از چالش‌های کم‌شنوایی تا قله‌های موفقیت ورزشی با «ندا گلمکانی»

اشتراک‌گذاری در:

موفقیت همیشه در گرو پشتکار و اراده است. گاهی محدودیت‌ها نه تنها مانع رشد نمی‌شوند، بلکه سکوی پرشی برای رسیدن به قله‌های افتخار هستند. «ندا گلمکانی»، ورزشکار پرتلاش و توانمند کشورمان یکی از این نمونه‌های درخشان است که با وجود کم‌شنوایی مادرزادی، توانسته در رشته‌های مختلف ورزشی افتخارات ارزشمندی کسب کند. پایگاه خبری پهنه پرواز در گفت‌وگویی اختصاصی با او، مسیر پرچالش و پرافتخار زندگی‌اش را مرور کرده است.

۱- لطفاً خودتان را معرفی کنید و از تحصیلات‌تان بگویید.

من ندا گلمکانی هستم، متولد سال ۱۳۶۷ در تهران. تحصیلاتم در مقطع کارشناسی رشته کامپیوتر نرم‌افزار است.

۲- محدودیت شنوایی شما به چه صورت است؟

من از بدو تولد دچار کم‌شنوایی شدید (حدود ۸۵ درصد) هستم. البته لب‌خوانی‌ام بسیار خوب است و همین باعث شده بتوانم با جامعه شنوا در ارتباط باشم. استفاده از سمعک برایم ضروری است اما متأسفانه در زمینه تأمین و پشتیبانی آن با مشکلات جدی روبه‌رو هستم.

۳- از موفقیت‌ها و دستاوردهای ورزشی‌تان برایمان بگویید.

ورزش بخش جدانشدنی زندگی من است و در رشته‌های مختلف فعالیت داشته‌ام:

شنا: در مسابقات کشوری چندین مقام اول کسب کرده‌ام و در حال حاضر پیگیر دریافت مربیگری و نجات‌غریق هستم.

والیبال: مقام‌های متعددی در سطح کشوری به دست آورده‌ام. همچنین در سال ۲۰۱۱ با تیم ملی ناشنوایان در ارمنستان شرکت کردم و موفق به کسب مقام شدم.

بدمینتون: در سطح کشوری هم با تیم ناشنوا و هم شنوا مقام‌های اول و دوم کسب کرده‌ام. در سال ۲۰۱۴ نیز به همراه تیم ملی ناشنوایان در مسابقات آسیایی–اقیانوسیه تایوان حضور داشتم و تیم ما مقام ششم را کسب کرد.

دوومیدانی: در رشته‌های استقامت (۸۰۰، ۱۵۰۰، ۳۰۰۰ و حتی ۵۰۰۰ متر) موفق به کسب مقام‌های متعدد اول کشوری شده‌ام. متأسفانه با وجود آمادگی برای مسابقات آسیایی، به دلیل نبود حمایت و مربیگری فرصت حضور پیدا نکردم.

دوومیدانی صحرانوردی: مقام اولی سه کیلومتری را کسب کرده‌ام.

کوهنوردی: چندین قله را همراه با تیم‌های شنوا فتح کرده‌ام و همچنان ادامه می‌دهم.

دیگر رشته‌ها: علاقه‌مند به انواع ورزش‌ها هستم. در اسکیت و دوچرخه‌سواری حرفه‌ای فعالیت دارم و بدنسازی هم بخشی از تمرینات همیشگی من است.

ورزش همیشه به من انگیزه و انرژی داده و باعث شده با امید بیشتری مسیر زندگی‌ام را ادامه بدهم.

۴- در این مسیر با چه مشکلات و چالش‌هایی مواجه بوده‌اید؟

بزرگ‌ترین مشکل من نبود مربی و حمایت مالی کافی بوده است. هزینه‌های رفت‌وآمد، بی‌توجهی برخی مسئولین و کمبود حمایت برای پیشرفت، موانع بزرگی بر سر راهم ایجاد کرده‌اند.

۵- پیام شما برای جامعه و مسئولین چیست؟

صادقانه بگویم، بی‌عدالتی‌ها و بی‌توجهی‌ها آزاردهنده است. خیلی از ناشنوایان دردهای زیادی دارند اما مسئولین درست پاسخ نمی‌دهند و فقط به کارهای خودشان مشغول هستند. امیدوارم روزی شاهد جامعه‌ای عادلانه‌تر و حمایت واقعی از ورزشکاران توان‌یاب باشیم.

۶- بزرگ‌ترین آرزوی شما در زندگی حرفه‌ای ورزشی چیست؟

من باور دارم سرنوشت در دستان خداست. آرزوهایم رمزگونه است و فعلاً دوست دارم یکی‌یکی به اهدافم برسم. بعد از آن، مشخص خواهد شد که بزرگ‌ترین آرزوی من چه بوده است.

پایگاه خبری پهنه پرواز همواره تلاش دارد با معرفی الگوهای موفقی چون «ندا گلمکانی» نشان دهد که محدودیت‌ها هرگز مانع تحقق رؤیاها نمی‌شوند. امید است این گفت‌وگو الهام‌بخش جوانان و تلنگری برای مسئولین جهت حمایت بیشتر از استعدادهای کشور باشد.

برچسب‌ها:

ندا گلمکانی | پهنه پرواز | ورزشکارموفق | ناشنوایان | ورزش ایران | قهرمانان | موفقیت | کم شنوایی | انگیزه | الگوهای برتر

کد خبر:3218

نظرات ارزشمند شما

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *