وقتی ارتباطمان را با وب جهانی از دست می‌دهیم، چگونه می‌توانیم در دل خاموشی دوام بیاوریم؟
وقتی هیچ صدایی از بیرون نمی‌رسد، ذهن خودش شروع می‌کند به حرف‌زدن: بلند، بی‌وقفه، با هزار فکر و سؤال و تصویر. شاید بی‌قراری‌مان از این نباشد که خبری نداریم، بلکه از این باشد که نمی‌دانیم با خودمان چکار کنیم.
به گزارش پایگاه خبری پهنه پرواز به نقل از سایت زومیت، برای ما، نسلی که با اینترنت بزرگ شدیم، با نوتیفیکشن بیدار می‌شویم، از طریق پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی با دوستانمان ارتباط می‌گیریم، پاسخ سؤال‌هایمان را با سرچ کردن پیدا می‌کنیم؛ قطع اینترنت فقط یک «مشکل فنی» نیست؛ شکافی در ریتم زندگی‌مان است؛ مثل بی‌هوا پرت‌شدن به جایی که بخشی از زندگی‌مان ناپدید می‌شود.
ولی نکته اینجا است که نمی‌توانیم منتظر بمانیم تا شرایط به حالت عادی برگردد. زندگی باید ادامه پیدا کند و ما باید راه‌هایی پیدا کنیم تا با این وضعیت کنار بیاییم. نه اینکه بگوییم از این وضعیت لذت می‌بریم یا خوشحالیم، ولی شاید بشود با چند حرکت کوچک، با چند فکر ساده، کمی این شرایط را قابل تحمل‌تر کرد و تصمیمات بهتری گرفت.
پذیرش واقعیت و مدیریت احساسات
اول از همه، بیایید صادق باشیم: این وضعیت خوب نیست. قطع اینترنت امری عادی نیست و ما حق داریم ناراحت باشیم. عصبانیت، احساس جدایی از دنیا، نگرانی برای آینده، همه واکنش‌هایی کاملاً طبیعی هستند.
بسیاری از مردم مخصوصاً نسل جوان حس می‌کنند که از دنیا جا مانده‌اند. انگار همه به زندگی‌شان ادامه می‌دهند و آن‌ها در جزیره‌ای منزوی گیر کرده‌اند. اگرچه اوقاتی ناخوشایند را سپری می‌کنیم، ولی باید بدانیم این حس موقتی است و نه نشانه‌ی ضعف.
در نبود اینترنت، ممکن است احساسات مختلفی تجربه کنیم:
اضطراب ازدست‌دادن اتفاقات مهم: ترس از اینکه اخبار مهمی در جریان باشد که نمی‌دانیم
احساس تنهایی: جدایی از دوستان و شبکه‌های اجتماعی
بی‌قراری و کسالت: دسترسی‌نداشتن به سرگرمی‌های عادی
نگرانی از آینده: سردرگمی در مورد اینکه تا چه زمانی این وضعیت ادامه دارد
برای مدیریت این احساسات می‌توانیم:
تکنیک تنفس ۴-۷-۸: نفس را ۴ ثانیه به داخل ریه‌ها بکشیم، ۷ ثانیه نگه داریم و بازدم آرامی در ۸ ثانیه داشته باشیم. این کار به آرام‌شدن سیستم عصبی کمک می‌کند.
پذیرش بدون قضاوت: به خودمان بگوییم: «الان حالم خوب نیست، ولی این حس موقتی است و می‌گذرد.»
صحبت با عزیزانمان: بیان صادقانه‌ی احساساتمان به اطرافیانی که ما را درک می‌کنند، حال‌وهوای بهتری به ما می‌دهد.
مدیتیشن
تصدیق احساساتی که تجربه می‌کنیم، اولین گام برای سازگاری روحی ما محسوب می‌شود. به‌جای اینکه همه‌ی انرژی‌مان را صرف ناراحتی کنیم، می‌توانیم روی چیزهایی که در کنترلمان هستند تمرکز کنیم. می‌توانیم حداکثر استفاده را از زمانمان ببریم، شاید حتی کارهایی انجام بدهیم که مدت‌ها در ذهنمان بوده است ولی فرصتش را نداشتیم.
