آموزش

پیش گفتار

پایگاه خبری پهنه پرواز در جهت رسالت خود مبنی بر اطلاع‌رسانی و آگاهی‌سازی مردم در زمینه‌های مختلف، بخش ویژه‌ای را به آموزش اختصاص داده است. این بخش با هدف ارائه آخرین اخبار، مقالات و گزارش های مرتبط با آموزش راه اندازی شده است آموزش یکی از مهمترین ارکان توسعه پایدار جامعه است. آموزش افراد را قادر می‌سازد تا مهارت‌های لازم برای زندگی و کار را کسب کنند و در جامعه مشارکت فعال داشته باشند.آموزش همچنین نقش مهمی در توانمندسازی افراد دارای معلولیت دارد. آموزش صحیح و به موقع به این افراد به کمک می‌کند زندگی مستقل‌تر و فعالیت گسترده تری داشته باشند.

آموزش افراد را قادر می‌سازد تا مهارت‌های لازم برای زندگی و کار را کسب کنند و در جامعه مشارکت فعال داشته باشند.آموزش همچنین نقش مهمی در توانمندسازی افراد دارای معلولیت دارد. آموزش صحیح و به موقع به این افراد به کمک می‌کند زندگی مستقل‌تر و فعالیت گسترده تری داشته باشند.

پایگاه خبری پهنه پرواز در بخش آموزش، تلاش می کند با معرفی رویکرد های نوین و روش های جدید آموزشی  و ارایه مقالات پژوهشی  به توسعه دانش و مهارت افراد در آموزش کمک کند . این بخش به بررسی آخرین مقالات علمی و پژوهشی در زمینه آموزش می‌پردازد ، روش‌های آموزشی جدید را که برای افراد مناسب هستند، معرفی می‌کند وهمچنین به بررسی کاربرد آن‌ها در توانمندسازی افراد می‌پردازد.

در پایان، از همه پژوهشگران ، نویسندگان  و علاقه‌مندانی که ما را در راه‌اندازی و توسعه این بخش یاری می‌کنند، صمیمانه سپاسگزاریم.

دکتر فتانه امیری
مدیر مسئول پایگاه خبری پهنه پرواز

بخش آموزش

اصطلاح آموزش به فعالیت هایی گفته می شود که به افزایش دانش ، مهارت و نگرش افراد بیانجامد. جان دیویی آموزش را تکرار تجربه می داند و گانیه آن را مجموعه ای از رویدادها که به عمد طراحی می شوند تا فرایند یادگیری را تسهیل کنند معرفی می کند. دکتر سیف آموزش را به هر گونه فعالیت از پیش طراحی شده که با هدف یادگیری باشد تعریف کرده است.

در معنی عام تر می توانیم آموزش را فعالیت هایی بدانیم که منجر به یادگیری می شوند. آموزش می تواند بصورت رسمی یا غیر رسمی ارایه شود. آموزش رسمی در مراکز آموزشی مانند مدارس، دانشگاه ها و آموزشگاه ها و در مراحل پیوسته درپیش دبستانی ، دبستان ، دبیرستان و کالج صورت می گیرد. آموزش غیر رسمی از طریق رسانه ها و منابع اجتماعی اتفاق می افتد. هر تجربه ای که تاثیر شکل دهی بر نحوه اندیشه، احساس و عمل فرد داشته باشد ، می تواند نوعی آموزش تلقی شود.

به باور برخی ، آموزش از نظر قدمت دومین پیشه انسان بوده است . در جوامع بدوی افراد بزرگتر نقش معلمین را بازی می کردند ودر تمامی فعالیت های روزمره راه و رسم زندگی را آموزش می دادند. حجم انباشتگی اطلاعات باعث شد افرادی خاص آموزش های خاص را بعهده بگیرند و کم کم مکانهایی برای آموزش اختصاص داده شود. با رشد جامعه و پیچیدگی های آن ، آموزش رسمی به عهده موسسات خاصی قرار گرفت. فرایند آموزش امروزه یکی از اساسی ترین عوامل در پیشرفت جوامع محسوب می شود.

آموزش نوین در ایران با تاسیس دارالفنون به همت امیر کبیرشکل گرفت. آموزش و پرورش در ایران بیشتر پیرو روش پیاژه است ، هر چند در عمل شیوه هایی که پیاژه بر آن تاکید کرده عملی نمی شوذد. روش های آموزشی بیشتر معلم محور است و تغییراتی که در سالهای اخیر در شیوه های آموزشی ایجاد شده است هنوز جایگاه و ارزش درست خود را پیدا نکرده است.

