مطالعه‌ای منتشرشده در نشریه Ambio نشان می‌دهد ایرانی‌ها از بین ۶۱ کشور، در رتبه دوم جهان از نظر همبستگی ذهنی و عاطفی با طبیعت قرار دارند. این شاخص رابطه احساسی و شناختی افراد با طبیعت را می‌سنجد و وضعیت واقعی محیطزیست کشور را منعکس نمی‌کند.
برای سنجش این شاخص، پژوهشگران از پرسش‌نامه Connectedness to Nature Scale (CNS‑7) استفاده کردند. با وجود شهرنشینی و صنعتی شدن، ایرانیان احساس نزدیکی بالایی به طبیعت دارند که پژوهشگران آن را به ارزش‌های فرهنگی، مذهبی و تنوع جغرافیایی کشور نسبت می‌دهند.
با وجود این علاقه ذهنی، ایران با بحران‌های محیط‌زیستی جدی مواجه است: آلودگی هوا، خشکی تالاب‌ها، فرونشست زمین و مصرف بالای آب‌های زیرزمینی. پژوهشگران به «شکاف میان احساس و عمل» اشاره کرده‌اند؛ یعنی مردم ممکن است طبیعت را دوست داشته باشند، اما این احساس لزوماً به رفتارهای عملی برای حفاظت از آن منجر نمی‌شود.
این مطالعه نشان می‌دهد که احساس عشق به طبیعت، گرچه ارزشمند است، اما برای حفظ محیطزیست نیازمند اقدامات عملی، سیاست‌گذاری مؤثر و آموزش همگانی است.
منبع: Zoomit
محیطزیست #ایران #عشق به طبیعت #بحران زیست محیطی #آگاهی زیست_محیطی