فعالیت‌هایی که خلاقیت و ذهنیت رشد را در شما پرورش می‌دهند
در شرایط بحرانی، ایمنی همیشه بالاتر از هر سرگرمی و فعالیتی قرار دارد. بیشتر فعالیت‌هایی که در ادامه از آن‌ها صحبت می‌کنیم، برای محیط امن خانه طراحی شده‌اند. قبل از اینکه تصمیم بگیرید هرگونه فعالیتی را بیرون از منزل انجام دهید، از امنیت خودتان اطمینان حاصل کنید.
هنرهای تجسمی
۱) نقاشی و طراحی یکی از مؤثرترین راه‌ها برای آزادسازی احساسات و کاهش استرس محسوب می‌شود. برای شروع نگران ابزار و وسایل نباشید. تنها به چند برگ کاغذ، مداد یا قلم‌های رنگی نیاز دارید. موضوع نقاشی می‌تواند از منظره بیرون پنجره گرفته تا تصاویر خیالی و انتزاعی، متغیر باشد. مهم این است که حس کنید در بیان خودتان آزاد هستید.
۲) رنگ‌آمیزی کتاب‌های بزرگسالان که در سال‌های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است، به کاهش استرس و تقویت تمرکز کمک می‌کند. این فعالیت نیاز به مهارت خاصی ندارد و می‌توانید آن را در هر سن و سطحی انجام دهید.
۳) مجسمه‌سازی با خمیر یا خاک رس هم حس لمسی را تقویت می‌کند و هم به تخلیه‌ی انرژی منفی منجر می‌شود. ساخت اشکال ساده از حیوانات، گلدان‌های کوچک یا اشیای تزیینی، احساس دستاورد و خلاقیت را در شما زنده می‌کند.
۴) عکاسی حتی بدون دسترسی به اینترنت نیز می‌تواند ادامه یابد. با عکاسی از گوشه‌های مختلف خانه، طبیعت از پنجره، یا پرتره اعضای خانواده؛ شم هنری خودتان را محک بزنید.
صنایع دستی
۱) اسکرپ‌بوکینگ یا ساخت آلبوم خاطرات با استفاده از عکس‌های چاپی، کاغذهای رنگی و وسایل تزئینی ساده، راهی عالی برای حفظ و مرتب‌سازی خاطرات شما خواهد بود. به‌علاوه فرصتی هم برای مرور خاطرات خوش گذشته پیدا می‌کنید.
۲) کاردستی با مواد بازیافتی: تبدیل جعبه‌های خالی به جعبه‌های نگهداری، ساخت گلدان با بطری‌های پلاستیکی، یا تزئین قاب عکس با مواد موجود در خانه از جمله این فعالیت‌ها محسوب می‌شود که صرف‌نظر از کمک به محیط‌زیست، نوآوری شما را هم شکوفا خواهد کرد.
نوشتن
۱) نوشتن در دفترچه خاطرات روزانه یکی از مؤثرترین راه‌ها برای پردازش احساسات و تجربیات روزانه است. به‌ویژه در شرایط استرس‌زا، بیان کتبی احساسات می‌تواند انرژی منفی شما را تخلیه کند.
2) خلق داستان‌های کوتاه و شعر فرصتی برای رهایی از واقعیت سخت و ورود به دنیای خیال فراهم می‌کند. نوشتن داستان‌هایی با پایان خوش می‌تواند به حفظ امید و نگاه مثبت کمک کند.
۳) نامه‌نگاری روی کاغذ برای دوستان و بستگان، حتی اگر امکان ارسال فوری آن‌ها وجود نداشته باشد، می‌تواند احساس ارتباط را به شما باز می‌گرداند. حتی می‌توانید بعدها واقعاً نامه‌ها را پست کنید و مطمئن باشید گیرنده را بسیار خوشحال می‌کنید.
۴) ترجمه متن‌های مورد علاقه از زبان‌های خارجی به فارسی یا بالعکس، هم مهارت زبان شما را بهبود می‌دهد و هم زمانتان را به شکل مفیدی پر می‌کند.
فراموش نکنید خلاقیت یعنی «هنوز می‌توانید اثر بگذارید»، حتی وقتی هیچ‌چیز به شما جواب نمی‌دهد.
