ری کورزویل، نظریه‌پرداز شناخته‌شده حوزه فناوری، در تازه‌ترین پیش‌بینی خود اعلام کرده است که تا سال ۲۰۴۵، انسان و ماشین به چنان سطحی از ادغام می‌رسند که مرز بین هوش طبیعی و هوش مصنوعی از میان برداشته خواهد شد. او این نقطه عطف فناورانه را «تنهایی» می‌نامد؛ یعنی لحظه‌ای که هوش ترکیبی انسان-ماشین از تمام توانایی‌های کنونی بشر فراتر می‌رود.
در کتاب جدید کورزویل با عنوان «تنهایی نزدیک‌تر است» آمده که انسان‌ها تا دو دهه آینده قادر خواهند بود با تزریق نانوبات‌های هوشمند به جریان خون خود، مغزشان را مستقیماً به فضای ابری متصل کرده و از توان پردازشی فوق‌العاده‌ای بهره‌مند شوند.
درمان پیری و پایان مرگ؟
کورزویل معتقد است از دهه ۲۰۳۰، با پیشرفت سریع فناوری و پزشکی، هر سالی که انسان زنده می‌ماند، به اندازه بیش از یک سال به طول عمرش افزوده خواهد شد. به‌عبارتی، مرگ به شیوه سنتی دیگر قطعی نخواهد بود. او این فرایند را «فائق آمدن بر مرگ» توصیف می‌کند و آن را یکی از نتایج مستقیم ادغام هوش انسانی با ماشین می‌داند.
پیامدهای اجتماعی و اقتصادی
این آینده‌ی شگفت‌انگیز البته با چالش‌هایی نیز همراه است. کورزویل بر این باور است که در جهان آینده، با هوشمند شدن انسان‌ها و حذف بسیاری از مشاغل سنتی، ارائه درآمد پایه همگانی به شهروندان ضروری خواهد بود. او همچنین هشدار می‌دهد که باید پرسش‌هایی اساسی درباره هویت انسان، اخلاق زیستی، مالکیت داده و عدالت اجتماعی مطرح و پاسخ داده شوند.
پیش‌بینی‌های گذشته که به واقعیت نزدیک شد
کورزویل پیش‌تر در سال ۱۹۹۹ پیش‌بینی کرده بود که هوش مصنوعی عمومی تا سال ۲۰۲۹ ساخته خواهد شد؛ پیش‌بینی‌ای که آن زمان با تردیدهایی مواجه شد، اما با توجه به پیشرفت سریع فناوری‌های هوش مصنوعی، اکنون کاملاً واقع‌بینانه به‌نظر می‌رسد.
جمع‌بندی نکات کلیدی:
تا سال ۲۰۴۵، ادغام کامل هوش انسانی و ماشینی محقق خواهد شد.
پیشرفت پزشکی ممکن است منجر به توقف فرایند مرگ شود.
نانوبات‌ها مغز انسان را به فضای ابری متصل خواهند کرد.
درآمد پایه برای مقابله با چالش‌های شغلی و اقتصادی آینده، ضروری خواهد بود.
پرسش‌های بنیادین درباره هویت، اخلاق و عدالت همچنان بی‌پاسخ باقی مانده‌اند.
برچسب‌ها: هوش‌مصنوعی، آینده‌فناوری، انسان‌ماشین، نانوبات، ری‌کورزویل، جاودانگی، درآمد پایه، تحول‌زیستی
منبع: روزنامه اطلاعات
