حضور یک فرد با سابقه جنایی در یک برنامه تلویزیونی، نه تنها شوکی به بینندگان وارد کرد، بلکه فرصتی برای تأمل درباره مسیر تولید و مصرف محتوای رسانه‌ای ایجاد نمود. پرسش اصلی این است که آیا آثار فرهنگی و رسانه‌ای ما با تفکر و اخلاق تولید می‌شوند یا صرفاً برای دیده‌شدن و مصرف سریع طراحی شده‌اند؟
هانا آرنت مفهوم مهمی ارائه می‌دهد: «ابتذال شر» یا «پیش‌پاافتادگی شر». او نشان داد که شر لزوماً هیولاگونه نیست؛ بلکه وقتی افراد بدون تفکر و قضاوت اخلاقی عمل می‌کنند، حتی رفتارهای روزمره می‌توانند پیامدهای آسیب‌زا داشته باشند.
جابجایی اندیشیدن با مصرف
در عصر حاضر، موفقیت یک اثر فرهنگی اغلب با تعداد بازدید و دیده‌شدن سنجیده می‌شود، نه با ارزش اخلاقی یا تأمل فکری. پیامدهای این رویکرد عبارتند از:
بی‌توجهی به اخلاق: محتواها بدون بررسی پیامدهای اجتماعی یا اخلاقی تولید و منتشر می‌شوند.
عادی شدن رفتارهای آسیب‌زا: حضور افراد بحث‌برانگیز در رسانه‌ها به تدریج پذیرفته می‌شود.
ضعف نقد و قضاوت مخاطب: مصرف‌کننده بیشتر سرگرمی را دنبال می‌کند و کمتر به پیامدهای اخلاقی فکر می‌کند.
پیامدهای اجتماعی
کاهش فرهنگ اندیشیدن و تأمل عمیق
رواج محتواهای سطحی، شوک‌آور و مبتذل
تهدید اخلاق جمعی و حساسیت جامعه نسبت به رفتارهای آسیب‌زا
جمع‌بندی
هانا آرنت نشان می‌دهد که شر می‌تواند از طریق غفلت و فقدان تفکر اخلاقی عادی شود. وقتی تولید و مصرف رسانه‌ای صرفاً بر اساس دیده‌شدن و جذابیت سریع شکل می‌گیرد، جامعه در معرض ابتذال شر قرار می‌گیرد. تنها راه مقابله با این روند، همراه کردن تولید و مصرف محتوا با اندیشیدن و اخلاق است تا ابتذال به یک نرمال پذیرفته‌شده بدل نشود.
منبع: هم‌میهن آنلاین، زمانه رواج ابتذال؛ جابجایی اندیشیدن با مصرف کردن
برچسب‌ها: هانا آرنت، ابتذال شر، رسانه، اخلاق رسانه‌ای، اندیشیدن، فرهنگ مصرف، برنامه تلویزیونی، جامعه‌شناسی
