امکان دستکاری ژنتیکی موجودات زنده از جمله انسان از سال ها پیش مهیا شده است. به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز به نقل از خبرگزاری فرارو حدود 25 سال از ساخت کروموزوم های مصنوعی میگذرد که البته کاستی هایی نیز داشته است . بزرگترین مشکل کروموزوم های قبلی این بود که توالی های بازهای آلی به شیوه ای غیر قابل پیش بینی از نقاط مختلف به هم چسبیدند و توالی های جدید با محصولات غیر قابل پیش بینی می ساختند که در حال حاضر این مشکل حل شده است.
پژوهشگران تکنیک جدیدی به کار گرفته اند و توانسته اند کروموزومی بسیار شبیه کروموزوم انسانی با ابعادی بسیار بزرگتر از کروموزومهای قبلی بسازند به نحوی که در هنگام همانندسازی نیز مانند کروموزوم های طبیعی بدن رفتار کند. گامی بسیار بزرگ در فراگیر شدن تغییرات ژنتیکی در انسان. حالا دیگر نیازی به دستکاری کروموزوم های طبیعی انسانی نیست. ژن های مطلوب در یک کروموزوم جدا جا سازی و وارد بدن می شوند و از آنجا که این کروموزوم جدید ابعاد بسیار بزرگ تری نسبت به نمونه های قبلی دارد به یک باره می توان چندین ژن مطلوب را وارد بدن کرد.
اختراع این کروموزوم گامی بسیار بزرگ در فراگیر شدن درمان های ژنتیکی است. اما امکان ایجاد انسان هایی ارتقا یافته را نیز فراهم می کند. اینجاست که بحث های فلسفی ایجاد می شوند که البته عموما در قالب مجادلات عمومی و ایدیولوژیکی به نحوی سطحی و غیر دقیق بیان می شوند. سوال مطرح در سطح عمومی این است که ایا مجاز به دستکاری در ژنوم انسانی هستیم ؟ جواب این است که در این روش دیگر در ژنوم طبیعی بدن دستکاری رخ نمیدهد بلکه ژن های جدیدی در بدنه ی یک کروموزوم مصنوعی وارد بدن می شود. اما سوال دقیق تر فلسفی این است که تحت چه شرایطی و برای ایجاد چه سنخ تغییراتی مجاز به بهبود در شرایط زیست انسان هستیم؟
