مهرناز بهرامی، هنرمند خلاق و پرتلاش از استان سیستان و بلوچستان، با وجود معلولیت جسمی و حرکتی مادرزادی، توانسته است در دنیای هنر جایگاهی درخور کسب کند. او با نقاشی‌های عمیق و نواختن موسیقی، به ویژه ساز چنگ رومی، پیام صلح و امید را به گوش جهانیان رسانده است. در مصاحبه اختصاصی با پایگاه خبری پهنه پرواز، بهرامی از مسیری می‌گوید که او را به موفقیت و برگزیدگی در عرصه‌های ملی و جهانی رسانده است.
پهنه پرواز: خانم بهرامی، خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید و کمی از آغاز زندگی و شرایط خاص جسمانی خود بگویید.
مهرناز بهرامی: من مهرناز بهرامی هستم، متولد مهر 1371 در سیستان و بلوچستان. زاده‌ی سراوانم، اما 15 سال است که در زاهدان زندگی می‌کنم. معلولیت برای من معنای خاص بودن دارد، مثل اثر انگشتی که هیچ همتایی ندارد؛ یک امضای شخصی از سوی خداوند. من از بدو تولد دچار مشکل جسمی-حرکتی بودم و به دلیل نبود پزشک مناسب، دست چپم هم آسیب دید.
پهنه پرواز: چه زمانی به هنر نقاشی و موسیقی علاقمند شدید و چگونه به این مسیر وارد شدید؟
مهرناز بهرامی: از کودکی به نقاشی علاقه داشتم. هر آنچه را که می‌دیدم، از انیمیشن‌ها تا چیزهایی که در زندگی روزمره با آن‌ها مواجه می‌شدم، نقاشی می‌کردم. این علاقه مرا به تمرین و یادگیری خودآموز نقاشی سوق داد. در زمینه موسیقی نیز به ساز چنگ رومی علاقه‌مند شدم و آن را می‌نوازم.
پهنه پرواز: درباره حضور در رویدادهای هنری و موفقیت‌های خود بیشتر توضیح دهید.
مهرناز بهرامی: من در چندین رویداد و نمایشگاه هنری حضور داشتم؛ از جمله در نمایشگاه «ضیافت عشق» در استادیوم آزادی تهران و مسابقات جهانی ژاپن که هر سال در توکیو برگزار می‌شود. یکی از آثارم به نام «صلح درون» در آنجا شرکت داده شد. در پارالمپیک 2020 مقام دوم را کسب کردم. همچنین، در سال 2023 در مسابقات «پارالیم آرت» توکیو با اثری به نام «سفر رویایی» شرکت کردم و از میان 488 اثر، اثر من برگزیده شد.
پهنه پرواز: چه عواملی در زندگی شخصی و هنری‌تان به شما کمک کرده‌اند تا به این موفقیت‌ها برسید؟
مهرناز بهرامی: خانواده و دوستانم همیشه حامی من بودند و من از آن‌ها بسیار سپاسگزارم. مادربزرگم که زنی بسیار قوی بود، نقش بسیار بزرگی در زندگی‌ام داشت و از او یاد گرفتم که برای اهدافم بجنگم. از نظر هنری، «فریدا کالو» (نقاش مکزیکی) تأثیرگذارترین فرد در زندگی من بوده است. شاید به این دلیل که شرایط فیزیکی و درد و رنجی مشابه او را تجربه می‌کنم.
پهنه پرواز: پیام شما برای کسانی که به دنبال تحقق رویاهای خود هستند، چیست؟
مهرناز بهرامی: من باور دارم که خواستن، برابر است با تلاش و رسیدن. فرقی ندارد که ما در کجا هستیم یا جسم‌مان چه ظاهری دارد. آنچه اهمیت دارد، میزان تلاش و پشتکار ماست. همان‌طور که خداوند می‌گوید: «از تو حرکت، از من برکت». انسان باید ابتدا از خود بپرسد: آیا از خودم حمایت کرده‌ام و برای رویاهایم جنگیده‌ام؟ کسی که بیشتر تلاش می‌کند، به رویایش دست پیدا خواهد کرد.
پهنه پرواز: در پایان، اگر حرفی باقی مانده است، بفرمایید.
مهرناز بهرامی: باور به خود مهم‌ترین چیز است و این باور هیچ ارتباطی با محدودیت‌های جسمی ندارد. همه ما دلیلی برای حضور در این دنیا داریم؛ چه با پا و چه با چرخ‌های ویلچر. کافی است به خود ایمان داشته باشیم و برای رسیدن به رویاهایمان تلاش کنیم. امیدوارم حال دل همه‌ی ما خوب باشد تا بتوانیم در کنار هم، روزهای زیبایی بسازیم.
پهنه پرواز با معرفی افراد موفق دارای معلولیت، می‌کوشد تا نشان دهد که موفقیت مرزهای جسمانی را در هم می‌شکند و تنها به اراده و باور بستگی دارد. داستان زندگی مهرناز بهرامی، نمونه‌ای از این حقیقت است که با تلاش، محدودیت‌ها به فرصت تبدیل می‌شوند.
