در جهان امروز، جنگها دیگر تنها با انفجار، خون و دود تعریف نمیشوند؛ پسلرزههای خاموش اما ماندگارتری در ذهن و روان انسانها باقی میمانند که گاه تا نسلها ادامه پیدا میکنند.
بر اساس گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز، گزارشی از دویچهوله فارسی هشدار میدهد که پیامدهای روانی جنگ، بهویژه برای کودکان، نوجوانان، زنان و سالمندان، رو به افزایش است و نمود آن را در رشد چشمگیر اضطراب، افسردگی، اختلالات استرس پس از سانحه (PTSD) و رفتارهای پرخاشگرانه میتوان مشاهده کرد.
روانزخمی که دیده نمیشود
کارشناسان سلامت روان میگویند در مناطق درگیر جنگ، از اوکراین تا غزه، میلیونها نفر درگیر ترس، بیخوابی، احساس ناامنی و گمگشتگی هویتی هستند. این آسیبها فقط مربوط به میدان نبرد نیست، بلکه به کمپهای پناهندگی، مدارس، خانهها و حتی صفحات شبکههای اجتماعی کشیده شدهاند.
به گفته متخصصان، کودکان درگیر جنگ اغلب دچار اختلالات روانتنی، شبادراری، لکنت زبان و اختلالات یادگیری میشوند. در بزرگسالان نیز سطح بالایی از اضطراب مزمن، وسواس فکری، خشم فروخورده و میل به خودکشی دیده میشود.
آمارهایی که نگرانکنندهاند
بر اساس پژوهشهای سازمان بهداشت جهانی (WHO)، بیش از ۲۲ درصد از مردم در مناطق جنگزده به اختلالات روانی قابل توجه مبتلا میشوند، که این میزان دو برابر میانگین جهانی است. با این حال، بودجه درمان روان در بسیاری از این کشورها کمتر از ۲ درصد کل بودجه سلامت است.
سکوت در برابر زخمهای روانی
مونا کریم، رواندرمانگر فعال در حوزه بحران، در این گزارش میگوید:
«بیشتر آسیبدیدگان جنگ، هیچگاه تحت درمان قرار نمیگیرند. آنها با درد خود میزیند و آن را به نسلهای بعد منتقل میکنند.»
به گفته او، سکوت فرهنگی، نبود زیرساختهای درمانی، شرم از مراجعه به رواندرمانگر و عادیسازی خشونت در جوامع بحرانزده، مانع از درمان و بازسازی روان جمعی میشود.
لزوم مداخله فوری بینالمللی
کارشناسان خواستار آن هستند که سلامت روان، بخشی از مداخلات بشردوستانه باشد، درست به اندازه غذا، دارو و سرپناه. ایجاد مراکز مشاوره، آموزش نیروهای محلی در رواندرمانی، کمک به تابآوری اجتماعی و آموزش مهارتهای مقابلهای، میتواند جلوی یک بحران روانی گسترده در جهان را بگیرد.
برچسبها:
سلامت روان #اثرات روانی جنگ #اختلالات روانی #پناه جویان #پهنۀ_پرواز
منبع:
بازنویسی از گزارش تحلیلی دویچهوله فارسی