کتاب “زندگی من” اثری نوشته ی استیون هاوکینگ است که نخستین بار در سال 2013 انتشار یافت. این کتاب به ماجرای زندگی شگفت انگیز استیون هاوکینگ می پردازد و از دوران کودکی او در لندن پس از جنگ تا رسیدن هاوکینگ به شهرت و اعتبار بین المللی را مورد بررسی قرار می دهد. این کتاب موجز، سرگرم کننده و صادقانه، علاوه بر داشتن عکس هایی کمتر دیده شده از این دانشمند بزرگ، جنبه هایی از زندگی هاوکینگ را به تصویر می کشد که در آثار دیگر کمتر به آن پرداخته شده است:
پسربچه ای باهوش و جست و جوگر که همکلاسی هایش به او لقب «انیشتین» داده بودند؛ مردی شوخ و بازیگوش که بر سر وجود سیاه چاله ها با همکارانش شرط می بست؛ و همسر و پدری جوان که تلاش می کرد علاوه بر دست و پنجه نرم کردن با بیماری عصبی ALS، برای خود نامی در دنیای فیزیک و اخترشناسی دست و پا کند. به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز، کتاب تاریخچه مختصر زندگی من، با جذابیت های منحصر به فرد و شوخ طبعی های خاص هاوکینگ، مخاطبین را با فراز و نشیب های زندگی یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین دانشمندان چند دهه ی اخیر آشنا می کند.
«زندگی شگفت انگیزی روی این سیاره داشته ام و در عین حال با استفاده از ذهنم و قوانین فیزیک در دنیا سفر کرده ام. در دورترین نقاط کهکشانمان بوده ام، به سیاهچاله ای سفر کرده ام و به ابتدای زمان برگشته ام. روی زمین، پستی ها و بلندی ها، آشوب و صلح، موفقیت و رنج را تجربه کرده ام. ثروتمند و فقیر بوده ام، توانا و معلول بوده ام. تحسین و نقد شده ام ولی هیچ وقت نادیده گرفته نشده ام. به واسطه ی کارم که از طریق آن توانسته ام در درک افراد از دنیا مشارکت داشته باشم، امتیازات فوق العاده ای دریافت کرده ام. ولی دنیا اگر افرادی را نداشت که دوستشان دارم و دوستم دارند، دنیایی خالی می بود. بدون آن ها همه ی شگفتی ها برایم ناپدید می شد.»
اگر یک موضوع واحد در کتاب وجود داشته باشد، اعتقاد عمیق هاوکینگ به توانایی علم برای حل بزرگ ترین مشکلات انسان است – چه مربوط به فیزیک نظری، آینده یا گونه ی ما بر روی زمین باشند. پاسخ های او به پرسش های بزرگ، اعتقاد او به منطق طبیعت و توانایی ما برای آشکارسازی رازهای آن را نشان می دهد. خوش‌بینی هاوکینگ به تمام صفحات کتاب نفوذ می کند. هاوکینگ باور دارد که ما خودمان را به سمت شکستی فاجعه آمیز می بریم. افزایش سریع جمعیت سیاره به همراه نیاز بیشتر به انرژی و غذا، تجاوز بدون توقفمان به سکونتگاه های طبیعی، میزان بالای آلودگی هوا به خاطر سوخت های فسیلی، اختلافات طبقاتی رو به رشد، جهت گیری های فرهنگی – همه ی این موارد با هم، «فرمول فاجعه» را شکل می دهند. به این موارد، تهدیدات سلاح های اتمی و خیزش سریع ربات ها و هوش ماشینی را هم اضافه کنید و در نهایت خواهید دید که آینده نمی توانست از این تاریک تر به نظر برسد.
هاوکینگ باور دارد که تنها علم می تواند ما را از اشتباهاتمان نجات دهد. می توانیم فناوری هایی را توسعه دهیم تا کربن را به شکلی بهتر از چرخه ی انرژی حذف کنند و هزینه ی انرژی های تجدیدپذیر را کاهش دهند؛ می توانیم از مهندسی ژنتیک استفاده کنیم تا غذایی تولید کنیم که ارزان و به شدت مغذی است و با بیماری ها به گونه ای نوین مقابله کنیم؛ می توانیم در دهه ها یا حتی سده های آینده به مکان های دیگری از فضا مهاجرت کنیم و از پایگاهی بر روی ماه استفاده کنیم و بعد به مریخ برویم و در نهایت به سیاراتی برسیم که خارج از منظومه‌ی شمسی ما هستند.
سردبیر ادبی : مریم رحیمی
