ابوذر ربیع‌زاده، فرزند عبدالعلی، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی برق قدرت، با ۷۰ درصد کم‌شنوایی مادرزادی، یکی از پرافتخارترین ورزشکاران ناشنوای کشور است. او با وجود مشکلات مالی، کمبود حمایت، و فشارهای زندگی شخصی، همچنان پرچم ایران را در میادین بین‌المللی برافراشته و مدال‌های رنگارنگی برای وطن به ارمغان آورده است.
مصاحبه اختصاصی پایگاه خبری پهنه پرواز با ابوذر ربیع‌زاده
سوال: ابوذر جان، کمی از خودتان و مسیر ورزشی‌تان بگویید.
پاسخ: من ابوذر ربیع‌زاده هستم، فوق‌لیسانس مهندسی برق قدرت، با کم‌شنوایی مادرزادی ۷۰ درصد. از سال‌ها پیش وارد عرصه ورزش شدم و توانستم در المپیک، جهانی و بین‌المللی مدال‌آوری کنم.
سوال: مهم‌ترین افتخارات ورزشی‌تان چه بوده است؟
پاسخ: در دو دوره المپیک، یک مدال طلا و یک مدال نقره گرفتم. در دو رقابت جهانی هم یک طلا و یک نقره کسب کردم و در مسابقات بین‌المللی یک نقره به دست آوردم. هر کدام از این مدال‌ها حاصل تلاش بی‌وقفه و تحمل شرایط سخت بوده است.
سوال: چه چالش‌ها و مشکلاتی در مسیر حرفه‌ای‌تان وجود داشته است؟
پاسخ: نبود رسانه برای معرفی قهرمانان ناشنوا، کمبود حمایت مالی، عدم استخدام رسمی ورزشکاران، و فشارهای زندگی روزمره از مشکلات جدی من بوده است. زندگی مستقل با درآمد کم و اجاره‌های سرسام‌آور برای یک ورزشکار ملی، واقعاً دشوار است.
سوال: چه انتظاری از مسئولان دارید؟
پاسخ: انتظار دارم مسئولان حمایت مالی جدی‌تری از ورزشکاران داشته باشند، تا با روحیه و انگیزه بالا بتوانیم خوش‌رنگ‌ترین مدال‌ها را برای ایران کسب کنیم. همچنین پاداش‌ها باید با سایر قهرمانان برابری داشته باشد و ناشنوایان هم نماینده‌ای در کمیته ملی المپیک داشته باشند تا نیازها و مشکلاتشان پیگیری شود.
سوال: در شرایط فعلی چه چیزی برایتان بیشترین اهمیت را دارد؟
پاسخ: آرامش ذهنی و امنیت مالی، تا بتوانم بدون نگرانی از آینده، روی تمرین و مسابقه تمرکز کنم و پرچم ایران را با افتخار به اهتزاز درآورم.
ابوذر ربیع‌زاده نمونه‌ای از اراده‌ای است که هیچ محدودیتی نتوانسته سد راهش شود. معرفی این قهرمانان، یادآور این پیام است که حمایت واقعی از آن‌ها، سرمایه‌گذاری برای عزت ملی است.
برچسب‌ها: ابوذر ربیع‌زاده، قهرمان ناشنوایان، المپیک، مسابقات جهانی، ورزشکار ایرانی، حمایت از ورزشکاران، پهنه پرواز
