توسط الیزا هارتلی
ترجمه دکتر فتانه امیری
بر کسی پوشیده نیست که تجربیات دوران کودکی ما را در بزرگسالی شکل می دهد. اما آیا می دانستید که اگر در کودکی بیش از حد مورد انتقاد قرار می گرفتید، می توانست مستقیماً بر ویژگی های شخصیتی خاصی تأثیر بگذارد؟
با توجه به روانشناسی، بین انتقاد بیش از حد در دوران کودکی و ایجاد ویژگی های خاص در زندگی بعدی رابطه قوی وجود دارد.
در این مقاله، ما این هشت ویژگی شخصیتی را که اغلب در افرادی یافت می‌شود که در دوران رشد، سطح بالایی از انتقاد را تجربه کرده‌اند، بررسی می‌کنیم. هدف مقصر دانستن نیست، بلکه هدف ارائه درک و بینش است.
1) کمال گرایی
یک ویژگی رایج در بزرگسالانی که در کودکی بیش از حد مورد انتقاد قرار می گرفتند، کمال گرایی است. تلاش برای بهترین بودن، یک ویژگی منفی نیست. اما زمانی که به یک وسواس تبدیل شود، می تواند منجر به استرس و اضطراب غیر ضروری شود.
روانشناسی به ما می گوید که کودکانی که دائما مورد انتقاد قرار می گیرند اغلب نیاز ذاتی به کامل بودن دارند. آنها شایستگی را با بی عیب و نقص بودن مرتبط می دانند و در نهایت انتظارات بیش از حد زیادی برای خود ایجاد می کنند.
این راهی برای تأیید و تأیید است که در سال‌های اولیه آن وجود نداشت. اما مهم است که به یاد داشته باشید که همه اشتباه می کنند، و این اشکالی ندارد.
۲) نسبت به انتقاد بیش از حد حساس است
از قضا، یکی دیگر از ویژگی هایی که اغلب در کسانی که در کودکی بیش از حد مورد انتقاد قرار می گرفتند، ایجاد می شود، حساسیت شدید به انتقاد است.
تجربه خود من این بود که وقتی بزرگ شدم، اغلب به خاطر اشتباهات جزئی به شدت مورد انتقاد قرار می گرفتم. با گذشت زمان، این رگبار دائمی انتقاد، من را مشروط کرد که به هر شکلی از انتقاد، سازنده یا غیر آن، واکنش ضعیفی نشان دهم.
حتی یک پیشنهاد خوب من را در حالت تدافعی و مضطرب قرار می دهد و باعث ایجاد یک واکنش احساسی شدید می شود. خودآگاهی و تلاش زیادی لازم بود تا متوجه شویم که همه انتقادها بدخواهانه نیستند و می توانند ابزاری برای رشد باشند تا سلاح تخریب.
این حساسیت می‌تواند بار سنگینی در بزرگسالی باشد، اما درک ریشه‌های آن می‌تواند گامی در جهت بهبودی و یادگیری نحوه برخورد سازنده با انتقاد باشد.
3) عزت نفس پایین
یکی دیگر از ویژگی های شخصیتی که اغلب با انتقاد بیش از حد دوران کودکی همراه است، عزت نفس پایین است.
کودکی که با شنیدن چیزی جز کلمات تند و انتقاد بزرگ می‌شود، می‌تواند باور اینکه توانایی یا شایستگی دارد، برایش چالش برانگیز باشد. این فقدان تقویت مثبت اغلب منجر به یک تصویر متزلزل از خود می شود و تا بزرگسالی ادامه می یابد.
طبق تحقیقات، بین انتقاد والدین و اعتماد به نفس پایین در بزرگسالی همبستگی معناداری وجود دارد. این تحقیق نشان می‌دهد که هرچه شرکت‌کنندگان در دوران رشد از والدین خود انتقاد بیشتری دریافت می‌کردند، عزت نفس آنها در بزرگسالی پایین‌تر بود. این یافته بر تأثیر عمیق تجربیات دوران کودکی ما بر زندگی بزرگسالی ما تأکید می کند.
4) مشکل در ایجاد روابط
ایجاد روابط عمیق و معنادار اغلب می تواند برای کسانی که در کودکی بیش از حد مورد انتقاد قرار گرفته اند چالش برانگیز باشد.
