فاطمه زارع، دختری نازنین از دیار زیبای رفسنجان است؛ که با وجود معلولیت‌های جسمانی، در حوزه‌های مختلف هنری، از جمله نقاشی و شعر، مشغول فعالیت است. او در یک گفتگوی اختصاصی با سایت پهنه پرواز گفت:
به دلیل قصور پزشکی، در کودکی دچار مشکل معلولیت حرکتی شدم. از زمانی که خودم را شناختم، احساس کردم که خدا زیباست و زیبایی‌ها را دوست دارد. گاهی به فکر فرو می‌رفتم که چرا؟ و اینکه حتماً خدا مصلحتی دارد. ولی قانع نمی‌شدم؛ به جستجو می‌پرداختم و امیدوارتر می‌شدم؛ و با خودم تکرار می‌کردم که اگر در برابر هم سن و سال‌های خودم کم و کاستی دارم، در عوض از هوش و ذکاوت بالایی برخوردار هستم.
به خاطر شرایط جسمانی‌ام، کارهای شخصی‌ام را خواهر و مادرم انجام می‌دهند و نتوانستم به مدرسه بروم. خانواده‌ام به من کمک کردند و از طریق تلویزیون و برنامه نهضت سوادآموزی، به خواندن و نوشتن علاقه پیدا کردم. برایم معلم گرفتند و بعد از آموزش، از طرف نهضت آموزی، از من امتحان گرفته شد؛ که مدرکی معادل کلاس ششم ابتدایی دریافت کردم.
با وجود شرایط خاصی که داشتم، ناامید نشدم و با تشویق خانواده و اطرافیانم، قلم‌مو را به پا گرفتم و در سال‌های ١٣۷۴ و ١٣۷۵ نقاشی را شروع کردم. نقاشی را از خانم ناظری یاد گرفتم؛ و هنگامی که ایشان متوجه علاقه من به شعر شدند، مرا با انجمن شعر شهید ارسلان آشنا کردند.
فاطمه زارع اظهار کردند: به لطف خانواده و دوستانم، روزهایی سخت و پر از استرس را پشت سر گذاشتم. از طرف جهاد دانشگاهی به عنوان ستاره پنجم شهر رفسنجان انتخاب شدم؛ و در جشنواره هنری همام، یکی از نقاشی‌هایم انتخاب شد و رتبه دوم را کسب کردم. اولین نمایشگاهم را در نگاره‌خانه فرهنگ، با حمایت مسئولین محترم شهرستان سرچشمه برگزار کردم؛ دومین نمایشگاهم را در شهرک مس، و سومین نمایشگاه را در نگارخانه آبانه برگزار کردم. چهار نمایشگاه هم در ۲۳ خرداد تا ۲۵ خرداد در نگارخانه ارغوان برپا شد.
وی همچنین افزود: چندین کتاب شعر از من به چاپ رسیده است. و در پایان گفت: فهمیدم خداوند همیشه همراه ماست.
خدا گر ز حکمت ببندد دری
ز رحمت گشاید در دیگری
تهیه خبر : امینه آزادی