یادگیری زبان‌های جدید
وقتی دسترسی به اینترنت قطع می‌شود، خیلی چیزها را ناگهان از دست می‌دهیم: کلاس، سرچ، ویدیو، اپ یادگیری زبان، کانال تلگرام، حتی آن صفحه‌ی ویکی‌پدیا که قرار بود بالأخره بخوانیم. ذهنمان کم‌کم حس می‌کند بی‌مصرف شده است، خالی، تنبل. اما رشد همیشه به برق و وای‌فای نیاز ندارد. گاهی فقط نگاهی تازه می‌خواهد به چیزهایی که همین حالا کنارمان هستند:
استفاده از کتاب‌های آموزشی و فلش کارت یکی از مؤثرترین روش‌های یادگیری زبان بدون نیاز به اینترنت محسوب می‌شود. تهیه‌ی کارت‌های کوچک با واژگان جدید در یک طرف و معنی آن‌ها در طرف دیگر، روشی ساده و کارآمد برای حفظ لغات است. این روش قدیمی اما بسیار مؤثر، امکان مرور مداوم و تقویت حافظه را فراهم می‌کند.
تمرین مکالمه با دوستان و خانواده که به همان زبان آشنایی دارند، فرصت عملی‌کردن آموخته‌ها را ایجاد می‌کند. حتی اگر سطح زبان اعضای خانواده پایین باشد، تمرین مکالمات ساده مانند معرفی خود، صحبت درباره‌ی غذا، یا توصیف اتاق واقعاً مفید خواهد بود.
گوش‌دادن به موسیقی خارجی که قبلاً دانلود شده است یا پادکست‌های آفلاین می‌تواند به تقویت مهارت شنیداری شما کمک کند. حتی اگر در ابتدا معنی جملات برایتان کاملاً مشخص نباشد، بازهم تکرار آهنگ و ریتم زبان خارجی تأثیر مثبت خودش را نشان می‌دهد.
فهرست کارهای عملی و ساده در خانه
گاهی نمی‌توان ذهن را آرام کرد. انگار افکارمان مثل دود به سقف می‌خورند، از گوشه‌ی اتاق برمی‌گردند و دوباره وارد سرمان می‌شوند. در همین لحظه‌ها راهی کمتر دیده‌شده پیش رویمان داریم: اینکه از بیرون شروع کنیم.
کشوهایتان را مرتب کنید. از همان کشویی شروع کنید که انواع آیتم‌های کوچک را درون آن ریخته‌اید: شارژر قدیمی، دفترچه‌ی نصفه، دکمه‌ی یدکی، کاغذ بی‌ربط. همه‌چیز را بیرون بیاورید، یکی‌یکی چک کنید، چیزهایی را که لازم ندارید، کنار بگذارید.
دکوراسیون اتاقتان را تغییر دهید. نیازی نیست با کارهای سنگین خودتان را خسته کنید، گاهی فقط جابه‌جا کردن تابلوهای روی دیوار، تغییر چیدمان میز کامپیوتر یا کتابخانه، فضا را برای شما تازه می‌کند و انگیزه‌بخش شروعی نو می‌شود.
ساز بزنید. نواختن موسیقی هماهنگی مغز و دست را تا حد چشمگیری بهبود می‌دهد. حتی اگر پیش‌ازاین کلاس نرفته‌اید ولی گیتار، تار یا حتی فلوت ساده‌ای در خانه دارید، می‌توانید آهنگ‌های ساده را با کتاب‌های آموزشی یا حتی تقلید از آنچه شنیده‌اید، یاد بگیرید.
خیاطی اولیه را یاد بگیرید. کار لباس‌هایی را که نیاز به ترمیم دارند، خودتان انجام دهید. کوتاه‌کردن آستین، دوختن دکمه یا دوختن کیسه‌های کوچک برای نگهداری وسایل، قدم‌هایی هستند که به‌سادگی اعتمادبه‌نفس شما را بالا می‌برند.
تعمیرات ساده منزل نه‌تنها وقتتان را پر می‌کند، بلکه باعث می‌شود در اموری بسیار کاربردی ماهر شوید. تعمیر شیر آب، رنگ‌آمیزی دیوار یا تعمیر صندلی، کابینت یا پرده، از جمله کارهایی هستند که در تمام زندگی به کارتان می‌آیند.
آشپزی کنید. با همان مواد موجود در خانه، رسپی‌های جدید را تست کنید، غذاهای سنتی را که مدت‌ها نخورده‌اید، بپزید یا ابتکار عمل را در دست بگیرید و با نوآوری غذای جدیدی ابداع کنید. پخت شیرینی و نان خانگی نیز علاوه بر لذت آشپزی، عطر دلپذیری به خانه می‌دهد که روحیه‌ی همه‌ی اعضای خانواده را بهبود می‌بخشد.
