یکی از شهروندان روایت می‌کند:
به دلیل سرماخوردگی و تنگی نفس با ویلچر به اورژانس بیمارستان خیریه غیاثی مراجعه کردم. پس از معاینات اولیه، گفتند باید چند ساعت بستری و سی‌تی‌اسکن کامل انجام دهم؛ اما شرط پذیرش، پرداخت ۷ میلیون تومان بود.
با تعجب پرسیدم مگر این مرکز دولتی و خیریه نیست؟ مسئول مربوطه در کمال خونسردی پاسخ داد: «این بیمارستان خصوصی شده است». حتی پس از مراجعه به دفتر مدیریت، فقط ۵۰۰ هزار تومان تخفیف داده شد.
در نهایت با صرف‌نظر از ادامه درمان، به یک پزشک عمومی مراجعه کردم و با دارو و سرم حال عمومی‌ام بهبود یافت.
اما پرسش‌های اساسی همچنان باقی است:
اورژانس مگر نه برای رسیدگی فوری به بیماران در شرایط اضطراری است؟
اگر بیمارستان خصوصی است، چرا همچنان عنوان خیریه بر سر در آن نقش بسته است؟
منبع: روایت شخصی از مراجعه به بیمارستان غیاثی
برچسب‌ها: #بیمارستان غیاثی #اورژانس #سلامت #بیمارستان خصوصی #خیریه #هزینه_درمان
