوا هستم، اما هیچ‌وقت ناشنوایی را به‌عنوان مانع ندیده‌ام. با وجود این محدودیت، همیشه در اجتماع فعال بوده‌ام و توانسته‌ام با افراد شنوا ارتباط برقرار کنم. در محیط‌های ورزشی و اجتماعی هم بدون مشکل فعالیت می‌کنم.

۳. موفقیت‌ها و دستاوردهای ورزشی شما چه بوده است؟

ورزش برای من بخشی جدانشدنی از زندگی است. در رشته‌های مختلف ورزشی تجربه و افتخار کسب کرده‌ام:

در مسابقات مراسم فجر در رشته بدمینتون دوبل همراه با هم‌تیمی شنوا مقام سوم گرفتم.

در مسابقات ۲۲ بهمن در رشته بدمینتون دوبل به مقام دوم رسیدم.

در مسابقات شطرنج اراک مقام سوم را کسب کردم.
همچنین تا مرحله انتخابی تیم ملی فوتسال پیش رفتم اما به دلیل پیچ‌خوردگی پا از ادامه بازماندم. در بدمینتون هم برای اردوی مسابقات هنگ‌کنگ انتخاب شدم اما مسابقات لغو شد.

۴. چه مشکلات و چالش‌هایی در مسیرتان داشته‌اید؟

بزرگ‌ترین چالشی که با آن روبه‌رو بوده‌ام، کم‌توجهی هیأت ناشنوایان شیراز است. اگر آن‌ها بیشتر به وضعیت ورزشکاران سر می‌زدند، مربیان و باشگاه‌ها را حمایت می‌کردند، قطعاً انگیزه بچه‌ها بیشتر می‌شد. به همین دلیل بیشتر تمرین‌هایم را با تیم‌های شنوا گذرانده‌ام.

۵. پیام شما برای جامعه و مسئولین چیست؟

من برای همه مسئولین احترام زیادی قائلم، اما بیشتر وعده می‌دهند و کمتر عمل می‌کنند. اگر واقعاً می‌خواهند ورزشکاران پیشرفت کنند و افتخارآفرینی برای شهر و کشور به همراه داشته باشند، باید عمل‌گرا باشند، نه فقط حرف بزنند. جامعه هم باید باور کند که افراد ناشنوا می‌توانند مثل دیگران بدرخشند و الگو باشند.

۶. بزرگ‌ترین آرزوی شما در زندگی حرفه‌ای ورزشی چیست؟

بزرگ‌ترین آرزویم داشتن یک مربی همیشه همراه است تا بتوانم با راهنمایی او به تیم ملی برسم. از کودکی عاشق کریکت بودم و مسابقات خارجی آن را دنبال می‌کردم، اما به دلیل نبود امکانات مجبور شدم وارد رشته‌های دیگر شوم. حالا که این رشته در حال راه‌اندازی است، امیدوارم بتوانم روزی در آن هم بدرخشم. حضور مربیان دلسوز و همراه، مثل آقای عرفان صفاری و آقای جنتی، برای ما ورزشکاران انگیزه بزرگی است.

پایگاه خبری پهنه پرواز با هدف معرفی و حمایت از افراد موفق، تلاش دارد الگوهایی چون سارا رضایی را به جامعه معرفی کند تا انگیزه‌ای برای دیگران باشند.

برچسب‌ها: #سارارضایی #ورزشکار ناشنوا #الهامبخش #بدمینتون #شطرنج #کریکت #پهنه پرواز #موفقیت

کد خبر:3344

نظرات ارزشمند شما

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *