دختر اسکی باز نابینا در جدال با ناممکن ها

اشتراک‌گذاری در:

آنیتا سرتیبی

ورزش، یکی از جذابترین بخش زندگی را شامل میشود که تو ام با شور و انرژیست. پایگاه خبری پهنه پرواز اولین رسانه علمی تخصصی در حوزه معلولیت، با معرفی الهه قلی فلاح، اولین اسکیت باز نابینای ایرانی بصورت رسمی در جهان و کسب کننده نشان شجاعت در سال ۲۰۱۹ با او به گفتگو پرداخته است .
فلاح با بیان این که ۲۷ سال سن دارد و دانش آموخته مترجمی زبان انگلیسی است و از سال ۱۳۸۷ بصورت حرفه ای ورزش را با دومیدانی شروع کرده است ، بیان کرد : در زمینه ورزش دومیدانی ۲۳ مدال کسب کرده ام و رشته هایی همچون طبیعت گردی، کوهنوردی، صخره نوردی داخل سالن، دوچرخه سواری و پیاده روی را نیز بصورت تفریحی انجام میدهم.

این ورزشکار نابینا درمورد نشان شجاعت به پایگاه خبری پهنه پرواز می گوید: این نشان را من ماه اکتبر سال ۲۰۱۹ در شهر بن آلمان دریافت کرده ام که از طرف کمیته بین المللی پارا المپیک به من اعطا شد. این حرکت از سال ۲۰۱۵ آغاز شده و دو سال یک بار یک شخص نشان شجاعت را دریافت میکند.. من اولین بانویی هستم که این نشان را کسب نمودم.

اعتماد خانواده، راهگشای زندگیم است


الهه فلاح با بیان اینکه حمایت خانواده از فرزند معلول خود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است خاطرنشان کرد: در هر زمینه ای که فعالیت کردم، اعتماد خانواده و حمایتهای بی دریغشان، باعث دلگرمی ام بوده است. با اینکه شرایط متفاوت جسمی دارم، ورزشهای پرخطری انجام میدهم از جمله اسکی روی برف. اما خانواده ام هرگز مخالفتی با عقاید و خواسته هایم نداشتند و همواره مشوقم بوده اند.

نابینایی مانع محسوب میشود یا پله صعود؟


بانوی اسکیتباز و توانمند ادامه میدهد: نابینایی یک انگیزه و اهرم بسیار قوی در زندگی من محسوب میشود تا استوارتر بسوی اهدافم گام بردارم. من معتقدم انسانها باید در هر شرایط، روحیه خوبی داشته باشند. اگر یک فرد بینا بودم، شاید این انرژی که صرف ورزش کردم، در بخشهای مختلف تقسیم میشد. اما اطمینان دارم که در هر حالت حال خوب و روحیه شادابم را حفظ میکردم.

الهه فلاح در پاسخ به اینکه: چرا اسکیت و اسکی را انتخاب کردید؟ گفت: سال ۸۹ وارد ورزش اسکیت شدم. همیشه خواستار انجام متفاوت ترین فعالیتها بودم. دوست داشتم کارهای جدید را تجربه کنم. در این زمینه سه رکورد کسب کردم و یکی از آنها در کتاب ثبت رکوردهای ملی نیز به ثبت رسیده است. البته این نکته را هم بگویم که من نابینای مطلق هستم و ورزش اسکی یا دوچرخه سواری را به کمک یک شخص همراه انجام میدهم.

فلاح درباره اهداف نهایی کمیته بین المللی پارا المپیک توضیح داد: مهمترین هدف این کمیته، رسیدن به جهانی یکپارچه هست‌ از پیامهای کمیته بین المللی پارا المپیک میتوان به صلح، دوستی و افزایش اعتماد به نفس معلولین اشاره کرد.

در کشور ما، ورزش شغل محسوب نمیشود


اولین اسکیتباز نابینا درمورد تفاوت جوامع ورزشی به خبرنگار پهنه پرواز میگوید:
در کشورهای دیگر، ورزش یک شغل و حرفه محسوب میشود. اما در کشور ما ورزشکاران نمیتوانند از این سمت کسب درآمد کنند از زمانی که وارد تیم ملی اسکی شدم هیچ حقوقی دریافت نکردم و نداشتن درآمد ثابت باعث کاهش انرژی و انگیزه ام شده و به همین سبب میخواهم از جامعه ورزش خداحافظی کنم.

“سنگ اندازی، فرصتی برای ترقی


از کسانی که همچون جریان خلاف آب در زندگیم عمل کردند، قدردانی میکنم. این افراد باعث شدند، با دقت بیشتر و مصممتر به سمت اهدافم گام بردارم

آنیتا سرتیبی

کد خبر:27

نظرات ارزشمند شما

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *