مستند «نصرت کریمی» که رایگان و آنلاین منتشر شده، به موضوع داغ این‌روزهای اهل فرهنگ و هنر تبدیل شده است؛ مستندی شش‌قسمتی با عنوان «نصرت کریمی؛ هنرمند بودن در ایران» که ساخت آن ۱۹ سال زمان برده و حاصل تلاش مشترک پسرش بابک کریمی سینماگر و بازیگر بین‌المللی، دامادش مهرداد اسکویی مستندساز سرشناس، و روح‌الله انصاری تدوینگر نام‌آشنا است.
به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز به نقل از رادیو فردا، بابک کریمی در گفت‌وگو با رادیوفردا می‌گوید این مستند ادای دین به نصرت کریمی است به‌جای مجسمه‌ای که اغلب برای یادبود بزرگان می‌سازند؛ روایت زندگی پرقصه و حیرت‌انگیز نصرت کریمی از زبان خودش با تکیه بر اسناد و فیلم‌ها و عکس‌های نادیدهٔ بی‌شمار که همه را نگاه داشته بود.
انقلاب بهمن ۵۷ در میان اهل سینما قربانی کم نداشت، اما نصرت کریمی در این میان وضعیت ویژه‌ای داشت؛ کارگردان، بازیگر، نویسنده، گریمور و مجسمه‌سازی برجسته و محبوب که پس از انقلاب، به‌خاطر فیلمی که هفت سال پیش از انقلاب ساخته بود، نه تنها زندانی شد که «به قطع دست راست و اعدام هم محکوم شد»، اما سرانجام «سیاسی‌نبودنش در کنار محبوبیتش» باعث شد دست و جان به در برد.
نصرت کریمی دیگر هیچ‌گاه به‌عنوان بازیگر و کارگردان سینما اجازهٔ کار نیافت و تصویرش هم ممنوع شد و ممنوع ماند، اما از پا ننشست و چنان همه‌فن‌حریف بود که هم به‌گفتهٔ خودش از تیغ‌های کاکتوس‌هایی که پرورش می‌داد زندگی گذراند و هم بی‌نام یا بی‌سروصدا اما پرتلاش و پیوسته به ساختن فیلم کوتاه و انیمیشین و مجسمه مشغول ماند.
با همهٔ این اوصاف، مستند شش‌قسمتی «نصرت کریمی» که به‌مناسبت صدمین زادروز او منتشر شده، فقط روایت زندگی او از زبان خودش و دیگر هنرمندان نیست، روایتی از صد سال تاریخ تئاتر مدرن، فیلم عروسکی، سینمای ایران و همچنین روزگاری است که پیش و پس از انقلاب بر مردم و هنرمندان گذشت.
فردوسی در توصیف عظمت و شکوه کارش گفته بود «از آن پس نمیرم، که من زنده‌ام/ که تخم سخن من پراگنده‌ام». نصرت کریمی در سال‌های پایانی عمر ۹۵ ساله‌اش در این مستند، که معتقد بود با آن جاودان می‌شود، می‌گوید «نمیرم از این پس/ که من زنده‌ام/ چو تخمِ مصور پراکنده‌ام».
