بررسی دلایل و پیامدهای خشک شدن میراثی ۸هزار ساله
چشمه‌علی، یکی از کهن‌ترین منابع آبی طبیعی در پایتخت که پیشینه‌ای ۸هزار ساله دارد، این روزها در سکوتی سنگین خشکیده و نفس‌های آخرش را می‌کشد. این چشمه تاریخی که زمانی مأمن زندگی، کشاورزی و شست‌وشوی فرش اهالی شهرری بود، امروز دیگر رمقی برای جوشش ندارد.
به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز، خشک شدن چشمه‌علی تنها یک بحران محیط‌زیستی نیست؛ بلکه نمادی از زنگ خطر جدی برای مدیریت منابع آب در کشور و بی‌توجهی به میراث طبیعی و تاریخی ماست. کارشناسان دلایل متعددی همچون توسعه بی‌رویه شهری، حفاری‌های مترو، کاهش سطح آب‌های زیرزمینی و تغییرات اقلیمی را در نابودی این چشمه مؤثر می‌دانند.
چشمه‌علی نه‌تنها یک منبع آب بلکه بخشی از هویت تاریخی منطقه شهرری محسوب می‌شود؛ جایی که شواهدی از تمدن‌های کهن در کنار آن کشف شده و از دیرباز نقش مهمی در حیات اجتماعی و اقتصادی مردم داشته است.
با این حال، کم‌توجهی مسئولان به هشدارهای فعالان محیط زیست، نبود طرح‌های جدی برای احیای چشمه و تداوم پروژه‌های عمرانی بدون ارزیابی اثرات محیطی، موجب شد تا این میراث ارزشمند به مرز نابودی برسد.
امروز چشمه‌علی فریادی بی‌صداست؛ نمادی از منابع طبیعی در حال اضمحلال که اگر برای نجات آن و موارد مشابه چاره‌اندیشی نشود، آیندگان تنها نامی از آن‌ها در کتاب‌ها خواهند خواند.
منبع : سایت جهان صنعت