مسائل مربوط به اعتماد و ترس از طرد شدن باعث می شود که آنها را با دیگران دشوار کند. آنها همچنین ممکن است با احساس بی کفایتی دست و پنجه نرم کنند، از ترس اینکه ممکن است انتظارات دوستان یا شرکای خود را برآورده نکنند.
این تردید در ایجاد روابط یک مکانیسم دفاعی است، راهی برای محافظت از خود در برابر آسیبی که در سال های اولیه زندگی خود تجربه کرده اند. با این حال، مهم است که این الگو را بشناسید و با این ترس ها کار کنید. روابط و ارتباطات سالم بخش جدایی ناپذیر یک زندگی رضایت بخش هستند.
5) نیاز به اطمینان دائمی
تصور کنید همیشه به ارزش، توانایی ها، تصمیمات خود شک دارید. این یک واقعیت برای کسانی است که زیر ابری از انتقاد مداوم بزرگ شده اند. نیاز به اطمینان به یک ویژگی عمیقاً ریشه دار تبدیل می شود. آنها غالباً برای تأیید اقدامات یا تصمیمات خود از دیگران تأیید می گیرند و اغلب از بدترین نتایج می ترسند اگر این کار را انجام ندهند.
این یک راه سخت برای زندگی است. ترس طولانی مدت از انجام یک کار اشتباه می تواند فلج کننده باشد، شبحی از گذشته آنها که اکنون آنها را آزار می دهد. این سفری است برای یافتن اعتماد به نفس، اما اذعان به این نیاز به اطمینان اولین قدم به سوی آرامش و اعتماد به نفس است.
6) ترس از شکست
شکست. آنها می گویند این بخشی از زندگی است، پله ای برای موفقیت. اما برای کسی که در کودکی مورد انتقاد شدید قرار گرفته است، ترس از شکست می تواند فلج کننده باشد.
اولین رسیتال پیانویم را به یاد دارم. آنقدر از زدن نت اشتباه می ترسیدم که به سختی می توانستم نفس بکشم. ترس در مورد عملکرد نبود. این در مورد انتقاد احتمالی پس از آن بود. این ترس من را تا بزرگسالی دنبال کرد و باعث شد تا توانایی ها و تصمیماتم را حدس بزنم.
این ترس از شکست بیش از ترس از عدم موفقیت است. این یک وحشت ریشه دار از قضاوت و انتقادی است که ممکن است به دنبال داشته باشد.
7) اضطراب و افسردگی
مطالعات روان‌شناختی نشان داده‌اند که افرادی که در کودکی بیش از حد مورد انتقاد قرار می‌گیرند، در بزرگسالی بیشتر با مشکلات سلامت روانی مانند اضطراب و افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند.
وقتی به تأثیر انتقاد مداوم بر روان در حال رشد کودک توجه کنید، این ارتباط تعجب آور نیست. استرس و فشار زندگی تحت چنین نظارتی می تواند بر سلامت روان آنها تأثیر بگذارد و منجر به این شرایط در زندگی بعدی شود.
اگر با این مسائل دست و پنجه نرم می کنید، کمک به دنبال کمک بسیار مهم است. به یاد داشته باشید، درخواست کمک نشانه ضعف نیست، بلکه گامی در جهت بهبودی و بازپس گیری زندگی شماست.
8) انعطاف پذیری
در حالی که ویژگی های شخصیتی ما می تواند چالش برانگیز باشد، یک ویژگی وجود دارد که اغلب در کسانی که در کودکی بیش از حد مورد انتقاد قرار می گرفتند، ایجاد می شود که به دلیل مثبت بودن آن برجسته است: انعطاف پذیری.
بزرگ شدن تحت انتقاد دائم می تواند سخت باشد، اما همچنین می تواند شما را به طرز باورنکردنی انعطاف پذیر کند. شما یاد می گیرید که از سختی ها عقب نشینی کنید، با وجود مشکلات به راه خود ادامه دهید. این انعطاف‌پذیری می‌تواند به ابزاری قدرتمند در زرادخانه شما تبدیل شود و به شما کمک کند تا در فراز و نشیب‌های زندگی حرکت کنید.
به یاد داشته باشید، گذشته شما را تعریف نمی کند. شما این قدرت را دارید که آینده خود را شکل دهید، و این شامل غلبه بر تأثیرات انتقاد دوران کودکی و پذیرش قدرتی است که به شما داده است.
ترجمه دکتر فتانه امیری
