آب آشامیدنی بخش اساسی سلامت انسان است و انتخاب بین آب بستهبندی (آب بطری) و آب لولهکش شهری موضوعی مهم در سلامت عمومی و سبک زندگی بهشمار میرود. بررسیها نشان میدهد که در بسیاری از کشورها، آب لولهکش تحت نظارت دقیقتر و آزمایشهای مکرر قرار دارد و از نظر کیفیت و ایمنی در شرایط معمول میتواند به همان اندازه امن یا حتی بهتر از آب بطری باشد.
به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز در این مقایسه، «آب بطری» بهعنوان محصولی خوراکی تحت قوانین و کنترلهای متفاوتی نسبت به آب شهری قرار دارد و شرکتهای تولیدکننده آن ملزم به آزمایشهای کمتری هستند. علاوه بر این، بخش قابل توجهی از آبهای بستهبندی شده در واقع آب لولهکش بوده که فقط بستهبندی شدهاند.
تحقیقات همچنین نشان میدهد که آب بطری میتواند ذرات ریز پلاستیک (میکروپلاستیک) داشته باشد که از بستهبندی وارد آب شدهاند و ممکن است با گذشت زمان یا تحت گرما و فشار افزایش یابند. برخی مطالعات ارتباط احتمالی این ذرات با اثرات منفی بر سیستمهای بدن مانند هورمونها و دستگاه گوارش را مطرح کردهاند، هرچند شواهد کامل علمی هنوز در حال گسترش است.
از سوی دیگر، آب لولهکش شهری معمولاً هزینه کمتری دارد، بهصورت مداوم در دسترس است و اثرات منفی زیستمحیطی بسیار کمتری نسبت به مصرف آب بطری دارد، زیرا تولید و حملونقل بطریها به مصرف انرژی و ایجاد ضایعات پلاستیکی منجر میشود.
در مجموع، اگر کیفیت آب شهری در منطقهای که زندگی میکنی استاندارد است، آب لولهکش با نظارت بیشتر و هزینه کمتر معمولاً گزینه بهتری محسوب میشود؛ هرچند در شرایط خاص (مثلاً آلودگی منبع آب یا نیازهای بهداشتی ویژه) استفاده از آب بستهبندی ممکن است ضروری باشد.
منبع: مقالات علمی و بررسیهای سلامت آب مصرفی
برچسبها: آب آشامیدنی، آب بطری، آب لولهکش، سلامت، ایمنی آب، میکروپلاستیک، محیطزیست
