عشق همیشه عامل اصلی نگهداشتن رابطههای زوجین نیست؛ تحقیقات و تجربه روانشناسان نشان میدهد که سازش مؤثر و هوشمندانه در روابط میتواند پیوند زندگی مشترک را پایدارتر و عمیقتر کند.
به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز، برخلاف باور رایج که عشق را موتور اصلی دوام رابطه میداند، روانشناسان برجسته بیان میکنند که عشق، هرچند عنصر مهمی است، به خودی خود نمیتواند تمامی پیچیدگیها، اختلافات و چالشهای زندگی مشترک را حل کند. سازش، مهارتی که زوجین را قادر میسازد میان خواستههای فردی و نیازهای رابطه تعادل برقرار کنند، نقش تعیینکنندهای در استحکام یک رابطه بلندمدت دارد.
مطالعات متعدد نشان دادهاند که حتی زوجهایی که عشق عمیقی نسبت به یکدیگر دارند، ممکن است درگیر خشم، ناامیدی یا نارضایتی شوند—چرا که عشق به تنهایی نمیتواند تمام تضادها و تفاوتها را مدیریت کند. در مقابل، سازش یعنی یافتن «راه ما» به جای «راه من» یا «راه تو»؛ فرآیندی که زمانی رخ میدهد که طرفین با درک متقابل، در مورد مسائل، ترجیحات و راهحلها به توافق برسند.
روانشناسان معتقدند که سازش زمانی اثربخش است که بر «حس ما» استوار باشد؛ یعنی زوجین درک کنند که رابطهای سالم تنها با منافع شخصی یا خواستههای فردی شکل نمیگیرد، بلکه با همکاری، گفتگو، انعطافپذیری و احترام متقابل رشد مییابد. زوجهایی که اختلافاتشان را با استفاده از عبارات مشترک مانند «ما تصمیم گرفتیم» یا «ما فهمیدیم» توصیف میکنند، در نهایت رضایت و ارتباط عمیقتری تجربه میکنند.
سازش در زندگی واقعی میتواند به شکلهای سادهای هم ظاهر شود؛ مثلاً قبول تماشای فیلمی که شریک زندگی انتخاب کرده، یا توافق درباره برنامههای تعطیلات، تقسیم وظایف خانه و تعیین اهداف مشترک. این نوع برخوردها نه نشانه ضعف، بلکه نشاندهنده بلوغ عاطفی و درک متقابل است—زیرا در روابط واقعی، هیچ زوجی کامل نیست و تفاوتها همیشه وجود دارند.
منبع:
LSTV – «قطعا عشق نیست: یک چیز کمک میکند تا رابطه برای همیشه قوی بماند» (۸ دسامبر ۲۰۲۵)
برچسبها:
روابط زناشویی #عشق #سازش #روانشناسی رابطه #زندگی مشترک #پایداری رابطه #ارتباط زوجین #پهنه پرواز #سبک زندگی #مشاوره زوجین
پایگاه خبری پهنه_پرواز
