فیلسوف، احساس شگفتی را در خود زنده نگه می دارد، و «یوستین گوردر» در داستان به مخاطبین نشان می دهد که «خرد حقیقی» همین است.
به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز به نقل از سایت ایران کتاب، شاید کسی تصور نمی کرد که کتابِ حدودا پانصد صفحه‌ایِ نویسنده‌ای نروژی به نام «یوستین گوردر» درباره‌ی فلسفه، به موفقیتی بسیار بزرگ تبدیل شود—اما همین اتفاق رقم خورد. کتاب «دنیای سوفی» به فروشِ بیش از چهل میلیون نسخه‌ای رسید، به بیش از پنجاه زبان ترجمه شد، و همچنان به عنوان یکی از پرمخاطب‌ترین آثار در «ادبیات نروژ» در نظر گرفته می شود.
از آنجایی که کتاب «دنیای سوفی»، تاریخچه‌ای درباره‌ی فلسفه‌ی غرب است، می توان آن را تاریخچه‌ای درباره‌ی جهان غرب نیز در نظر گرفت. اگرچه به تعداد بسیار زیادی از رویدادهای تاریخیِ مشخص در داستان پرداخته می شود، اما تعدادی از تحولات فرهنگی و اجتماعیِ به‌خصوص، بیشتر مورد توجه قرار می گیرد:
ظهور «دولت-شهرهای» یونان باستان در سال 400 پیش از میلاد که راه را برای شکل‌گیری متون پایه‌ای و بنیادینِ فلسفه‌ی غرب هموار کرد؛ مرگ «مسیح» در سال 33 میلادی که باعث به وجود آمدن «عصر مسیحیت» شد؛ شکوفایی دوباره‌ی «رُم» در قرن چهاردهم که شرایط را برای شکل‌گیری «رنسانس» فراهم کرد؛ «انقلاب فرانسه» در سال 1789 که الهام‌بخشِ تأکیدِ جنبش «رمانتیک» بر دموکراسی و حقوق بشر شد؛ و «جنگ جهانی اول» و «جنگ جهانی دوم» که بسیاری از باورهای پیشین در جهان غرب را به چالش کشید.
در آغاز رمان، دختری پانزده ساله به نام «سوفی آموندسِن» نامه های عجیبی را دریافت می کند. نامه ها برای او فرستاده شده‌اند، اما روی آن ها، نامِ «هیلده مولر کناگ» به چشم می خورد. نامه ها، سوالات فلسفی دشواری را مطرح می کنند، از جمله «جهان چگونه به وجود آمد؟» و «آیا زندگی پس از مرگ وجود دارد؟»
«سوفی» نمی داند که هدف از این نامه ها و پرسش ها چیست، اما تصمیم می گیرد به کسی نگوید که نامه های شخصی دیگر برای او ارسال می شود؛ او این موضوع را نه به بهترین دوستش اطلاع می دهد و نه به مادرش. نامه ها یکی پس از دیگری از راه می رسند و مجموعه‌ای از درس ها و اطلاعات درباره‌ی تاریخ فلسفه‌ی غرب را ارائه می کنند.
چند درس ابتدایی، از نامه هایی بلند از طرف مردی به نام «آلبرتو ناکس» شکل گرفته است و به موضوعاتی همچون خاستگاه فلسفه، ظهور فلسفه‌ی طبیعی در یونان باستان، و دستاوردهای فلسفی «افلاطون» و «ارسطو» می پردازد. «آلبرتو» در این نامه ها، پرسش هایی فلسفی را مورد توجه قرار می دهد که فیلسوفان امروزه نیز به آن ها می اندیشند: چه چیزی واقعی است؟ انسان ها چگونه باید زندگی کنند؟ جهان از چه ساخته شده است؟
اندیشید: من اکنون وجود دارم، اما روزی خواهد رسید که دیگر در اینجا نباشم. زندگی‌ای پس از مرگ خواهد بود؟ به یقین، این مسئله نمی توانست مانعِ به خواب رفتنِ گربه شود. زمان درازی نبود که مادربزرگش از دنیا رفته بود، و او از شش ماه پیش تقریبا هر روز احساس کرده بود که چقدر جای او در زندگی‌اش خالی است.
غیرعادلانه نیست که روزی باید تسلیم مرگ شویم؟ «سوفی» در کوچه به تفکر ایستاد. می کوشید تا خود را به بودنِ خودش متقاعد کند، با این امید که هرگونه اندیشه‌ی جاودانه نزیستن را از ذهن براند. اما بیهوده بود. به محض آن‌که فکر خود را بر روی زنده بودنِ خود متمرکز می کرد، بلافاصله اندیشه‌ی پایانِ این زنده بودن به تصورش راه می یافت.—از کتاب «دنیای سوفی» اثر «یوستین گوردر»
