وقتی زندگی با یک تصادف تغییر مسیر میدهد، بعضیها توقف میکنند، اما عدهای راه تازهای برای پیشرفت پیدا میکنند. عظیم عباسی، متولد ۱۳۶۵، از همان دسته دوم است. با وجود آسیب نخاعی در ناحیه T12، نهتنها ورزش را ترک نکرد، بلکه در بسکتبال با ویلچر، تیراندازی با تپانچه و فعالیتهای اجتماعی، الگویی برای دیگر معلولان کشور شده است. او نشان داده که محدودیت جسمی نمیتواند مانع شکوفایی استعدادها باشد.
پهنه پرواز: آقای عباسی، لطفاً درباره سابقه ورزشیتان قبل و بعد از تصادف برای ما بگویید.
عظیم عباسی: قبل از تصادف، عضو تیم فوتبال نوجوانان هلالاحمر قم بودم و در رشتههای کشتی فرنگی و بدنسازی هم فعالیت داشتم. بعد از آسیب نخاعی که در ناحیه T12 بر اثر تصادف دچار شدم، مسیر زندگیام تغییر کرد، اما ورزش را رها نکردم. با تیم بسکتبال با ویلچر استان قم، دو دوره قهرمان کشور شدیم و در تیراندازی با تپانچه هم جزء نفرات حرفهای و برتر کشور هستم.
پهنه پرواز: با چه چالشهایی در مسیر ورزش حرفهای پس از معلولیت روبرو شدید؟
عباسی: یکی از بزرگترین مشکلات، نبود حمایت برای اشتغال معلولان است. ما با محدودیتهای حرکتی مواجهیم و دسترسی به کار بسیار سختتر از دیگران است. همچنین تجهیزات ورزشی مناسب بسیار گران هستند و معمولاً هیچ نهادی حاضر به تأمین یا حمایت مالی از ما نیست.
پهنه پرواز: چه پیامی برای مسئولان و جامعه دارید؟
عباسی: بدون شک من و بسیاری از افرادی که دچار نقص جسمی هستند، استعدادهایی داریم که اگر به درستی شناسایی و حمایت شوند، میتوانند منجر به پیشرفت فردی و اجتماعی ما شوند. امیدوارم جامعه و مسئولان بیشتر به ما اعتماد کنند و موانع را از مسیرمان بردارند.
پایگاه خبری پهنه پرواز با معرفی چهرههایی چون عظیم عباسی، قصد دارد نهتنها قهرمانان ورزشی، بلکه قهرمانان زندگی را به مردم بشناساند؛ افرادی که با وجود محدودیتها، پرچم اراده را بالا نگهداشتهاند و برای دیدهشدن، نه فریاد بلکه عمل کردهاند.
برچسبها: عظیم عباسی بسکتبال باویلچر تیراندازی تپانچه ورزشکارمعلول قهرمان معلول حمایت ورزش معلولان تجهیزات ورزشی اشتغال معلولان پهنه پرواز قم ورزش پارالمپیکی توانیابها استعدادهای_ناشناخته