برای آرامش ذهن و کاهش استرس، تای چی و مدیتیشن یاد بگیرید. حرکات آهسته و کنترل‌شده‌ی تای چی می‌تواند در فضای محدود خانه انجام شود و نیاز به تجهیزات خاصی ندارد. مدیتیشن ساده با تمرکز بر تنفس می‌تواند طی ۱۰ الی ۱۵ دقیقه حال‌وهوای شما را کاملاً تغییر دهد.
موسیقی گوش دهید: موسیقی کلاسیک، آواز سنتی ایرانی، یا حتی صدای طبیعت می‌تواند فضای آرامش‌بخشی در خانه ایجاد کند. ترکیب گوش‌دادن به موسیقی با فعالیت‌های دیگر مثل نقاشی یا تعمیرات، تجربه‌ای دوچندان لذت‌بخش به شما می‌دهد.
کتاب بخوانید. شاید کمی کلیشه‌ای به‌نظر برسد، ولی اگر مطالعه‌ی برخی کتاب‌ها یا مقالات نیمه‌کاره گذاشته‌اید و ادامه‌شان را به زمانی مناسب موکول کرده‌اید، می‌توانید به سراغشان بروید. از کتاب‌های کاغذی گرفته تا پی‌دی‌اف‌ها، آنچه زمانی برای شما جالب بوده است احتمالاً دوباره شور و شوقتان را برمی‌انگیزد.
گیاه پرورش دهید. در ابتدا فقط با یکی دو گلدان شروع کنید. هر روز گرد و غبار یا خاک روی برگ‌ها را پاک کنید و آن‌ها را به سمت نور جابه‌جا کنید. گیاهان به ما یادآوری می‌کنند که در اعماق تاریکی هم چیزی در حال رشدکردن است.
حل جدول و پازل فعالیت‌هایی هستند که ذهن را مشغول می‌کنند، اما به شیوه‌ای آرام و غیراسترس‌زا. هم حافظه و تمرکزتان را بهبود می‌دهند و هم بیش از آنچه فکر می‌کنید، احساس کلافگی را از بین می‌برند.
ورزش‌های امن در منزل
بدن ما همیشه با ما است؛ اما ذهن خسته، دل‌نگران و بی‌حوصله، غالباً بهانه‌ای برای عدم تحرک دارد. بااین‌حال، حتی کوچک‌ترین نرمش‌ها هم مدارهای بسته‌ی فکرمان را باز می‌کند. البته در این روزها از باشگاه و دوچرخه‌سواری و کوهنوردی صحبت نمی‌کنیم، صرفاً می‌خواهیم آشتی کوچکی با بدن داشته باشیم.
یوگا و تمرین‌های کششی هم انعطاف بدنتان را بهبود می‌دهد هم ذهنتان را آرام می‌کند. برای انجام یوگا تنها به فضای کوچکی معادل یک تشک نیاز دارید. حرکات ساده کششی، نگه‌داشتن حالت‌های مختلف بدن و تمرکز بر تنفس انرژی مثبت زیادی در شما ایجاد خواهد کرد.
تمرینات قدرتی با وزن بدن شامل شنا روی زمین، حرکت اسکات، پلانک و سایر تمرین‌هایی که نیازی به وسایل ورزشی ندارند. این تمرینات می‌توانند در فضای محدود انجام شوند و به حفظ قدرت عضلانی و تناسب‌اندام کمک کنند.
رقص به‌عنوان تمرین مغزی و بدنی یکی از لذت‌بخش‌ترین راه‌های ورزش در خانه محسوب می‌شود. به‌این‌ترتیب نه‌تنها کالری می‌سوزانید، بلکه روحیه‌ی بهتری هم پیدا می‌کنید. حتی ۱۵ الی ۲۰ دقیقه رقص در روز می‌تواند تأثیر فوق‌العاده‌ای بر سلامت جسمی و روحی داشته باشد.
سرگرمی‌های خانوادگی
حتی اگر اعضای خانواده فقط شب‌ها دور هم جمع می‌شوند، از این فرصت استفاده کنید و حال‌وهوای خودتان و عزیزانتان را تغییر دهید:
برد گیم‌ها یکی از بهترین گزینه‌ها برای وقت گذراندن و بهبود روابط دوستانه و خانوادگی به شمار می‌روند. بازی‌هایی مانند شطرنج، منچ و مونوپولی اوقات خوشی را برایتان رقم می‌زنند و علاوه بر سرگرمی، مهارت‌های استراتژیک و تفکر منطقی شما را نیز تقویت می‌کنند.
