منشاء اصلی نوروز مشخص نیست، براساس مستندات تاریخی نوروز برای اولین بار به دستور کوروش کبیر در سال 538 قبل از میلاد به عنوان جشن ملی نامگذاری شد و مردم موظف بودند که در این روز خانه‌ها و مکان‌های عمومی را پاکیزه نمایند و همچنین دادن ترفیع به مقامات و بخشیدن خطاکاران نیز در این روز انجام می‌شد.
به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز رسم سبز کردن سبزه در نوروز در دوران ساسانیان باب شد و هرمز دوم شاه ساسانی دادن سکه را به عنوان عیدی متداول کرد.
در دوران گذشته چون سالهای کبیسه به درستی رعایت نمی شدند، نوروز، روز ثابتی نداشت، به عنوان نمونه در زمان سلجوقیان به جای اول فروردین، جشن نوروز در نوزدهم فروردین برگزار می شد، برای رفع این مشکل به دستور جلال الدین ملک شاه و به همت خواجه نظام الملک و حکیم عمر خیام، تقویم جلالی تهیه شد و بنا بر این تقویم نوروز را در اولین روزی قرار دادند که آفتاب وارد برج حمل می شود و به منظور ثابت ماندن این روز، هر چهار سال و گاهی هر پنج سال یک روز به تعداد روزهای سال اضافه می‌شود.
هفت سین نوروز: نمادهایی پر از معنا و تاریخ
معنی نمادهای هفت سین
سیر: نماد اهورامزدا، خدای خرد و دانایی.
سبزه: نماد فرشته اردیبهشت، نشان‌دهنده آب‌های پاک و بی‌کران.
سیب: نماد فرشته زن، نشان‌دهنده باروری و پرستاری.
سنجد: نماد فرشته خرداد، نشان‌دهنده دلبستگی و عشق.
سرکه: نماد فرشته امرداد، نشان‌دهنده جاودانگی و بقا.
سمنو: نماد فرشته شهریور، نشان‌دهنده خواربار و برکت.
سماق: نماد فرشته بهمن، نشان‌دهنده باران و رحمت