دکتر فتانه امیری
مدیر مسئول پایگاه خبری پهنه پرواز

نظریه های یادگیری در مورد آموزش چه می گویند؟

یادگیری فرایندی پیچیده است و اندیشمندان ، یادگیری انسان را از جنبه های مختلف بررسی و به تصویر کشیده اند . در یک تقسیم بندی نظریه های یادگیری به چهار گروه رفتارگرایی ، شناخت گرایی ، سازنده گرایی و ارتباط گرایی ارایه شده است که در هر کدام نقش معلم و فراگیر ، پاداش و انگیزه ، روش ها و ابزار یادگیری ، محیط ها و فضاهای آموزشی ، ماندگاری و تاثیرپذیری یادگیری بگونه ای خاص دارای اهمیت است و هر کدام از ابعادی ویژه بررسی و مورد بحث قرار گرفته است.

تاکید این نظریه بر رفتار است . این نظریه می گوید یادگیری تغییر در رفتار است که در نتیجه پاسخ فرد به یک محرک یا رویداد ایجاد می شود. رفتارگرایی بر شرطی سازی تاکید دارد و تقویت هر چیزی است که باعث پاسخ مطلوب می گردد. این نظریه از یادگیری برای اصلاح رفتار در مدیریت کلاس ، در شرایط بالینی و در توسعه آموزش برنامه ریزی شده ، قابل استفاده است . پاسخ هایی که پاداش داده می شوند، احتمالا تکرار می شوند. پاسخ هایی که از موقعیت های نامطلوب اجتناب می کنند احتمالا تکرار می شوند. پاسخ هایی که تقویت نمی شوند احتمالا تکرار نمی شوند. پاسخ هایی که عواقب نامطلوب به همراه دارند، سرکوب می شوند اما اگر تقویت تغییر کند ممکن است دوباره ظاهر شوند.

نظریه یادگیری شناخت گرایی

شناخت گرایی بر فرایند های ذهنی متمرکز است . تحقیقات در این زمینه در مورد نحوه دریافت اطلاعات توسط مغز ، سازماندهی ، ذخیره و بازیابی را بررسی می کند. پردازش اطلاعات در مدل شناختی سه مولفه دارد. که شامل حافظه حسی ، حافظه فعال و حافظه بلند مدت می باشد . برای نظریه پردازان شناختی، یادگیری یک فرایند درونی است که ممکن است بصورت تغییر فوری در رفتار اشکار ظاهر نشود. این نظریه برای یادگیرنده در ایجاد یادگیری نقش مهمتری قایل است .

نظریه یادگیری ساختن گرایی

این نظریه پردازان معتقدند که یادگیرندگان بر اساس تجارب شخصی خود دانش خود را می سازند. در رویکرد ساختن گرایی یادگیرنده اطلاعات را با تجارب قبلی خود درونی می کند وبه روش هایی که بازتابی از نیازها و نگرش ها ، باورها و احساسات خود است ، پردازش می کند. هدف های آموزشی مبتنی بر نظریه ساختن گرایی شامل حل مسیله ، استدلال ، تفکر انتقادی، نیازمند محیط های غنی از تجارب افراد درکار با ابزار و محیطها و انسانهاست و بر فرایند بیش از نتیجه تاکید دارد. مشارکت اجتماعی و تبادل اندیشه ، از شرطهای مهم یادگیری و یادگیرنده محور تلقی می شود.

نظریه یادگیری ارتباطی

ارتباط گرایی یک نظریه جدید برای درک یادگیری در عصر دیجیتال است و این نظریه اثر تکنولوژی را در مورد نحوه ارتباط افراد، برقراری ارتباط و ایجاد دانش به صورت دیجیتال در جوامع شبکه سازی شده توضیح می دهد. طبق این نظریه یادگیری در عصر دیجیتال به صورت فرایند شکل دهی به شبکه های دانش و شناخت رخ می دهد. یادگیری متکی برانبوهی از دیدگاه ها و اندیشه ها است و دانش در میان شبکه ای از افراد و اشیا توزیع شده است و یادگیری فرایند مرتبط کردن، رشد دادن و هدایت کردن این شبکه هاست . اصطلاحی که برای توصیف این مفهوم بکار می رود “یادگیری شبکه ای” است.