عبدالحسین زرین‌کوب، ادیب، تاریخ‌نگار، نویسنده و منتقد برجسته ایرانی، در ۲۴ شهریور ۱۳۷۸ چشم از جهان فروبست؛ اما نام و آثارش همچنان در ادبیات و تاریخ ایران زنده است. او در بروجرد به دنیا آمد، تحصیلات عالی خود را در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به پایان رساند و سال‌ها در دانشگاه‌های ایران و جهان به تدریس و پژوهش پرداخت.
زرین‌کوب در سه حوزه اصلی بیشترین تأثیر را بر جای گذاشت: تاریخ ایران، ادبیات فارسی و تاریخ اسلام. نوشته‌های او علاوه بر جنبه علمی، به خاطر نثر روان، پرشور و تاثیرگذار، مورد توجه طیف گسترده‌ای از خوانندگان قرار گرفت.
از میان آثار متعدد او، کتاب «دو قرن سکوت» جایگاهی ویژه دارد؛ اثری که به بررسی وضعیت ایران در دو سده نخست پس از ورود اسلام می‌پردازد. همچنین کتاب «تاریخ ایران بعد از اسلام» از منابع مهم برای شناخت تاریخ و فرهنگ ایران به شمار می‌رود.
زرین‌کوب را می‌توان ترکیبی از دانش و بیان دانست؛ پژوهشگری دقیق که در کنار تحلیل‌های علمی، روایتی پر از احساس و صمیمیت از تاریخ و فرهنگ ایران ارائه داد. او با قلم خود تاریخ را به صدا درآورد و توانست پلی میان گذشته و حال ایجاد کند؛ پلی که هنوز هم در حافظه فرهنگی ایران پابرجاست.
منبع: فرارو – زرین‌کوب؛ صدای تاریخ در ادبیات ایران
برچسب‌ها: زرین‌کوب – تاریخ ایران – ادبیات فارسی – نقد ادبی – فرهنگ معاصر
