اهمیت آگاهسازی جامعه در مورد اتیسم تا آنجاست که یکماه در سال به آن اختصاص دارد تا با تولید محتواهای دقیق و تاثیرگذار، بخشی از خواستههای خانوادههای دارای کودک مبتلا به اتیسم محقق شود، نوعی از آگاهی که بر پذیرش تفاوتها تاکید دارد تا این کودکان زندگی آرام و شادتری را سپری کنند.
به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز به نقل از ایرنا ، اتیسم در اولین گام آگاهی و پذیرش اجتماعی میخواهد، آنچه که خانوادههای کودکان مبتلا به اتیسم برآن تاکید دارند، پذیرش این کودکان به عنوان شهروندی متفاوت است، که باید بنا بر همان تفاوتهایی که دارند با آنها رفتار شود تا بتوانند آیندهای روشن داشته باشند.
اتیسم اختلالی است که در عبارتی واقعیتر میتوان گفت تمام خانواده را تحت تاثیر قرار میدهد و مراودات اجتماعی آنها را متاثر از خود میکند ذکر تجربیاتی که خانوادههای کودکان مبتلا به اتیسم در جامعه دارند به درک بیشتر این مسئله کمک میکند، بیان خواستههای آنها از مردم گاه آنقدر ضروری میشود که بود یا نبود میزان آگاهی جامعه مهمترین عامل در ایجاد یا اختلال آرامش خانوادههای کودکان مبتلا به اتیسم است.
خانوادههای دارای فرزند اتیسم آرزو دارند که مردم جامعه بدانند که وقتی اطراف فرزند من هستید، نیازی نیست احساس عجیبی داشته باشید، فقط لازم است اندکی صبر و حوصله داشته باشید و بپذیرید با کودکان دیگر متفاوت است، حتی کودکان مبتلا به اتیسم هم شبیه به همدیگر نیستند.
موضوع دیگری که در این خصوص توسط خانوادههای دارای کودک مبتلا به اتیسم مطرح میشود این است که اگر کودک مبتلا به اتیسم صداهای عجیب و غریب در میآورد راحت باشید به او نگاه کنید او این صداها را صرفا به این علت که هیجان زده است، نشان میدهد.
موضوع دیگری که در ارتباط با آگاه سازی جامعه در مورد اتیسم توسط خانوادههای این کودکان مطرح میشود این است که می گویند: بعضی از این کودکان باهوش، خلاق و متفکر هستند ممکن است این مسئله در همه زمانها آشکار نباشد چون مغز آنها متفاوت کار میکند.
اما موضوعی که تقریبا تمام خانوادههای دارای فرزند مبتلا به اتیسم بر آن تاکید دارند این است که اتیسم بیماری نیست پس نمیتوان به درمان آن هم امید داشت یک اختلال رفتاری و یک تفاوت است که با توجه به طیف و شدت این اختلال، رفتار کودک مبتلا به اتیسم میتواند آزار دهنده باشد که این مسئله منافاتی با پاکی و معصومیت آنها ندارد، همواره به عشق و محبت احتیاج دارند با لبخند و خنده شان میتوانند به خانواده آرامش بدهند.
خواسته دیگر خانوادههای دارای فرزند اتیسم این است، که می گویند اگر شما کودک مبتلا به اتیسم را در مغازه یا سایر اماکن عمومی مشاهده کنید او ممکن است سرش را به جایی بکشد، گوشه لباسش را با دهانش بگیرد یا دور خودش بچرخد این کارها را انجام میدهد چون مضطرب است او را سرزنش نکنید، آن کودک در آن لحظه نمیتواند بدنش را کنترل نماید و تلاش میکند تا حدی بر آنچه از محیط دریافت کرده غلبه کند.
پای صحبت خانوادههای دارای کودک اتیسم و به خصوص مادران این کودکان که می نشینی اولین ویژگی مشترک آنها صبر و بردباری آنها در رفتار با این کودکان است و گاه به مواردی اشاره میکنند که جز بدیهیترین اصول رفتاری با این کودکان است، اصولی که بیشتر افراد نسبت به آن آگاهی ندارند و محیط خارج از خانه را برای آنها نا امن میکند تا جایی که گاه چارهای جز در خانه ماندن را سراغ ندارند.
روز جهانی آگاهی از اتیسم با توجه به قطعنامه ۱۳۹/۶۲ مجمع عمومی سازمان ملل متحد از سال ۲۰۰۸ در تاریخ ۲ آوریل(۱۳ فروردین ماه) نامگذاری شده است، روز جهانی اتیسم یکی از هفت روز رسمی سازمان ملل متحد(UN – Global Issues – Health ) است که در رابطه با سلامتی رسمیت یافتهاست، کودکان مبتلا به اتیسم استعدادهای شگرفی در زمینههای مختلف دارند و در صورتی که محیط و امکانات مناسبی برایشان فراهم شود میتوانند استعدادها و تواناییهای خود را بروز دهند.
سازمان ملل متحد همچون سالهای پیش به مناسبت دوم آوریل روز جهانی آگاهی از اوتیسم شعار و زمینه جدیدی را برای سال ۲۰۲۳ با عنوان “دگرگونی به سوی جهانی عصب-شمول برای همه” تعریف کرده است و همه ساله از تاریخ روز جهانی اتیسم به مدت یک ماه بر اطلاع رسانی بر این موضوع تمرکز می شود