خانه هوشمند خانه‌ای است که از دستگاه‌های متصل به اینترنت استفاده می‌کند تا نظارت و مدیریت از راه دور وسایل و سیستم‌ها مانند روشنایی و گرمایش را امکان پذیر کند. فن‌آوری خانه هوشمند که اغلب به آن اتوماسیون خانگی یا domotics نیز گفته می‌شود (از لاتین Domus به معنای خانه)، امنیت، راحتی و بهره‌وری انرژی را برای صاحبان خانه فراهم می‌کند و به آنها اجازه می‌دهد دستگاه‌های هوشمند را کنترل کنند. این دستگاه‌ها مثل اغلب تجهیزات خانه هوشمند توسط یک برنامه خانه هوشمند کنترل می‌شود.
گوشی هوشمند یا سایر دستگاه‌های تحت شبکه، بخشی از اینترنت اشیا (IoT)، سیستم‌ها و دستگاه‌های خانه‌های هوشمند اغلب با هم کار می‌کنند، داده‌های مصرف‌کننده را بین خود به اشتراک می‌گذارند و اقدامات را بر اساس ترجیحات صاحب خانه خودکار می‌کنند.
تقریبا در هر جنبه‌ای از زندگی که فناوری وارد فضای خانگی شده است (لامپ‌ها، ماشین‌های ظرفشویی و غیره) جایگزینی برای خانه هوشمند معرفی شده است:
تلویزیون‌های هوشمند برای دسترسی به محتوا از طریق برنامه‌های کاربردی، مانند ویدیو و موسیقی درخواستی، به اینترنت متصل می‌شوند. برخی از تلویزیون های هوشمند همچنین دارای تشخیص صدا یا ژست هستند.
سیستم‌های روشنایی هوشمند، مانند Hue از Philips Lighting Holding B.V. علاوه بر اینکه می‌توانند از راه دور کنترل شوند و سفارشی شوند، می‌توانند تشخیص دهند که چه زمانی سرنشینان در اتاق هستند و نور را در صورت نیاز تنظیم کنند. لامپ‌های هوشمند همچنین می‌توانند بر اساس در دسترس بودن نور روز، خود را تنظیم کنند.
ترموستات‌های هوشمند، مانند Nest از شرکت Nest Labs، با Wi-Fi یکپارچه عرضه می‌شوند که به کاربران امکان می‌دهد دمای خانه را برنامه‌ریزی، نظارت و از راه دور کنترل کنند. این دستگاه‌ها همچنین رفتارهای صاحب خانه را یاد می‌گیرند و به طور خودکار تنظیمات را تغییر می‌دهند تا حداکثر راحتی و کارایی را برای ساکنان فراهم کنند. ترموستات‌های هوشمند همچنین می‌توانند مصرف انرژی را گزارش کنند و به کاربران یادآوری کنند که فیلترها را عوض کنند.
با استفاده از قفل‌های هوشمند و بازکننده‌های درب گاراژ، کاربران می‌توانند به بازدیدکنندگان اجازه یا منع ورود بدهند. قفل‌های هوشمند همچنین می‌توانند زمان نزدیکی ساکنین را تشخیص دهند و درها را برای آنها باز کنند.
با دوربین‌های امنیتی هوشمند، ساکنان می‌توانند خانه‌های خود را زمانی که در تعطیلات نیستند یا در تعطیلات هستند نظارت کنند. حسگرهای حرکتی هوشمند همچنین قادر به تشخیص تفاوت بین ساکنین، بازدیدکنندگان، حیوانات خانگی و سارقان هستند و در صورت مشاهده رفتار مشکوک می‌توانند مقامات را مطلع کنند.
مراقبت از حیوانات خانگی را می‌توان با فیدرهای متصل به صورت خودکار انجام داد. گیاهان آپارتمانی و چمن‌ها را می‌توان از طریق تایمرهای متصل آبیاری کرد.
انواع لوازم آشپزخانه، از جمله قهوه سازهای هوشمند که می‌توانند یک فنجان تازه را به طور خودکار در زمان برنامه ریزی شده دم کنند، در دسترس هستند. یخچال‌های هوشمندی که تاریخ انقضا را پیگیری می‌کنند، فهرست‌های خرید درست می‌کنند یا حتی دستور العمل‌هایی را بر اساس مواد موجود تهیه می‌کنند. اجاق گاز و توستر؛ لباسشویی، ماشین لباسشویی و خشک کن نیز از این جمله هستند.
به عنوان مثال، مانیتورهای سیستم خانگی ممکن است موج برق را حس کنند و وسایل برقی را خاموش کنند یا خرابی یا یخ زدگی لوله‌ها را حس کنند و آب را قطع کنند تا به عنوان مثال، زیرزمین سیل‌آلود نشود.
