حمید شاهی، هنرمند خواننده و والیبالیست دارای معلولیت از ناحیه پای چپ، در مصاحبه اختصاصی با پایگاه خبری پهنه پرواز، از مشکلات و موفقیت های خود می گوید:
حمید شاهی هستم، متولد ۱۳۵٨، در شهرستان شهربابک، استان کرمان. من در یک خانواده پر جمعیت به دنیا آمدم؛ چهار برادر و پنج خواهر دارم؛ و فرزند ششم، از این خانواده ده نفره هستم. شغل پدرم، کشاورزی ودامداری بود؛ و مادرم خانه‌داری می‌کرد.
او در مورد معلولیت خود گفت: در سن پنج سالگی، بر اثر ابتلا به فلج اطفال، پای چپم دچار معلولیت شد. البته زمان دقیق معلولیتم را به یاد ندارم؛ ولی از زمانی که یادم می‌آید، معلولیت داشته‌ام. و چون با دوستانم و بچه‌های همسن و سال خودم فرق داشتم و از نظر توانایی، محدودیت‌هایی داشتم، گاهی اوقات غمگین می‌شدم؛ و این موضوع به من ضربه روحی می‌زد.
این هنرمند ضمن اشاره به سختی های دوران نوجوانی خود اضافه کرد: در دوران نوجوانی، کمی شرایط برایم سخت‌تر شد؛ چون توقع داشتم من هم مثل دیگران، فعالیت داشته باشم. می‌توانم بگویم دوران نوجوانی، سخت‌ترین دوران زندگی من بوده است. اما از آنجا که خداوند، توانایی مواجهه با شرایط سخت و پذیرش آن را، در وجودم قرار داده، توانستم از این مرحله بحرانی، در دوران نوجوانی، عبور کنم. در آغاز دوران جوانی، کمی از لحاظ روحی بهتر شدم؛ با شرایطم کنار آمدم و بیشتر روی توانایی‌هایم کار کردم.
تحصیلاتم را تا مقطع دیپلم ادامه دادم؛ و دارای مدرک تحصیلی دیپلم برق هستم.
شاهی، در ادامه، از گرایش خود به ورزش و شروع ورزش حرفه‌ای، چنین گفت: در جوانی، علاقه‌ای شدید به ورزش کردن داشتم؛ ولی در آن دوران، در شهر ما، ورزش معلولین وجود نداشت. من با دوستان خوب و اهل ورزشی که داشتم، بیشتر اوقات، مشغول بازی کردن فوتبال یا والیبال بودیم؛ و همینطور، بازی‌های بومی و محلی انجام می‌دادیم. تیمی که از دوستان ورزشکار داشتیم، همگی علاقه وافری به ورزش داشتیم؛ به همین دلیل با چند نفر از بچه‌های شهرمان، در سال ۱۳۷۴، والیبال نشسته را راه‌اندازی کردیم. اولین مربی ما، شادروان غلامرضا مظفری بود؛ که با صبر و کاردانی بسیاری که داشتند، الفبالی والیبال را به خوبی به ما آموختند.
این ورزشکار هنرمند از فعالیت های ورزشی خود گفت : بعداز حضور در مسابقات استان کرمان، درسال ١٣۷۸ به یزد رفتم؛ و پنج سال پس از آن نیز ساکن یزد بودم. در آنجا ورزش را ادامه دادم و عضو جامعه معلولین یزد شدم؛ که در کنار ورزش، کارهای هنری (خوانندگی و تئاتر) را نیز همانجا آغاز کردم؛ و هر سال، در مراسم روز ۱۲ آذر (روز جهانی معلولین) اجرا داشتم.
حمید شاهی با اشاره به سمت خود در فعالیت های ورزشي توضیح داد : با تیم یزد، در مسابقات کشوری حضور مستمر داشتم. درسال ١٣۸۴، دوباره به زادگاهم، شهربابک، برگشتم؛ و در تیم شهر خودم بازی کردم؛ که چهارده سال، به شکل پیوسته، در مسابقات لیگ دسته اول کشور حضور داشتیم؛ و عنوان‌های سومی و چهارمی لیگ را کسب کرده‌ایم. همچنین به مدت ده سال، به عنوان دبیر هیأت ورزش‌های جانبازان و معلولین، فعالیت داشته‌ام؛ و همینطور سه سال است که افتخار ریاست هیأت هندبال شهرستان شهربابک را دارم.
شاهی در مورد شروع خوانندگی و کشف استعداد خود در این زمینه، اضافه کردند:
من از بچگی علاقه به آواز خوندن داشتم؛ در مدرسه هم قاری قرآن صبحگاهی و تک‌خوان گروه سرود بودم؛ و همیشه در مسابقات، رتبه می‌آوردم. شوق و اشتیاق به آواز و خوانندگی، از همان دوران کودکی با من بود؛ و در دوران جوانی بیشتر شد. در نهایت، به پیشنهاد یکی از دوستانم، در سال ١٣۹۳، اولین اثرم را ضبط و پخش کردم؛ و بعد از آن، با علاقه خودم و همراهی و حمایت دوستان، به ضبط و پخش کارهای بیشتر و متفاوت‌تری ادامه دادم.
این خواننده هنرمند از اساتید خود گفت : ده سال است که فعالیت دارم؛ و با اساتید آواز و موسیقی همکاری داشته‌ام. از جمله خوانندگان و تنظیم‌کنندگانی که با آنها همکاری کرده‌ام، آقایان: بابک آباد، نوید بهبودی، آرش جلالی، رامین بهارستانی، وحید ادیب، و مهدی فروغی را می‌توانم نام ببرم.
حمید شاهی، به عنوان کلام پایانی افزودند:
خانواده‌ام نقش بسزایی در خودباوری و شکل‌گیری اعتماد به نفس در من داشته‌اند (به خصوص خواهران و برادرانم). و همین موضوع باعث ایجاد روحیه‌ای در من شد، که بتوانم در فعالیت‌های اجتماعی شرکت داشته باشم.
من یک توصیه به جوانان و نوجوانانی که هم‌نوع من هستند، دارم: دوستان عزیزم، هیچکس به اندازه خودتان، نمی‌تواند به شما، در راه پذیرش معلولیت و رسیدن به موفقیت کمک کند. این خود شما هستید که می‌توانید در زندگی، استوار و ثابت‌قدم بمانید. این را بدانید، که ما اگر بخواهیم و باور داشته باشیم، می‌توانیم از پس سخت‌ترین کارها بربیاییم.
«خدا گر ز حکمت ببندد دری
ز رحمت گشاید در دیگری»