نمایش خانگی برنامه‌ای جذاب است که تمام اعضای خانواده می‌توانند در آن شرکت کنند. انتخاب نمایش‌نامه‌ای ساده و تعیین نقش‌ها و حتی ساخت لوازم ساده صحنه می‌تواند پروژه‌ای چندروزه باشد که همه را سرگرم کند. در کنار آن شعرخوانی، تقلید از شخصیت‌های مشهور، یا بازآفرینی صحنه‌های فیلم‌های محبوب هم ایده‌هایی هستند که احتمالاً از آن‌ها لذت می‌برید.
داستان‌گویی و تعریف خاطرات مخصوصاً با حضور اعضای مسن‌تر خانواده، فرصت ارزشمندی برای انتقال تجربیات و حفظ تاریخ خانوادگی فراهم می‌کند. شنیدن روایت‌های گذشته، تجربیات جوانی پدربزرگ و مادربزرگ، یا خاطرات کودکی والدین می‌تواند ساعات بسیاری را پر کند و درعین‌حال پیوندهای عاطفی را تقویت کند.
آماده‌سازی قبلی: نکاتی برای سازگاری با وضعیت تحمیلی
وقتی اینترنت قطع می‌شود، نوعی «بی‌زمانی» شکل می‌گیرد؛ انگار تقویم به هم می‌ریزد. اما هنگامی که دوباره متصل می‌شویم، سیل کارهایی که باید انجام دهیم به سمتمان سرازیر می‌شود: پیام‌هایی که باید پاسخ دهیم، اخباری که باید چک کنیم، دوستانی که باید پیدایشان کنیم، فایل‌هایی که باید آپلود شوند.
اگر ذهنمان آماده نباشد، ممکن است فرصت‌های مهم را از دست بدهیم. پس چرا همین حالا خودمان را آماده نکنیم؟ روی کاغذ یا بالای صفحه‌ای در نوت گوشی بنویسید: «اگر اینترنت قطع شود چه کارهایی باید انجام دهم؟» برای مثال:
مجموعه‌ای از محتوای صوتی مانند پادکست‌ها، آهنگ‌های مورد علاقه، کتاب‌های صوتی را برای گوش‌دادن آفلاین دانلود کنید.
مقالات مورد نظرتان را دانلود یا ذخیره کنید تا بعداً آن‌ها را برای مطالعه در دسترس داشته باشید.
فهرستی از کارهای متنوع، و پروژه‌های خانگی آماده کنید که در زمان قطعی اینترنت قابل انجام هستند. در این صورت در زمان قطعی غیرمنتظره اینترنت، کمتر احساس سردرگمی و بی‌هدفی خواهید داشت.
همین کار را در زمان قطعی اینترنت نیز انجام دهید. لیست کارهایی را که به ذهنتان می‌رسد، یادداشت کنید: افرادی که باید از آن‌ها خبری بگیرید، برنامه‌هایی را که باید نصب کنید، پیش‌نویس ایمیل‌ها و پیام‌ها، یا آنچه باید سرچ کنید. این اقدامات باعث می‌شوند احساس کنترل بیشتری بر اوضاع داشته باشید.
نزدیک ماندن به هم، وقتی دنیای آنلاین دور شده است
ما به باهم‌بودن از پشت صفحه‌ها عادت کرده‌ایم. وقتی دلمان تنگ می‌شود، پیام می‌فرستیم. وقتی حالمان خوب نیست، استوری نمادینی می‌گذاریم. شاید برخی متوجه شوند و برخی نه، ولی لااقل صدایمان شنیده می‌شود.
با قطع‌شدن اینترنت، صدای سابق ما نیز قطع می‌شود. افرادی که شاید با آن‌ها فقط در گروه‌های آنلاین حرف می‌زدیم، دیگر نیستند. سعی کنید با اطرافیان گفت‌وگوهایی ساده داشته باشید، البته نه در مورد اخبار. اگر نمی‌توانید یا نمی‌خواهید حرف بزنید، سعی کنید کار کوچکی را با هم انجام دهید. چای نوشیدن، بازی‌های ساده یا حتی کنار هم نشستن، بار تنهایی شما را سبک‌تر می‌کند.
در نهایت، به یاد داشته باشیم این شرایط موقتی است. آنچه باقی خواهد ماند، تجربیات ارزشمند، مهارت‌های جدید آموخته‌شده، سازگاری و قدرتی است که در این دوره کسب کرده‌ایم.
