پایگاه خبری “پهنه پرواز” همواره به معرفی افرادی پرداخته که توانستهاند مرزهای محدودیتهای جسمی را در هم بشکنند و موفقیتهای بزرگی کسب کنند. امروز با افتخار، میزبان پریتی دبی، دختر جوانی از کشور موریس هستیم که علیرغم نابینایی، نه تنها زندگیاش را با قدرت پیش برده، بلکه از استعدادهای هنری خود به عنوان ابزاری برای درخشش در جامعه بهره برده است. در این گفتوگو، او از چالشهای زندگی، موفقیتها و رویاهایش برای آینده سخن میگوید.
سؤال: پریتی عزیز، شما در سن ۲۰ سالگی به عنوان فردی نابینا توانستهاید راههای موفقیت را طی کنید. چه چیزی شما را به سمت این مسیر سوق داد؟
پریتی دبی: پیش از هر چیز، باید بگویم که نابینایی هرگز برای من یک مانع نبوده است. از همان ابتدا، باور داشتم که هیچ چیزی در زندگی غیرممکن نیست. اینکه کسی محدودیتی داشته باشد، دلیل نمیشود که نتواند به اهداف خود برسد. من همیشه سعی کردهام به زندگی مانند یک چالش نگاه کنم و آماده بودهام تا با هر چیزی که سر راهم قرار میگیرد، مقابله کنم.
سؤال: شما یک دانشآموز کلاس یازدهم هستید و در مدرسهای همراه با سایر دانشآموزان تحصیل میکنید. چطور توانستهاید خودتان را با شرایط وفق دهید؟
پریتی دبی: درست است که من در یک مدرسه عادی تحصیل میکنم و برنامه درسیام همان است که دیگران دارند. اما این تنها با پشتکار و اراده ممکن شد. من توانستهام با کمک معلمان و دوستانم به دروس خودم مسلط شوم و همیشه در امتحانات موفق باشم. هیچگاه اجازه ندادهام نابیناییام من را عقب نگه دارد.
سؤال: شما همچنین استعداد درخشانی در موسیقی دارید. چه زمانی متوجه شدید که استعداد خوانندگی و آهنگنویسی دارید؟
پریتی دبی : موسیقی همیشه بخشی از زندگی من بوده است. از دوران کودکی، به خواندن و نوشتن آهنگها علاقه داشتم. با گذشت زمان، متوجه شدم که این استعداد نه تنها میتواند به من کمک کند تا احساساتم را بیان کنم، بلکه راهی برای ارتباط با دیگران نیز هست. موسیقی زبانی است که مرز نمیشناسد، و من میخواهم این صدا را به گوش جهان برسانم.
سؤال: آیا تاکنون در مسیر خود با چالشهایی نیز روبرو بودهاید؟
پریتی دبی: قطعاً. زندگی همیشه آسان نیست. در جامعه، گاهی با بیاعتمادی دیگران نسبت به تواناییهای خودمان مواجه میشویم. مردم به ما به عنوان افرادی آسیبپذیر نگاه میکنند و این نگاه باعث میشود فرصتهای کمتری به ما داده شود. اما من همیشه سعی کردهام با عملکردم ثابت کنم که ما هم مثل دیگران هستیم و حتی میتوانیم بهتر از آنچه فکر میکنند عمل کنیم.
سؤال: شما به مشکلات زنان دارای معلولیت در جامعه اشاره کردید. از نگاه شما، چه تغییراتی باید صورت بگیرد تا این افراد بتوانند به حقوق خود دست یابند؟
پریتی دبی : به نظر من، مهمترین چیزی که باید تغییر کند، نگرش مردم است. ما نیاز به یک جامعه فراگیر داریم که در آن همه افراد، فارغ از معلولیت، از حقوق برابر برخوردار باشند. همچنین باید در زمینههای آموزشی، کاری و امکانات عمومی، خدمات بهتری برای افراد معلول فراهم شود. این تغییرات نه تنها باید در قانون اعمال شود، بلکه در رفتار و طرز فکر مردم نیز باید منعکس گردد.
سؤال: هدف شما از شرکت در این رویداد چیست و چه پیامی برای جامعه دارید؟
پریتی دبی: هدف من از شرکت در این رویداد این است که آگاهی را در مورد چالشهایی که زنان معلول در کشور ما با آنها مواجه هستند، افزایش دهم. ما نیاز داریم که جامعه به ما باور داشته باشد و همان حقوق و احترام را که دیگران دارند، به ما نیز بدهد. من میخواهم با حضور در این رقابت، نشان دهم که ما تواناییهای زیادی داریم و سزاوار دیدهشدن هستیم.
پایگاه خبری “پهنه پرواز” با معرفی افرادی مانند پریتی دبی، سعی دارد مرزهای محدودیتهای ذهنی و جسمی را در جوامع بشکند و به همه یادآوری کند که موفقیت هیچ حد و مرزی ندارد. امیدواریم که این گفتوگو الهامبخش باشد و مسیر را برای شناخت و ارزشگذاری بر توانمندیهای افراد دارای معلولیت هموار کند.
