هدیه طیبی، روانشناس، نویسنده، گوینده و بازیگر، با وجود ابتلا به بیماری فلج مغزی (CP)، توانسته است مسیر موفقیت را با اراده‌ای مثال‌زدنی طی کند. او با پشتکار، باور به توانایی‌هایش و حمایت خانواده، محدودیت‌ها را پشت سر گذاشته و به چهره‌ای الهام‌بخش در عرصه هنر و روانشناسی تبدیل شده است. در این گفت‌وگو، او از تجربیات، چالش‌ها و انگیزه‌هایش برای ادامه مسیر می‌گوید.
پهنه پرواز: خانم طیبی، لطفاً خودتان را معرفی کنید و از دوران کودکی‌تان بگویید.
هدیه طیبی: من هدیه طیبی هستم، متولد ۱۳۷۰ در رشت. کارشناس ارشد روانشناسی‌ام و در زمینه گویندگی، بازیگری و نویسندگی فعالیت دارم. دوران کودکی‌ام، هم سختی‌های خودش را داشت و هم لحظات شیرین، اما خوشبختانه حمایت خانواده‌ام، به‌ویژه مادرم، باعث شد که معلولیتم را کمتر حس کنم و بتوانم با قدرت به مسیر زندگی ادامه دهم.
پهنه پرواز: در مورد بیماری CP و چالش‌هایی که در کودکی با آن روبه‌رو بودید، توضیح دهید.
هدیه طیبی: بیماری من نوعی فلج مغزی است که شدت بالایی دارد و از بدو تولد به دلیل تشنج ایجاد شد. در کودکی قادر به راه رفتن نبودم و چندین عمل جراحی روی پاهایم انجام شد. با فیزیوتراپی و کاردرمانی توانستم راه رفتن را تجربه کنم و زندگی روتین‌تری داشته باشم. اما چالش اصلی، پذیرش این شرایط بود، چرا که درک و پذیرش معلولیت، مخصوصاً در سنین کودکی و نوجوانی، فرآیند آسانی نیست.
پهنه پرواز: دوران تحصیل برای شما چگونه گذشت؟
هدیه طیبی: دوران مدرسه چالش‌های خاص خودش را داشت، به‌ویژه وقتی وارد راهنمایی شدم. در آن زمان احساس کردم که باید خودم را به خودم و دیگران ثابت کنم. رقابت با همسالانم، درک و پذیرش تفاوت‌ها و اثبات این که “معلولیت محدودیت است، اما ناتوانی نیست”، از سخت‌ترین مراحل زندگی‌ام بود. اما توانستم با تلاش و خودشناسی، این مسیر را طی کنم.
پهنه پرواز: چطور به علاقه‌تان در زمینه هنر پی بردید؟
هدیه طیبی: از دوران نوجوانی به گویندگی، اجرا و بازیگری علاقه داشتم. در مدرسه، انشاهای قوی‌ای می‌نوشتم و معلمان باور نمی‌کردند که کار خودم باشد! به‌مرور، علاقه‌ام به نوشتن و بازیگری جدی‌تر شد و در کلاس‌های بازیگری ثبت‌نام کردم. البته در این مسیر، نگرانی و مخالفت‌هایی از سوی اطرافیان و حتی برخی کارگردانان وجود داشت، چون باور نمی‌کردند که فردی با شرایط جسمی من، بتواند در بازیگری موفق باشد.
پهنه پرواز: چه کسی بیشترین تأثیر را در مسیر بازیگری شما داشت؟
هدیه طیبی: یکی از افرادی که مرا بسیار حمایت کرد، روانشاد امیر بدر طالعی بود. او پیشنهاد داد که فیلمنامه‌ای بر اساس شرایط من نوشته شود تا در آن بازی کنم، اما متأسفانه عمر ایشان کفاف نداد. بعد از آن، به کار تئاتردرمانی (Psychodrama) روی آوردم و با گروهی به نام «آبی» همکاری کردم. این تجربه سه سال ادامه داشت و برایم بسیار ارزشمند بود.
پهنه پرواز: در زمینه گویندگی و نویسندگی هم فعالیت دارید. از این بخش از فعالیت‌هایتان بگویید.
هدیه طیبی: گویندگی و اجرا برای من دنیایی پر از هیجان و عشق است. در این زمینه از خانم نگار رونقی، مربی‌ام، بسیار آموختم. همچنین از دوران نوجوانی، دلنوشته‌هایی می‌نوشتم که هنوز هم ادامه دارد. اما بیشترین علاقه‌ام به گویندگی و دکلماتوری است که در فضای مجازی نیز در این زمینه فعال هستم.
پهنه پرواز: با توجه به مسیر موفقیتتان، چه پیامی برای دیگران دارید؟
هدیه طیبی: معتقدم معلولیت یک محدودیت است، اما باورهای منفی و مخرب می‌توانند تأثیری به‌مراتب بزرگ‌تر از هر محدودیتی داشته باشند. هرچقدر زندگی را سخت بگیریم، سخت‌تر خواهد گذشت، اما با ایمان قوی و باورهای مثبت، می‌توانیم جهانی زیبا برای خودمان و دیگران بسازیم.
پهنه پرواز: در پایان، از چه کسانی سپاسگزار هستید؟
هدیه طیبی: از خانواده‌ام، به‌ویژه مادرم، که همیشه پشتیبانم بودند، و از تمام مربیان، دوستان و همکارانی که در مسیر هنری و حرفه‌ای مرا یاری کردند، صمیمانه سپاسگزارم.
پایگاه خبری پهنه پرواز با معرفی افراد موفق دارای معلولیت، قصد دارد این پیام را به جامعه برساند که محدودیت‌ها نمی‌توانند سد راه اراده و تلاش انسان باشند. هدیه طیبی نمونه‌ای از افرادی است که با وجود چالش‌های بسیار، با عزم و پشتکار، به موفقیت‌های بزرگی دست یافته است. هدف ما، ارائه الگوهای الهام‌بخش و تقویت امید و انگیزه در جامعه است تا نشان دهیم که هیچ محدودیتی نمی‌تواند مانع پرواز انسان شود.