مزایای خانه هوشمند چیست؟ آیا معایبی هم دارد؟
یکی از محبوب‌ترین مزایای اتوماسیون خانگی، ایجاد آرامش خاطر برای صاحبان خانه است، به آنها اجازه می‌دهد خانه‌های خود را از راه دور کنترل کنند، با خطراتی مانند روشن ماندن اجاق گاز یا باز ماندن درب ورودی خانه‌شان، مقابله کنند. خانه هوشمند همچنین برای سالمندان مفید است و نظارتی را ارائه می‌دهد که می‌تواند به سالمندان کمک کند تا به جای نقل مکان به خانه سالمندان یا نیاز به مراقبت ۲۴ ساعته در منزل، راحت و ایمن در خانه بمانند.
خانه‌های هوشمند می‌توانند ترجیحات کاربر را برای راحتی در نظر بگیرند. به عنوان مثال، کاربران می‌توانند درب گاراژ خود را برای باز شدن، روشن شدن چراغ‌ها، روشن شدن شومینه و آهنگ‌های مورد علاقه خود را برای پخش برنامه ریزی کنند.
اتوماسیون خانگی همچنین به مصرف کنندگان کمک می‌کند تا کارایی را بهبود بخشند. به جای روشن گذاشتن تهویه مطبوع در تمام طول روز، یک سیستم خانه هوشمند می‌تواند رفتارها را یاد بگیرد و مطمئن شود که خانه تا زمانی که صاحب خانه از سر کار به خانه می‌رسد، خنک می‌شود. در مورد لوازم خانگی هم همینطور. با سیستم آبیاری هوشمند، چمن فقط در صورت نیاز و با مقدار دقیق آب مورد نیاز آبیاری می‌شود.
با اتوماسیون خانگی، انرژی، آب و سایر منابع به طور موثرتری استفاده می‌شود که به صرفه جویی در منابع طبیعی و پول برای مصرف کننده کمک می‌کند.
با این حال، سیستم‌های اتوماسیون خانگی تا حدودی به دلیل ماهیت فنی خود، برای تبدیل شدن به جریان اصلی تلاش کرده‌اند. نقطه ضعف خانه‌های هوشمند پیچیدگی درک شده، آنها است. برخی از افراد با فناوری مشکل دارند یا با اولین ناراحتی از آن دست می‌کشند. سازندگان خانه‌های هوشمند بر روی کاهش پیچیدگی و بهبود تجربه کاربری کار می‌کنند تا آن را برای کاربران در هر نوع و سطوح فنی لذت بخش و سودمند کنند.
برای اینکه سیستم‌های اتوماسیون خانگی واقعا مؤثر باشند، دستگاه‌ها باید بدون در نظر گرفتن سازنده، قابلیت همکاری داشته باشند و از پروتکل‌های مشابه یا حداقل پروتکل‌های مکمل استفاده کنند. از آنجایی که این یک بازار نسبتا جدید است، هنوز استاندارد طلایی برای اتوماسیون خانگی وجود ندارد. با این حال، اتحادهای استاندارد با تولیدکنندگان و پروتکل‌ها همکاری می‌کنند تا از قابلیت همکاری و تجربه کاربری یکپارچه اطمینان حاصل کنند.
مسئله مهم دیگر امنیت خانه هوشمند است. یک گزارش NTT Data Corp در سال ۲۰۱۶ نشان داد که ۸۰٪ از مصرف کنندگان ایالات متحده نگران امنیت داده‌های خانه هوشمند خود هستند. اگر هکرها بتوانند به یک دستگاه هوشمند نفوذ کنند، به طور بالقوه می‌توانند چراغ‌ها و آلارم‌ها را خاموش کرده و قفل درها را باز کنند و خانه را در مقابل نفوذ بی‌دفاع نگه دارند. علاوه بر این، هکرها می‌توانند به طور بالقوه به شبکه صاحب خانه دسترسی داشته باشند که منجر به حملات بدتر یا استخراج داده‌ها می‌شود.
علاوه بر امنیت خانه، بسیاری از مخالفان خانه هوشمند نگران حریم خصوصی داده‌ها هستند. گزارش NTT Data نشان می‌دهد که ۷۳ درصد از مصرف کنندگان نگران حریم خصوصی داده‌های به اشتراک گذاشته شده توسط دستگاه‌های خانه هوشمند خود هستند. در حالی که تولیدکنندگان دستگاه‌ها و پلت‌فرم‌های خانه هوشمند ممکن است داده‌های مصرف‌کننده را جمع‌آوری کنند تا محصولات خود را بهتر بسازند یا خدمات جدید و بهبودیافته‌ای را به مشتریان ارائه دهند، اعتماد و شفافیت برای تولیدکنندگانی که به دنبال به دست آوردن مشتریان جدید هستند، حیاتی است.
