میلاد شریفیان، هنرمند نقاش دارای معلولیت جسمی و ذهنی شدید است؛ که در مصاحبه اختصاصی با پایگاه خبری پهنه پرواز، از زندگی و شروع فعالیت هنری خود ، برای ما گفت:
من متولد خرداد ماه ۱۳۷۹، در تهران هستم؛ و ساکن استان کرمان. هیچوقت به مدرسه نرفتهام؛ و مادرم، در خانه، خواندن و نوشتن را به من آموخت.
در سال ١٣۹۸، استعداد نقاشی کشیدن من، توسط پدر و مادرم کشف شد. یک روز، وقتی که در خانه تنها بودم، شروع به کشیدن نقاشی بر روی آینه اتاقم کردم؛ زمانی که پدر و مادرم به منزل آمدند و نقاشی مرا دیدند، متوجه شدند که استعداد و علاقهای در این زمینه دارم. از همان زمان، بهترین امکانات از طرف والدینم فراهم شد، تا بتوانم هر چه بیشتر در این رشته هنری پیشرفت کنم. خانواده من، همیشه حامی من بودهاند و هرگز پشت مرا خالی نکردند. با حمایت حانواده از همان سال، فراگیری نقاشی با رنگ و روغن را در محضر استاد بزرگوارم، سرکار خانم عربپور شروع کردم.
در ادامه شریفیان، از شرکت در رویدادهای فرهنگی و هنری، و همچنین افتخاراتی که کسب کردهاند، گفتند:
در سه دوره، جزو برندگان و منتخبین جشنواره ملی-هنری همام شدهام؛ و همچنین، برنده سیمرغ این جشنواره، در سال ۱۴۰۰ نیز شدهام. در ١٣ نمایشگاه خارجی، در کشورهای ترکیه، هلند، عمان، مکزیک و اتریش شرکت کردهام؛ و همچنین، آثار خود را به عنوان یکی از صد هنرمند برتر ایران، در کتاب دو زبانهی «هنر ماندگار» ثبت کردهام. دو نمایشگاه انفرادی نیز در کرمان برگزار کردهام.
این هنرمند به عنوان سخن پایانی افزود:
مادرم همیشه در کنار من است؛ و آنقدر حمایت و عشق بیدریغ دارد، که گاهی اوقات، کمبودهایم را به کلی فراموش میکنم؛ پدرم هم پشتیبان و تکیهگاه من است. تمام نمایشگاههای داخلی و خارجی را با تلاش و پیگیریهای پدر و مادرم شرکت کردهام. تمام محتواهایی که در اینستاگرام تولید میکنم نیز حاصل زحمات مادرم است.
میلاد شریفیان با اشاره به اینکه اگر این پدر و مادر را نداشت ، هرگز به این جایی که الان بود ،نمیرسید؛ و روی سکوها تشویق نمیشگفت :
در پایان، دوست دارم بگویم افرادی مانند من، که دچار معلولیت و مشکلات جسمی-حرکتی، یا بیماریهای خاص هستند را بیشتر ببینید؛ و استعدادهای ما را کشف کنید. ما چیزی کمتر از افراد دیگر نداریم؛ فقط باید از ما حمایت شود، تا دیده بشویم و به خودمان و تواناییهایی
که داریم، افتخار کنیم.