در دنیای پرشتاب امروز، زندگی مدرن ما را وادار کرده چند کار را با هم انجام بدهیم. کارها مانند برجی لرزان که هر لحظه بیم فروپاشیشان میرود، روی هم انباشته میشوند. ما در حال همزمان پختن غذا و چککردن تلفن هستیم یا هنگام گفتوگو با دوستان، در ذهن برنامه فردا را مرور میکنیم.
این عادت، مغز را در وضعیت آمادهباش دائمی قرار میدهد. سیستم عصبی با ترشح مداوم کورتیزول و آدرنالین، ما را هوشیار نگه میدارد اما بهای آن کاهش همدلی و تحلیلرفتن ذخایر عاطفی است.
وقتی این روند طولانی شود، قشر پیشپیشانی (Prefrontal Cortex) که مرکز تمرکز و تصمیمگیری است ضعیف میشود، آمیگدال (Amygdala) بیشفعال میود و حافظه و خلاقیت کاهش پیدا میکند. در مقابل، حضور ذهن باعث فعالشدن سیستم عصبی پاراسمپاتیک (Parasympathetic Nervous System) میشود، ضربان قلب و فشار خون پایین میآید و دسترسی دوباره به عملکردهای عالی مغز فراهم میشود.
ما گمان میکنیم چندکارگی یا مالتیتسکینگ (Multitasking) نشانه کارآمدی است، اما تحقیقات نشان میدهد بهرهوری را تا ۴۰ درصد کاهش میدهد و خطاها را افزایش میدهد. در عین حال، روابط انسانی هم قربانی این عادت میشوند. وقتی طرف مقابل متوجه میشود توجه شما تکهتکه شده، ناخودآگاه عقبنشینی میکند و اعتماد آسیب میبیند.
در پزشکی، این میتواند به معنای از دستدادن لحظهای حیاتی برای شنیدن نگرانی واقعی بیمار باشد. در فرزندپروری، یعنی غفلت از علامتی خاموش که کودک برای جلب اطمینان میفرستد.
تمرینهای ساده برای حضور ذهن
تمرینهایی مانند آینهٔ حضور یا توقف کوتاه در کارهای روزانه، تجربهای تازه از زندگی به ما میدهند. در نهایت، کندشدن به معنای دستکمگرفتن زندگی نیست، بلکه راهی برای عمیقتر زیستن و دوباره تجربهکردن لحظههای واقعی است..
با ادامه این تمرینها، متوجه تغییراتی شگرف خواهید شد. روابط عمیقتر میشوند، زیرا دیگران حس میکنند واقعاً شنیده میشوند. حافظه و توجه تقویت میشوند چون ذهن دیگر زیر بار پیشبینی آینده نیست. خستگی روزانه کمتر میشود، حتی اگر برنامه پر باشد. خلاقیت و شهود بدون فشار ذهنی پدید میشوند. و مهمتر از همه، زندگی از حالت یک جریان تند و مبهم خارج میشود و به رشتهای از لحظههای ارزشمند تبدیل میگردد که قابل لمس و درک هستند.
منبع: عصر ایران
برچسبها: #آهسته زیستن #حضور ذهن #مالتی تسکینگ #سلامت مغز #روابط انسانی #خلاقیت #تمرکز #زندگی آگاهانه