اختلال یادگیری در برخی کودکان باعث می شود مغزنتواند اطلاعات را بخوبی دریافت و درک و پردازش کند. این کودکان الزاما کم هوش نیستند فقط در فراگیری بعضی دروس و مهارت های تحصیلی مشکل دارند . هر چند این اختلال کاملا قابل درمان نیست ولی می توان با استفاده از راهکارهایی به آنان کمک کرد. انجام تکالیف درسی یکی از معضلاتی است که تقریبا هر کودکی در طول تحصیل خود با آن درگیر است ، اما در اختلال یادگیری ، کودک در یک یا دو حوزه خاص از یادگیری بطور مداوم دچار مشکل است. کوتاهی دامنه توجه و تمرکزاز خصوصیات دانش آموزان دارای اختلال یادگیری است. برای افزایش دقت و توجه این کودکان باید محیط آموزشی و مکانی که تکالیف خود را انجام می دهند تا حد امکان از محرک های اضافی محیطی و محرک هایی که باعث حواس پرتی آنان میشود خالی گردد. تکالیف جذاب و جالب و تازه برای آنان طراحی و زمان انجام تکالیف را کوتاه کنید. تمرینات آنها را به بخش های کوچکتر تقسیم کنید و در
فواصل انجام تمرین به آنان استراحت دهید. تکالیفی که مورد علاقه شان است را با تکالیف دیگر بطور متناوب به آنها ارایه دهید . در نوشتن املا و یا حل مسایل ریاضی ، تعداد موارد کلمات املایی و مسایلی که باید حل کنند را کمتر از سایر دانش آموزان درج کنید .
عواملی که می تواند در بروز اختلالات یادگیری اثرگذارباشند عبارتند از: سابقه خانوادگی و ژنتیکی ، خطرات دوران بارداری و نوزادی ، آسیب های روانی ، ضربه های مغزی و جسمی و آلودگی های زیست محیطی مانند سموم و سرب که با افزایش خطر اختلالات یادگیری مرتبط هستند. اختلالات یادگیری با تست خواندن ، نوشتن و محاسبه کردن تا اندازه ای قابل تشخیص است . آموزش ویژه و انفرادی مهمترین و موثرترین روش درمان ناتوانی یادگیری است . امکان دارد نیاز به متخصصان گفتار درمان و کاردرمان وهمچنین تجویز برخی داروهای افزایش توجه و تمرکز در برخی کودکان آموزش را تسریع و تسهیل کند.
دکتر فتانه امیری
