معلولیت می‌تواند پلی باشد برای رسیدن به موفقیت‌هایی که بسیاری از افراد به دلیل داشتن شرایط عادی هرگز به آن‌ها دست نمی‌یابند. احمد محمودی سرشت یکی از این انسان‌های بی‌نظیر است که با وجود داشتن معلولیت شدید در دستانش، توانسته به عنوان یک هنرمند معرق‌کار با پاهایش فعالیت کند. او در مصاحبه اختصاصی با پایگاه خبری پهنه پرواز از زندگی، خانواده و هنرش می گوید . او نمادی از امید و پشتکار است و با زندگی در آسایشگاه کهریزک و با همراهی خانواده‌اش، مسیر زندگی خود را با اراده و عشق پیموده است.
پهنه پرواز: احمد جان، از زمانی که شما وارد دنیای هنر معرق شدید، برای ما بگویید. چطور شد که به این هنر علاقه‌مند شدید؟
احمد محمودی سرشت: از کودکی به هنر علاقه داشتم، اما وقتی متوجه شدم که دستانم توانایی انجام کارهای ظریف را ندارند، ابتدا دچار ناامیدی شدم. ولی نمی‌توانستم تسلیم شوم. یک روز که دیدم پاهایم توانایی‌هایی دارند که هرگز به آن‌ها توجه نکرده بودم، تصمیم گرفتم از آن‌ها برای خلق آثار استفاده کنم. وقتی برای اولین بار معرق‌کاری با پاهایم را تجربه کردم، حس جدیدی از زندگی در وجودم زنده شد. هنر معرق نه تنها وسیله‌ای برای بیان خودم شد، بلکه به من انرژی و انگیزه برای ادامه زندگی داد.
پهنه پرواز: از زندگی در آسایشگاه کهریزک و انتخاب این مسیر صحبت کنید. چه چیز شما را به این تصمیم رساند؟
احمد محمودی سرشت: شرایط خاص معلولیتی که داشتم، باعث شد خانواده‌ام و من تصمیم بگیریم که آسایشگاه کهریزک بهترین انتخاب برای من باشد. اینجا نه تنها محیطی برای نگهداری، بلکه فرصتی برای رشد و ارتباط با دیگران فراهم کرد. البته اینجا فقط محل زندگی من نیست؛ اینجا خانواده جدیدی پیدا کردم، از جمله همسرم که او هم دارای معلولیت است. ما در اینجا ازدواج کردیم و حالا یک دختر کوچک داریم که او بزرگ‌ترین منبع انرژی و انگیزه من در زندگی است.
پهنه پرواز: چطور زندگی خانوادگی و هنر معرق شما در کنار هم به این اندازه پیوند خورده است؟
احمد محمودی سرشت: هنر و خانواده دو بال زندگی من هستند. زمانی که مشغول کار با پاهایم هستم، احساس می‌کنم که بخشی از عشقی که به خانواده‌ام دارم را در آثارم جاری می‌کنم. همسر و دخترم هر دو دلیل اصلی انگیزه من در هنر و زندگی هستند. هر بار که به آن‌ها نگاه می‌کنم، می‌دانم که باید قوی‌تر شوم، تا بتوانم برای آن‌ها بهترین زندگی را فراهم کنم.
پهنه پرواز: با این همه موفقیت و پشتکار، از کسانی که در این مسیر شما را حمایت کردند چه حسی دارید؟
احمد محمودی سرشت: من هیچگاه این راه را به تنهایی طی نکردم. خانواده‌ام، دوستانم و همکاران در آسایشگاه کهریزک همیشه کنار من بودند. افرادی که از من حمایت کردند، حتی آن‌هایی که شاید تنها یک کلمه انگیزه‌بخش گفتند، برای من بسیار ارزشمند هستند. بدون آن‌ها شاید هرگز نمی‌توانستم به اینجا برسم.
پهنه پرواز: برنامه‌ها و اهداف آینده شما چیست؟
احمد محمودی سرشت: من همیشه تلاش می‌کنم هنر معرق خود را توسعه دهم و شرایط بهتری برای خانواده‌ام فراهم کنم. امیدوارم بتوانم در آینده نمایشگاه‌های بیشتری برگزار کنم و آثارم را به مخاطبان بیشتری ارائه دهم. همچنین دوست دارم به دیگران، خصوصاً افراد دارای معلولیت، نشان دهم که هیچ چیز در این دنیا غیرممکن نیست.
پایگاه خبری پهنه پرواز همواره به دنبال معرفی انسان‌های توانمندی است که با وجود محدودیت‌های جسمی، به دستاوردهای بزرگی دست یافته‌اند. احمد محمودی سرشت نمونه‌ای از این افراد است که با اراده و پشتکار توانسته زندگی‌ای سرشار از عشق، هنر و امید بسازد. هدف ما از این گفت‌وگو، الهام‌بخشی به دیگران است تا باور کنند که با تلاش و امید، هر چیزی ممکن است.
