تئاتر همیشه صحنه جادوی زندگی بوده است

دانیال قاسمیان

ساخت دنیایی که در آن آرزو ها و صلح، در دسترس باشند خیلی دور از انتظار نیست . نمایش هایی که با بازیگران و سازندگان افراد دارای معلولیت به روی صحنه می روند این ویژگی هنر را بیشتر از همیشه به رخ می کشد چرا که یک فرد دارای معلولیت می تواند در قالب  های متفاوت نقش، زندگی کند. تئاتر “مینا و میچا” نیز از همین دست نمایش هاست که با بازیگران دارای معلولیت به تازگی، دست پر از جشنواره های کشوری بازگشته و اکنون در حال تمرین برای اجرای عموم است . به همین بهانه، پایگاه خبری پهنه پرواز اولین رسانه علمی تخصصی در حوزه معلولیت طی گفتگویی با آقای علیرضا شریفی نیا، کارگردان این اثر، از انگیزه او برای فعالیت در این زمینه و تاثیرات اجرای نمایش بر افراد دارای معلولیت جویا شد.

شریفی نیا با بیان اینکه نمایش “مینا و میچا” حاصل زحمات بچه های دارای معلولیت از گروه تئاتر سرو و گروه تئاتر سالار مشهد بود که توانست در دو جشنواره ملی “مهر” دزفول و “باغچه بان” مرند که اتفاقا جشنواره هایی مختص معلولین نبودند حضور پیدا کند، افزود: موضوع این نمایش در مورد خواسته های یک کودک و تلاش برای رسیدن به آن هاست.

این کارگردان تئاتر در مورد حضور نمایشی با بازیگران دارای معلولیت در جشنواره ای که مختص معلولین نیست ، گفت : من قصد مخالفت با جشنواره های مختص معلولین ندارم؛ اما تفکیک این افراد و عدم رقابت با قشر هایی که معلولیت ندارند، زیاد وجهه خوشایندی ندارد. اما به هر حال، جشنواره های مختص معلولین هم لازمند؛ اما به نظر من رقابت در جشنواره های آزاد، توانمندی این افراد را شکوفاتر می کند.

شریفی نیا در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرنگار پایگاه خبری پهنه پرواز، ضمن تاکید بر تاثیرات مثبت درمانی تئاتر بر افراد دارای معلولیت ، بیان کرد: ما بازیگرانی داریم که صرفا فقط و فقط بخاطر تئاتر انزوا را رها کرده اند. تئاتر این قدرت و ماهیت را دارد که بازیگر دارای معلولیت، در مقابل چشم صد ها تماشاگر ، توانمندی خود را به نمایش بگذارد.

کارگردان نمایش ” مینا و میچا ” در ادامه ی گفتگوی خود با پایگاه خبری پهنه پرواز، در مورد اینکه آیا نگاه جامعه به تئاتر معلولین مثبت است، گفت : به طور قطع نه! اما این یک پیش داوری است؛ چون معمولا بعد از دیدن نمایش های تئاتر معلولین نگرش ها بهتر می شود؛ چون با چشم، توانمندی های این افراد را می بینند . کیفیت نمایش های تئاتر معلولین اغلب از دیگر گروه های تئاتر که بازیگران آنها دچار معلولیت نیستند ، بیشتر است.

او در مورد دلیل ورود خود به این عرصه افزود : صادقانه بگویم کاملا اتفاقی! من پانزده سال پیش با این قشر از هنرمندان آشنا شدم و همان موقع هم این پیش داوری در من وجود داشت. از همان سال ها فعالیت تئاتر و دیگر هنر ها را آغاز کردیم؛ گروهی را به نام سرو ثبت کردیم و توانستیم در جشنواره های بسیاری در کل کشور شرکت کنیم.

وی با بیان اینکه مشکلات گروه ما به جامعه هم گره می خورد، گفت: به عنوان مثال حمل و نقل عمومی نامناسب برای معلولین، رفت و آمد آن ها برای رسیدن به محل تمرین را سخت می کند. از سویی دست ما برای اجرای هر نوع حرکت در صحنه تئاتر باز نیست؛ ولی خب همیشه خلاقیت به داد ما می رسد.

علیرضا شریفی در پایان گفتگوی خود با خبرنکار پایگاه خبری پهنه پرواز ، ضمن تاسف از تعطیلی جشنواره تئاتر معلولین ، از مسولین درخواست کرد که نسبت به راه اندازی و حمایت از جشنواره هایی که با موضوعیت و محوریت معلولیت برگزار می شود اقدام نمایند . او اظهار امیدواری کرد که در آینده این جشنواره ها بیشتر از الان به رسمیت شناخته شوند و حمایت گردند .

دانیال قاسمیان