به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز به نقل از دکتر فیروزه کدخدابیگی:
انیمیشن “در سایه سرو” به‌وضوح اثرات جنگ بر روابط عاطفی و روانی اعضای خانواده را نقطه ثقل خود قرار داده است، و اساسا درامای فیلم را رقم می‌زند.
دو اثر دیگر اسکار گرفته ایرانی، جدایی نادر از سیمین و فروشنده هم بیش و کم از نگاه روانشناسانه، قابل نقد هستند و مشخص است که برگزارکنندگان مراسم اسکار به موضوعات با بن‌مایه‌های روانشناسانه التفات و نظر دارند.
در این اثر، علائمی مانند اضطراب و استرس ناشی از تجربه‌های جنگ، یادآوری‌های ناخواسته (به‌صورت فلاش‌بک یا کابوس)، گوشه‌گیری (دوری گزیدن از روابط اجتماعی و خانوادگی)، تغییرات خلقی (نوسانات شدید در احساسات) و همچنین سایر نمادهای روانشناسانه به‌درستی و مبتنی بر مبانی نظری روانشناسی به‌کار گرفته شده و اثرات آن‌را به‌عینه می‌توان در شدت و تخلیه احساسات پدر دید و بحران را در حوالی این مامن تجربه و حس کرد.
شواهد نشان‌دهنده‌ی اختلال و استرس پس از سانحه را در رفتارهای پدر می‌بینیم که PTSD خوانده می‌شود.
البته می‌توان واتاب این اختلالات را در آینه دختر نیز به تماشا نشست.
