بر اساس گزارشی از یورونیوز فارسی، پژوهشها نشان میدهد حدود یک نفر از هر صد نفر ممکن است ویژگیهایی از روانپریشی (Psychopathy) را در خود داشته باشد، بیآنکه از آن آگاه باشد. روانپریشی به معنای خشونت یا جنایت نیست؛ بسیاری از افراد دارای این ویژگیها ممکن است در جامعه عملکردی عادی یا حتی موفق داشته باشند.
روانپریشی چیست؟
روانپریشی مجموعهای از ویژگیهای شخصیتی است که شامل سه مؤلفه اصلی میشود:
ظلمورزی و کمبود همدلی – بیتفاوتی نسبت به احساسات و رنج دیگران.
بیمهاری و رفتارهای ناگهانی – ناتوانی در کنترل هیجانات یا تصمیمهای فوری.
جسارت و خونسردی افراطی – واکنش نداشتن در موقعیتهای خطرناک یا استرسزا.
روانپریشهای “موفق”
مقاله توضیح میدهد که برخی افراد با صفات روانپریشانه، نهتنها مشکلساز نیستند، بلکه در محیطهایی مانند کسبوکار، سیاست یا مدیریت عملکرد بالایی دارند.
این افراد معمولاً اعتمادبهنفس زیاد، مهارتهای ارتباطی سطحی، و جسارت بالا دارند؛ ویژگیهایی که در چارچوبهای خاص میتواند به موفقیت منجر شود.
آیا ممکن است شما روانپریش باشید؟
اگر از خود میپرسید «آیا من روانپریش هستم؟»، پاسخ احتمالاً نه است؛ چون روانپریشها معمولاً خودآگاهی عاطفی ندارند و نگران رفتار خود نیستند.
تشخیص و درمان
روانپریشی یک طیف است، نه وضعیت صفر و یکی.
ابزارهایی مانند پرسشنامههای روانشناختی میتوانند میزان صفات روانپریشانه را مشخص کنند.
اگر فردی متوجه شود رفتارش به خود یا دیگران آسیب میزند، با خودآگاهی، بازخورد و مشاوره حرفهای میتواند تغییر کند، هرچند این مسیر آسان نیست.
جمعبندی
داشتن برخی ویژگیهای روانپریشانه لزوماً به معنای «روانپریش بودن» نیست. آگاهی از احساسات، همدلی، و جستوجوی کمک تخصصی در صورت لزوم، میتواند به حفظ تعادل روانی و روابط سالمتر کمک کند.
منبع: یورونیوز فارسی
روانشناسی #روانپریشی #اختلال شخصیت #سلامت روان #یورونیوز