اختلال نوشتن (Dysgraphia) نوعی اختلال یادگیری است که در آن دانشآموزان دچار مشکلاتی در مهارتهای نوشتن میشوند. این اختلال میتواند در جنبههای مختلف نوشتن مانند دستخط، هجی کردن، و سازماندهی افکار در نوشتار دیده شود.
علت اصلی اختلال نوشتن به نقصهای عصبی مربوط میشود که در بخشهای مختلف مغز که مسئول پردازش زبان و هماهنگی حرکتی هستند، رخ میدهد. این اختلال ممکن است همراه با سایر اختلالات یادگیری مانند دیسلکسی (اختلال خواندن) یا اختلال بیشفعالی و نقص توجه (ADHD) دیده شود.
نشانههای اختلال نوشتن:
دستخط نامرتب: عدم توانایی در نگهداشتن یکنواختی در اندازه و فاصله حروف
مشکل در هجی کردن: اشتباهات مکرر در نوشتن املای کلمات.
کندی در نوشتن: زمان زیادی برای نوشتن یک جمله یا پاراگراف صرف میکنند.
مشکل در سازماندهی متن: دشواری در سازماندهی ایدهها به شکلی منسجم.
خستگی در نوشتن: خستگی زودهنگام به دلیل تلاش بیش از حد برای نوشتن صحیح.
توضیح ساده
اختلال نوشتن یعنی وقتی یک دانشآموز در نوشتن مشکل دارد. این مشکل ممکن است به این دلیل باشد که مغز به درستی نمیتواند اطلاعات لازم برای نوشتن را پردازش کند. دانشآموزانی که این مشکل را دارند، نمیتوانند به راحتی بنویسند و ممکن است دستخط آنها ناخوانا باشد یا در املای کلمات اشتباه کنند.
نشانهها:
دستخط بد: حروف به هم ریخته و ناخوانا هستند.
اشتباهات زیاد در املاء: کلمات را درست نمینویسند.
نوشتن خیلی کند است: برای نوشتن یک جمله ساده زمان زیادی لازم دارند.
متن نامنظم: جملات و ایدهها به طور منظم در نوشته نمیآیند.
زود خسته میشوند: نوشتن برایشان سخت و خستهکننده است.