مرضیه دهقان، نویسنده کتاب “صدای سکوت” شاعری است که با وجود معلولیت CP ، با اراده‌ای قوی و قلبی پر از امید، توانسته به عنوان یک الهام‌بخش برای بسیاری از افراد شناخته شود. او داستان زندگی پرفراز و نشیب خود را با ما در پایگاه خبری پهنه پرواز به اشتراک گذاشته است. در این گفت‌وگو، او از تجربیات خود و چالش‌هایی که بر آن‌ها غلبه کرده، سخن می‌گوید.
پهنه پرواز: خانم دهقان، از خودتان بگویید و اینکه چگونه با شرایط خاص خود مواجه شدید؟
مرضیه دهقان: من مرضیه دهقان هستم، متولد ۲۲ آذر ۱۳۶۹. زندگی‌ام از همان ابتدا با چالش‌های بزرگی آغاز شد. وقتی به دنیا آمدم، مرده بودم و ۷ روز در دستگاه بودم. متأسفانه دستگاهی که من را به دنیا آوردند آلوده بود و من عفونت کردم. بعد از آن، چندین بار دچار مرگ و زنده شدن شدم. در ۳ ماهگی و ۸ ماهگی دوباره بستری شدم و هر بار با معجزه‌ای دوباره به زندگی بازگشتم. در نهایت، به دلیل تب شدید، دچار معلولیت سی پی شدم.
پهنه پرواز: دوران کودکی و چالش‌های درمانی که داشتید چگونه بود؟
مرضیه دهقان: از یک سالگی، پدر و مادرم به شدت تلاش کردند تا من را تحت کار درمانی قرار دهند. این روند تا ۱۳ سالگی ادامه داشت. در نهایت، یکی از آخرین جلسات درمانی من با دستگاهی جدید منجر به گچ شدن ۴۵ درصد از کمرم شد و این وضعیت به مرور به ۷۰ درصد رسید. از آن زمان به بعد، من مجبور شدم از کمربند استفاده کنم تا بتوانم چند ساعت بیرون باشم.
پهنه پرواز: دوران نوجوانی شما چگونه گذشت و چه تجربه‌هایی داشتید؟
مرضیه دهقان: وقتی ۱۸ ساله شدم، به خواست خودم خانواده‌ام برایم یک گوشی خریدند. با اینکه باورش برایشان سخت بود، من توانستم با دندان‌هایم با گوشی کار کنم و اس‌ام‌اس بزنم. سال بعد، عاشق شدم و به پسر مورد علاقه‌ام گفتم که دوستش دارم، اما او با خنده رد کرد. این اتفاق باعث شد دوباره به خودزنی و زخم کردن دستانم روی بیاورم. اما بعد از آن، با دو فرشته آشنا شدم؛ استاد عظیمه ایرانپور و استاد معصومه احمدپور که مرا به نوشتن تشویق کردند. این کار کمک زیادی به بهبود حالم کرد.
پهنه پرواز: چگونه به دنیای مجازی وارد شدید و از آن بهره بردید؟
مرضیه دهقان: وقتی ۲۴ ساله شدم، دکترم به من گفت که دیگر نباید کمربند ببندم و باید ۲۴ ساعته در تخت باشم. دنیا روی سرم خراب شد. اما بعد از مدتی از پدر و مادرم خواستم برایم لپ‌تاپ بخرند. ابتدا باورش برایشان سخت بود، اما با اصرار من و دیدن تلاشم، برایم لپ‌تاپ خریدند. با کمک پسرخاله‌ام، یاد گرفتم چطور با لپ‌تاپ کار کنم و صفحه‌ای در فیس‌بوک و بعداً در اینستاگرام باز کردم. پس از مدتی، درباره خودم در این صفحات نوشتم که بازتاب زیادی داشت.
پهنه پرواز: موفقیت‌های اخیرتان چه بوده و چگونه آن‌ها را تجربه کرده‌اید؟
مرضیه دهقان: چندین مصاحبه در ایران و خارج از ایران انجام دادم و مستندی درباره زندگی‌ام ساخته شد. کتاب شعرم به نام “صدای سکوت” منتشر شد و آقای رامبد جوان شادی برنامه خندوانه را به من تقدیم کرد. همچنین با هنرمندان مختلفی از جمله آقای علی رضا نجف زاده و آقای امیر حسین جهددوست در ارتباط هستم. آرزو دارم روزی با استاد مهران مدیری و شهاب حسینی نیز صحبت کنم.
پهنه پرواز: پیام شما برای کسانی که با شرایط مشابه شما زندگی می‌کنند، چیست؟
مرضیه دهقان: من باور دارم که هیچ چیزی غیرممکن نیست. حتی در تلخ‌ترین لحظات زندگی، می‌توانیم با امید و تلاش به موفقیت برسیم. هرچه دارم از لطف خداوند است و امیدوارم بتوانم الهام‌بخش دیگران باشم تا با چالش‌های زندگی خود به بهترین شکل ممکن برخورد کنند.
گفت‌وگوی ما با مرضیه دهقان، نشان‌دهنده قدرت اراده و امید در برابر سختی‌ها و چالش‌های زندگی است. او نمونه‌ای از یک مبارز است که با وجود محدودیت‌های جسمی، توانسته از زندگی خود بهره‌برداری کند و الهام‌بخش بسیاری از افراد شود. امیدواریم داستان زندگی او برای خوانندگان ما نیز الهام‌بخش باشد.
در پایان چند جمله زیبا از این شاعر خوش ذوق که با قدرت اراده و باور به خود ، باور دیگران را تغییر داد را می خوانیم :
سختی ها تو رو سخت ترت میکنه بس ازش نترس
مثل من که باشی هرنگاه تو پر از حرفه برام بس بی حرف نگاهم کنى
سکوت بزرگترم کرد
مرضیه_دهقان
این مصاحبه به عنوان یک متن الهام‌بخش و امیدوارکننده در وب‌سایت پایگاه خبری پهنه پرواز منتشر می شود و تا مخاطبان را با داستان زندگی شگفت‌انگیز خانم دهقان آشنا کند.
