گاهی پشت چهره آرام یک بازنشسته، سالها تلاش بیوقفه و زندگی پر از چالش پنهان است. علیرضا کرمانی، متولد ۴ دی ۱۳۵۱ در تهران، با وجود کمشنوایی و داشتن مدرک کارشناسی تربیت بدنی و علوم انسانی از دانشگاه تهران، ۳۵ سال از عمر خود را صادقانه در خدمت صنعت کشور گذرانده است. اما امروز، در حالی که بازنشسته شده، هنوز خانه شخصی و خودرو ندارد و در منزل مادرش زندگی میکند. در گفتوگوی اختصاصی با پایگاه خبری پهنه پرواز، او از زندگی، دغدغهها و خواستههایش میگوید.
پهنه پرواز: لطفاً خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید.
علیرضا کرمانی: علیرضا کرمانی هستم، متولد ۱۳۵۱/۱۰/۰۴ در تهران. مدرک کارشناسی تربیت بدنی و علوم انسانی را از دانشگاه تهران دریافت کردم.
پهنه پرواز: سابقه کاریتان چگونه بوده است؟
علیرضا کرمانی: ۳۵ سال در ایرانخودرو خدمت کردم و با افتخار به عنوان کارمند بازنشسته از این مجموعه خداحافظی کردم.
پهنه پرواز: در کنار سابقه کاری طولانی، چه افتخارات و محدودیتی داشتید؟
علیرضا کرمانی: کمشنوا هستم، اما همیشه تلاش کردهام این مسئله مانعی برای کار و خدمت صادقانه نباشد. دارنده مدال برنز بازی های آسیایی مالزی ۲۰۲۴ و در رشته بولینگ فعالیت می کنم .
پهنه پرواز: وضعیت زندگیتان پس از بازنشستگی چگونه است؟
علیرضا کرمانی: متأسفانه هنوز خانه شخصی و خودرو ندارم و در منزل مادرم زندگی میکنم. قدرت خرید برای تهیه این دو مورد را هم ندارم.
پهنه پرواز: مهمترین خواستهتان از مسئولان چیست؟
علیرضا کرمانی: از مسئولان محترم خواهش میکنم بعد از ۳۰ سال خدمت صادقانه، در تأمین خانه و خودرو به من کمک کنند. این لطف بزرگی برایم خواهد بود.
پایگاه خبری پهنه پرواز، رسالت خود را در معرفی و بازتاب دغدغههای انسانهای پرتلاش و صادق میداند؛ کسانی که با وجود محدودیتها، سالها برای اعتلای کشور زحمت کشیدهاند. امید است که صدای این قشر به گوش مسئولان برسد و گامی در جهت رفع مشکلات آنان برداشته شود.
برچسبها:
علیرضا کرمانی #کم شنوا #بازنشسته ایرانخودرو #پهنه پرواز #کارمندنمونه #مشکلات بازنشستگان #مسئولان کمک_کنند