وحیده شاه‌زئی پور، نقاش، طراح، و سرامیست که علیرغم محدودیت‌های جسمی ناشی از دیستروفی عضلانی ، در زمینه نقاشی آبرنگ ، سیاه قلم ،نقاشی روی سفال به موفقیت‌های چشمگیری دست یافته است در مصاحبه اختصاصی با پایگاه خبری پهنه پرواز از موفقیت ها و مشکلات خود می گوید.
پهنه پرواز: وحیده جان، برای شروع، لطفاً خودت را برای ما معرفی کن و از مسیری که تا امروز طی کرده‌ای، بگو.
وحیده شاه‌زئی پور: من وحیده شاه‌زئی پور هستم، متولد زابل در استان سیستان و بلوچستان، از هفت سالگی علائم بیماری‌ام نمایان شد و پس از آزمایش‌هایی که در تهران انجام شد و به فرانسه ارسال گردید، نام دقیق بیماری‌ام مشخص شد . پبتلا به بیماری دیسترفی عضلانی از نوع امری دری فوس هستم.
در حال حاضر ۲۲ سال دارم و دارای مدرک کارشناسی روانشناسی. از کودکی به طراحی و کارهای هنری علاقه داشتم و از سال ۹۶ به دنبال هنر و علاقه‌مندی‌هایم رفتم. هدفم این بود که نام “معلولیت” را از کنار اسمم حذف کنم و به‌عنوان “وحیده هنرمند” شناخته شوم.
پهنه پرواز : این هدف بسیار ارزشمندی است. می‌توانی بیشتر درباره فعالیت‌های هنری‌ات بگویی؟ چه رشته‌هایی را دنبال کرده‌ای؟
وحیده شاه‌زئی پور: در این مسیر، به رشته‌های مختلفی پرداختم. سیاه‌قلم، آبرنگ، نقاشی روی بوم، نقاشی روی سفال، نقاشی دیواری، نقطه‌کوبی، تابلو برجسته، آیینه‌کاری و در نهایت هم ساخت ظروف سرامیک. هر کدام از این رشته‌ها دنیای خاص خودشان را دارند و با وجود محدودیت‌های جسمی و شرایط سخت رفت‌وآمد، توانستم در هر یک از این هنرها موفق شوم. حتی در نمایشگاه‌های مختلفی شرکت کردم؛ مثل نمایشگاه گروهی آبرنگ در تهران و نمایشگاه آنلاین سیاه‌قلم در ترکیه
پهنه پرواز : بسیار عالی! از موفقیت‌هایت گفتی، اما حتماً چالش‌های زیادی هم در این راه داشتی. از آنها هم برایمان بگو.
وحیده شاه‌زئی پور: بله، چالش‌ها بسیار بودند. معلولیت واقعاً محدودیت است و در مسیری که انتخاب کردم، چالش‌های سخت و طاقت‌فرسایی پیش رویم بود. مخصوصاً در شهری کوچک و محروم مثل زابل که نه تنها از هنر استقبال نمی‌شود، بلکه هنرمندان نیز مورد حمایت قرار نمی‌گیرند. سال‌های اول با حرف‌های منفی و بی‌توجهی‌های زیادی مواجه شدم. اما عشق و علاقه به هنر باعث شد با همه اینها مقابله کنم و به مسیرم ادامه دهم.
پهنه پرواز : عشق به هنر نیرویی است که هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد. تو اکنون با وجود همه این چالش‌ها، به عنوان یک هنرمند شناخته شده‌ای. آینده را چگونه می‌بینی و چه اهدافی داری؟
وحیده شاه‌زئی پور: با وجود تمام این موفقیت‌ها، هنوز قانع نشده‌ام و تلاش می‌کنم که خیلی بیشتر موفق شوم. من حدود سه سال است که در اداره ارشاد زابل کلاس‌های نقاشی برگزار می‌کنم و در مدارس هم به صورت ساعتی معلم هنر هستم. اما همچنان در زمینه شغلی و بازار فروش آثارم با مشکلاتی مواجه هستم. امیدوارم روزی بتوانم کارگاه سرامیک خودم را تأسیس کنم و نیازمند کرایه کردن کوره دیگران نباشم.
پهنه پرواز : امیدواریم که این مشکلات هم هر چه زودتر برطرف شوند. در پایان، پیشنهادی برای جامعه و مسئولین دارید؟
وحیده شاه‌زئی پور: بله، به جامعه پیشنهاد می‌کنم که همیشه به دنبال کشف استعدادهای خود و رسیدن به موفقیت باشند. موفقیت در رشته‌ای که به آن علاقه دارید، لذت‌بخش و غیرقابل وصف است. از مسئولین هم می‌خواهم که حمایت بیشتری از هنرمندان، به ویژه هنرمندانی که با محدودیت‌های جسمی روبه‌رو هستند، داشته باشند.
پهنه پرواز : وحیده جان، سخن پایانی اگر دارید، بفرمایید.
وحیده شاه‌زئی پور: فقط می‌خواهم بگویم که معلولیت هرگز انتخاب من نبود و دارم سختی‌هایی را می‌گذرانم که هیچ نقشی در به‌وجود آمدنشان نداشتم. هیچ وقت نتوانستم با آن کنار بیایم، اما این باعث شد که تلاش کنم تا نام معلولیت را از کنار اسمم حذف کنم و به عنوان “وحیده هنرمند” شناخته شوم.
پهنه پرواز : وحیده عزیز، از تو برای این گفت‌وگوی صمیمانه و انگیزه‌بخش بسیار سپاسگزارم. امیدواریم که روز به روز موفقیت‌های بیشتری کسب کنی و به همه ما نشان دهی که هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی اراده و استعداد واقعی را بگیرد.
در پایان باید گفت : در دل کویرهای سیستان، جایی که بادهای گرم و آفتاب سوزان هم‌نشین همیشگی زمین و آسمان‌اند، دختری جوان از میان خاک و خشت برخاست. نامش وحیده است، دختری که از کودکی با قلبی استوار به دنبال نقش زدن بر بوم زندگی بود. او، که تقدیر برایش راهی پر از سنگلاخ‌های بی‌رحمانه ترسیم کرده بود، هرگز اجازه نداد معلولیت بر آرزوهایش سایه افکند. وحیده، با هر ضربه قلم‌مو، پرده‌ای از امید، شجاعت و زیبایی را به تصویر کشید و نشان داد که در پس هر محدودیتی، دنیایی بی‌پایان از توانایی‌ها نهفته است. او، که در سرزمین خشک و محروم زابل، دل به هنر سپرد، امروز نه تنها به عنوان یک هنرمند شناخته می‌شود، بلکه نمادی از مقاومت، عشق و ایمان به خویشتن است. در مسیری که هر گام آن را با شوق و تلاش پیموده، نشان داده که هنر می‌تواند از دل تاریکی‌ها، نور بیافریند.
این مصاحبه به عنوان یک متن الهام‌بخش و امیدوارکننده در وب‌سایت پایگاه خبری پهنه پرواز منتشر می شود تا مخاطبان را با داستان زندگی شگفت‌انگیز وحیده شاه‌زئی پور آشنا کند.
