نویسنده : دکتر فتانه امیری
۲ آوریل روزی است که جهان برای افزایش آگاهی درباره اوتیسم و حمایت از افراد دارای این شرایط متحد می‌شود. سازمان ملل از سال ۲۰۰۷ این روز را با هدف ارتقای درک عمومی و ایجاد جوامعی فراگیر گرامی داشته است. هر سال یک شعار ویژه برای این روز انتخاب می‌شود تا توجه جهانی را به یک جنبه مهم از زندگی افراد دارای اوتیسم جلب کند.
شعار امسال، “پیشبرد تنوع عصبی و اهداف توسعه پایدار”، به ما یادآوری می‌کند که تفاوت‌های شناختی، مانند اوتیسم، ADHD و دیسلکسیا، نه یک مشکل، بلکه بخشی طبیعی از تنوع انسان‌ها هستند. به‌جای تلاش برای تغییر این افراد، باید جامعه را طوری بسازیم که همه، بدون در نظر گرفتن شیوه فکر کردن یا یادگیری‌شان، بتوانند پیشرفت کنند.
اهداف توسعه پایدار (SDGs) سازمان ملل، که شامل ۱۷ هدف برای ساختن جهانی بهتر است، بر مسائلی مثل کاهش نابرابری، آموزش باکیفیت، اشتغال عادلانه و توسعه پایدار تمرکز دارد. این اهداف نشان می‌دهند که جوامع برای پیشرفت واقعی باید پذیرای همه افراد باشند، از جمله کسانی که مغزشان کمی متفاوت عمل می‌کند.
امروز، بعد از سال‌ها آگاهی‌بخشی، وقت آن رسیده که به مرحله بعد برویم: پذیرش واقعی و اقدام عملی. اگر به دنبال دنیایی عادلانه‌تر، پایدارتر و پربارتر هستیم، باید به همه افراد فرصت شکوفایی بدهیم. اوتیسم یک محدودیت نیست، بلکه یک نگاه متفاوت به دنیاست—و این تفاوت‌ها همان چیزی است که جامعه را غنی‌تر و خلاق‌تر می‌کند.