صدای امید از موریس: پریتی دبی، دختری که نابینایی را به چالش کشید”
پایگاه خبری “پهنه پرواز” همواره به معرفی افرادی پرداخته که توانستهاند مرزهای محدودیتهای جسمی را در هم بشکنند و موفقیتهای بزرگی کسب کنند. امروز با افتخار، میزبان پریتی دبی، دختر جوانی از کشور موریس هستیم که علیرغم نابینایی، نه تنها زندگیاش را با قدرت پیش برده، بلکه از استعدادهای هنری خود به عنوان ابزاری برای درخشش در جامعه بهره برده است. در این گفتوگو، او از چالشهای زندگی، موفقیتها و رویاهایش برای آینده سخن میگوید.
سؤال: پریتی عزیز، شما در سن ۲۰ سالگی به عنوان فردی نابینا توانستهاید راههای موفقیت را طی کنید. چه چیزی شما را به سمت این مسیر سوق داد؟
پریتی دبی: پیش از هر چیز، باید بگویم که نابینایی هرگز برای من یک مانع نبوده است. از همان ابتدا، باور داشتم که هیچ چیزی در زندگی غیرممکن نیست. اینکه کسی محدودیتی داشته باشد، دلیل نمیشود که نتواند به اهداف خود برسد. من همیشه سعی کردهام به زندگی مانند یک چالش نگاه کنم و آماده بودهام تا با هر چیزی که سر راهم قرار میگیرد، مقابله کنم.
سؤال: شما یک دانشآموز کلاس یازدهم هستید و در مدرسهای همراه با سایر دانشآموزان تحصیل میکنید. چطور توانستهاید خودتان را با شرایط وفق دهید؟
پریتی دبی: درست است که من در یک مدرسه عادی تحصیل میکنم و برنامه درسیام همان است که دیگران دارند. اما این تنها با پشتکار و اراده ممکن شد. من توانستهام با کمک معلمان و دوستانم به دروس خودم مسلط شوم و همیشه در امتحانات موفق باشم. هیچگاه اجازه ندادهام نابیناییام من را عقب نگه دارد.
سؤال: شما همچنین استعداد درخشانی در موسیقی دارید. چه زمانی متوجه شدید که استعداد خوانندگی و آهنگنویسی دارید؟
پریتی دبی : موسیقی همیشه بخشی از زندگی من بوده است. از دوران کودکی، به خواندن و نوشتن آهنگها علاقه داشتم. با گذشت زمان، متوجه شدم که این استعداد نه تنها میتواند به من کمک کند تا احساساتم را بیان کنم، بلکه راهی برای ارتباط با دیگران نیز هست. موسیقی زبانی است که مرز نمیشناسد، و من میخواهم این صدا را به گوش جهان برسانم.
سؤال: آیا تاکنون در مسیر خود با چالشهایی نیز روبرو بودهاید؟
پریتی دبی: قطعاً. زندگی همیشه آسان نیست. در جامعه، گاهی با بیاعتمادی دیگران نسبت به تواناییهای خودمان مواجه میشویم. مردم به ما به عنوان افرادی آسیبپذیر نگاه میکنند و این نگاه باعث میشود فرصتهای کمتری به ما داده شود. اما من همیشه سعی کردهام با عملکردم ثابت کنم که ما هم مثل دیگران هستیم و حتی میتوانیم بهتر از آنچه فکر میکنند عمل کنیم.
سؤال: شما به مشکلات زنان دارای معلولیت در جامعه اشاره کردید. از نگاه شما، چه تغییراتی باید صورت بگیرد تا این افراد بتوانند به حقوق خود دست یابند؟
پریتی دبی : به نظر من، مهمترین چیزی که باید تغییر کند، نگرش مردم است. ما نیاز به یک جامعه فراگیر داریم که در آن همه افراد، فارغ از معلولیت، از حقوق برابر برخوردار باشند. همچنین باید در زمینههای آموزشی، کاری و امکانات عمومی، خدمات بهتری برای افراد معلول فراهم شود. این تغییرات نه تنها باید در قانون اعمال شود، بلکه در رفتار و طرز فکر مردم نیز باید منعکس گردد.
سؤال: هدف شما از شرکت در این رویداد چیست و چه پیامی برای جامعه دارید؟
پریتی دبی: هدف من از شرکت در این رویداد این است که آگاهی را در مورد چالشهایی که زنان معلول در کشور ما با آنها مواجه هستند، افزایش دهم. ما نیاز داریم که جامعه به ما باور داشته باشد و همان حقوق و احترام را که دیگران دارند، به ما نیز بدهد. من میخواهم با حضور در این رقابت، نشان دهم که ما تواناییهای زیادی داریم و سزاوار دیدهشدن هستیم.
پایگاه خبری “پهنه پرواز” با معرفی افرادی مانند پریتی دبی، سعی دارد مرزهای محدودیتهای ذهنی و جسمی را در جوامع بشکند و به همه یادآوری کند که موفقیت هیچ حد و مرزی ندارد. امیدواریم که این گفتوگو الهامبخش باشد و مسیر را برای شناخت و ارزشگذاری بر توانمندیهای افراد دارای معلولیت