افرادی که بعداً در زندگی هدف واقعی خود را پیدا می کنند معمولاً این 8 رفتار ظریف را نشان می دهند

 توسط آوا سینکلر 
ترجمه : دکتر فتانه امیری

کشف هدف واقعی شما همیشه یک لحظه خاص نیست که در جوانی شما اتفاق می افتد. برای بسیاری، این امر بعداً در زندگی، پنهان در پشت تجربیات و بینش ها رخ می دهد.

در این مقاله، من 8 رفتار اساسی را به اشتراک می‌گذارم که افرادی که هدف خود را بعداً در زندگی پیدا می‌کنند، نشان می‌دهند. این الگوها پر سر و صدا یا پر زرق و برق نیستند، بلکه تأییدی آرام از مسیر خود به سوی تحقق هستند.

۱ ) تغییر را می پذیرند

این غیر معمول نیست که مردم در مقابل تغییر مقاومت کنند. این طبیعت انسان است که به چیزهای آشنا بچسبد. با این حال، کسانی که هدف واقعی خود را بعداً در زندگی پیدا می کنند، تمایل دارند تغییر را متفاوت ببینند.

این افراد قدرت دگرگونی را درک می کنند. آن‌ها می‌دانند که رکود می‌تواند مانعی برای رشد شخصی باشد، و بنابراین، با کمال میل از تغییر استقبال می‌کنند.
این بدان معنا نیست که آنها این توانایی را به آسانی دارند. تغییر می تواند چالش برانگیز و حتی ترسناک باشد. اما آنها آن را گامی ضروری برای کشف هدف واقعی خود می دانند.

تمایل آنها به خارج شدن از منطقه آسایش خود، برای یادگیری و رشد، اغلب به عنوان نشانه ای ظریف از سفر آنها به سمت خودیابی عمل می کند.
بنابراین دفعه بعد که متوجه شدید کسی تغییر را پذیرفته است، به یاد داشته باشید، او ممکن است در مسیر خود برای یافتن هدف خود در آینده باشد.

۲) نسبت به موضوعات مختلف کنجکاوی نشان می دهند

چیزی جذاب در مورد افرادی وجود دارد که بعداً در زندگی هدف خود را پیدا می کنند. آنها این ویژگی منحصر به فرد را دارند که مجذوب موضوعات مختلف می شوند.
یادم می آید که پدربزرگ خودم نمونه بارز این موضوع بود. او پس از بازنشستگی از یک حرفه طولانی در بانکداری، تنها ننشست و زندگی را تماشا کند. در عوض، او شروع به کاوش در زمینه های مختلف مورد علاقه کرد.
ناگهان در کلاس های نقاشی شرکت می کرد، در مورد نجوم مطالعه می کرد، حتی در آشپزی مشغول بود. کنجکاوی او سیری ناپذیر و اشتیاق او برای یادگیری مسری بود.

مثال او باعث شد متوجه شوم که برای کشف علایق جدید هیچ وقت دیر نیست و ممکن است شما را به هدف واقعی تان برساند. این کنجکاوی گسترده نشانه ظریفی است از اینکه کسی مسیر خود را بدون توجه به مرحله‌ای که در زندگی قرار می‌دهد، تراشیده است.

۳) وقت خود را صرف تفکر خود می کنند

خود اندیشی ابزاری قدرتمند برای رشد شخصی است و کسانی که بعداً در زندگی هدف خود را پیدا می کنند اغلب از آن استفاده می کنند.

یک مطالعه نشان داد افرادی که در پایان روز 15 دقیقه در مورد درس‌های آموخته شده فکر می‌کنند، 23 درصد عملکرد بهتری نسبت به افرادی که این کار را نکرده‌اند داشتند.
این تعجب آور نیست. وقت گذاشتن برای تفکر به افراد این امکان را می دهد که از گذشته خود درس بگیرند، حال خود را درک کنند و آینده خود را شکل دهند.

کسانی که در مسیر یافتن هدف خود هستند، اغلب وقت خود را صرف تفکر در تجارب، ارزش ها و علایق خود می کنند. این درون نگری به آنها وضوح می دهد و به آنها کمک می کند تا آنچه را که واقعاً برای آنها مهم است تشخیص دهند.

۴) از درخواست کمک نمی ترسند

غرور و منیت اغلب می تواند مانع رشد ما شود. با این حال، کسانی که بعداً در زندگی هدف خود را پیدا می کنند، ارزش کمک گرفتن از دیگران را درک می کنند.
افراد در این سفر وقتی چیزی را نمی دانند از اعتراف هراسی ندارند. آنها راحت سؤال می کنند و به دنبال راهنمایی هستند. آنها آن را فرصتی برای یادگیری و رشد می دانند نه نشانه ضعف.
این رفتار فقط برای یافتن پاسخ نیست. این در مورد ایجاد ارتباطات، به دست آوردن دیدگاه های مختلف، و باز کردن درها به روی امکانات جدید است.
بنابراین، وقتی می بینید که کسی از درخواست کمک نمی ترسد، ممکن است فقط در مسیر کشف هدف واقعی خود باشد.

