شهرستان ساوه، موسوم به «خرده طلا»، یکی از قدیمی‌ترین مراکز تمدن ایران است که در متون تاریخی از آن به‌عنوان «جبال» یا «عراق عجم» یاد شده و ابن‌حوَقل آن را شهری پاکیزه و خوش‌آب‌وهوا در مسیر همدان معرفی کرده است. امروزه این شهرستان با بیش از ۴۰۰ اثر تاریخی، از جمله ۱۳۰ اثر ثبت‌شده در فهرست آثار ملی، به‌عنوان کلکسیونی از بناها، تپه‌ها و محوطه‌های باستانی در استان مرکزی شناخته می‌شود.
ساوه دارای سه دشت منحصر‌به‌فرد با اقلیم‌های متفاوت—از نیمه‌گرمسیری تا معتدل و سرد کوهستانی—است که این تنوع آب‌و‌هوایی، فرصت‌های کشاورزی و گردشگری بی‌نظیری برای روستاهای آن فراهم کرده است. قرار گرفتن در مسیر شاهراه‌های اصلی کشور نیز این منطقه را به مقصدی جذاب برای گردشگران بدل کرده است.
برخی روستاهای این شهرستان بسیار چشمگیرند؛ برای مثال روستای «باغ شیخ» با کاروانسرای تاریخی «عبدالغفارخان» که اخیراً در فهرست آثار جهانی ثبت شده، یکی از مهم‌ترین نقاط فرهنگی و تاریخی محسوب می‌شود. علاوه بر این، جاذبه‌های طبیعی، تغییرات اقلیمی و نزدیکی این روستاها به مرکز شهرستان—به‌خصوص مناطق کوهپایه‌ای مانند مسیر یولاق—زمینه‌های مناسبی برای سفرهای طبیعی و کوتاه‌مدت فراهم آورده‌اند.
منبع: ساعدنیوز – چرا باید به روستاهای ساوه سفر کنیم؟ (۲۳ مرداد ۱۴۰۴)
برچسب‌ها:
گردشگری #سفر #روستاهای ساحه #میراث فرهنگی #تاریخ #طبیعت #استان مرکزی #بازدیدطبیعتی