5) به قلب خود گوش می دهند

در دنیایی که اغلب منطق را بر احساسات ترجیح می دهد، کسانی که هدف واقعی خود را بعداً در زندگی می یابند، یاد گرفته اند که قلب خود را تنظیم کنند.
این در مورد نادیده گرفتن منطق یا عملی بودن نیست، بلکه در مورد دادن وزن برابر به احساسات و شهود آنها است. آن‌ها می‌دانند که قلبشان ممکن است پاسخ‌هایی را داشته باشد که ذهنشان برای درک آن تلاش می‌کند.

آنها به آنچه آنها را شاد می کند، آنچه که شور و شوق آنها را تحریک می کند، آنچه در درون آنها طنین انداز می شود توجه می کنند. این آگاهی عاطفی اغلب به عنوان یک قطب نما عمل می کند که آنها را به سمت هدف واقعی خود هدایت می کند.
گوش دادن به قلب شما به شجاعت و آسیب پذیری نیاز دارد. اما برای کسانی که در مسیر خودیابی هستند، این سفری است که ارزش انجام آن را دارد.

۶) اصالت را بر محبوبیت ارج می نهند

در اوایل دهه بیستم، زمان زیادی را صرف تلاش برای جا افتادن می‌کردم، اغلب خود واقعی‌ام را قربانی می‌کردم تا مورد پسند دیگران قرار بگیرم. وقتی بزرگتر شدم، به اهمیت اصالت پی بردم.
کسانی که بعداً در زندگی هدف واقعی خود را پیدا می کنند، معمولاً به درک مشابهی می رسند. آنها از تلاش برای انطباق با انتظارات جامعه دست بر می دارند و شروع به زندگی صادقانه با خود می کنند.

آنها درک می کنند که واقعی بودن ، واقعی بودن افراد و فرصت های مناسب را به زندگی آنها جذب می کند. آنها به دنبال تایید بیرونی نیستند، اما در وفاداری به آنچه هستند، تحقق می یابند.
این تغییر به سمت اصالت نشانه ظریفی است که آنها به کشف هدف واقعی خود نزدیکتر می شوند. این گواهی بر شجاعت و خودپذیری آنهاست.

۷)  آنها با شکست منصرف نمی شوند

شکست ها می توانند ویرانگر باشند. آنها می توانند اعتماد به نفس ما را از بین ببرند و توانایی هایمان را زیر سوال ببرند. با این حال، کسانی که بعداً در زندگی هدف واقعی خود را پیدا می کنند، شکست ها را از منظر دیگری می بینند.
آنها می دانند که شکست پایان کار نیست، بلکه پله ای به سوی موفقیت است. آنها آن را فرصتی برای یادگیری، بهبود و رشد می دانند.
به جای اینکه اجازه دهند شکست آنها را منصرف کند، از آن برای تقویت حرکت خود به سمت هدفشان استفاده می کنند. آنها در برابر شکست‌ها مقاوم می‌مانند و در سفر خودیابی خود پافشاری می‌کنند.
این انعطاف پذیری و خوش بینی در مواجهه با شکست، نشانه ظریفی است که آنها در مسیر رسیدن به هدف واقعی خود هستند.

۸) صبر را تمرین می کنند

یافتن هدف واقعی برای شما یک مسابقه نیست، و کسانی که بعداً آن را کشف می کنند، این را درک می کنند. آنها می دانند که این سفر صبر می خواهد.
زندگی همیشه رسیدن سریع به مقصد نیست، بلکه قدردانی و لذت از سفر است. آنها می‌دانند که خودیابی زمان می‌برد و حاضرند زمانی را که شایسته است به آن بدهند.
صبر به آنها اجازه می دهد تا علایق خود را به طور کامل کشف کنند، از تجربیات خود بیاموزند و با سرعت خود رشد کنند. این تعهد به صبر اغلب کلیدی است که راه آنها را برای یافتن هدف واقعی خود باز می کند.

نتیجه نهایی از سفر خودیابی:
مردم اغلب می گویند که زندگی یک سفر است، نه یک مقصد. این به ویژه برای کسانی که هدف واقعی خود را بعداً در زندگی کشف می کنند صادق است.
مسیر خودیابی همیشه ساده نیست. اغلب با انحرافات، موانع جاده و پیچ های غیرمنتظره همراه است. اما همین تجربیات هستند که ما را شکل می دهند، درس های ارزشمندی به ما می آموزند و ما را به سمت هدف نهایی مان راهنمایی می کنند.
رفتارهایی که ما در این مقاله بررسی کرده‌ایم، فقط نشانه‌هایی نیستند که نشان‌دهنده مسیر فردی به سمت خودیابی هستند. آنها همچنین یادآوری برای هر یک از ما برای پذیرش تغییرات، کنجکاو بودن، تأمل کردن، کمک گرفتن در صورت نیاز، گوش دادن به قلب هایمان، ارزش گذاری برای اصالت، پذیرش شکست ها و تمرین صبر هستند.
به یاد داشته باشید، هیچ جدول زمانی مشخصی برای یافتن هدف شما وجود ندارد. هیچ وقت برای شروع این سفر خودیابی دیر نیست. همانطور که مارک تواین نویسنده مشهور زمانی گفت: “دو روز مهم در زندگی شما روزی است که به دنیا می آیید و روزی که دلیل آن را می دانید.”