در روزگاری که محدودیت می‌تواند برای بسیاری به بن‌بست تبدیل شود، «مرجان محمدی» با تکیه بر هنر، اراده و پشتکار، نه‌تنها از سد موانع عبور کرده، بلکه افتخاراتی چشمگیر در سطح ملی و بین‌المللی کسب کرده است. او امروز نه فقط یک هنرمند، که الگویی از جسارت، مهارت و هویت زنانه در جامعه‌ای در حال گذار است. گفت‌وگوی اختصاصی «پهنه پرواز» با این بانوی پرتلاش را در ادامه می‌خوانید:
پهنه پرواز: خانم محمدی لطفاً خودتان را برای مخاطبان ما معرفی بفرمایید.
مرجان محمدی: مرجان محمدی هستم، متولد یکم شهریور ۱۳۵۳، دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته پژوهش هنر. از هنرمندان دارای معلولیت جسمی–حرکتی هستم و ۲۲ سال است که در هنرستان‌های شهر تهران مشغول تدریس دروس گرافیک، رایانه و تصویرسازی دیجیتال هستم.
پهنه پرواز: از مسیر حرفه‌ای و هنری خود برایمان بگویید.
مرجان محمدی: در طول این سال‌ها، فعالیت حرفه‌ای‌ام را با جدیت دنبال کردم. در بیش از ۲۰ نمایشگاه گروهی و آنلاین شرکت داشتم. از سال ۲۰۱۳ تاکنون، در جشنواره بین‌المللی هنرهای تجسمی پارا آرت توکیو حضور داشتم و در سال ۲۰۱۸ موفق به کسب مقام سوم این رویداد معتبر شدم.
در نمایشگاه بانوان نخبه دارای معلولیت تهران شرکت کردم و مقام اول را کسب نمودم. همچنین در جشنواره رنگ صلح، موفق به دریافت لوح تقدیر شدم. در ششمین جشنواره بین‌المللی هنرهای تجسمی فجر یکی از آثارم به نمایش درآمد و در کتاب سال آن جشنواره چاپ شد.
در نمایشگاه‌های «بر بلندای چکاد ۱ و ۲» به مناسبت روز جهانی معلولان، حضور داشتم. در نخستین جشنواره ملی هنری همام ویژه هنرمندان معلول (۱۳۹۹)، مقام برتر رشته گرافیک را به دست آوردم. همچنین نمایشگاهی مجازی در دوره شیوع کرونا با عنوان «بوم‌رنگ» در صفحه اینستاگرامی برگزار کردم.
در نمایشگاه صد اثر، صد هنرمند در سایت استاد لی‌لی گلستان (مرداد ۱۴۰۲) شرکت کردم. علاوه بر این‌ها، داوری نخستین نمایشگاه کشوری نقاشی افراد دارای معلولیت در سال ۱۳۹۸ را نیز بر عهده داشتم.
در جشنواره هنرهای تجسمی همام دوره‌های ۱ و ۳ موفق به کسب مقام اول شدم و در نمایشگاه گروهی «تجسم تخیل» ویژه آثار هنرمندان هنرآموزان شهر تهران نیز حضور داشتم.
پهنه پرواز: با این حجم از فعالیت‌ها و دستاوردها، دغدغه امروزتان چیست؟
مرجان محمدی: دغدغه من و بسیاری از دختران خودسرپرست دارای معلولیت، مسأله مسکن، امنیت و آینده است. سؤالم از مسئولان محترم بهزیستی، شهرداری، وزارت مسکن و برنامه و بودجه این است: برنامه شما برای زنانی مانند ما چیست؟ زنانی که با وجود محدودیت، مهارت کسب کرده‌اند، سن‌شان بالا رفته و هیچ تکیه‌گاهی جز خود ندارند؛ نه همسری، نه خانواده‌ای، نه خانه‌ای.
طرح مسکن ملی، واحدهایی خارج از تهران را پیشنهاد می‌دهد؛ مناطقی که نه تنها امکانات رفاهی ندارند، بلکه برای یک معلول تنها، خطرناک و نامناسب هستند. آیا این تصمیم واقعاً به صلاح است؟ این افراد نه فقط سقف، که کرامت، امنیت و دسترسی به امکانات شهری نیاز دارند.
پهنه پرواز: سخن پایانی شما برای جامعه و مسئولان چیست؟
مرجان محمدی: از مسئولان تقاضا دارم که نگاهشان به افراد دارای معلولیت، نگاه ترحم‌آمیز یا کلیشه‌ای نباشد. ما توانمندیم، ما فعالیت می‌کنیم، و تنها نیازمند فرصت، دیده‌شدن و حمایت واقعی هستیم. جامعه‌ای که به زنان خودسرپرست و معلول توجه نکند، فرصت رشد بخش بزرگی از سرمایه انسانی‌اش را از دست می‌دهد.
پایگاه خبری پهنه پرواز با هدف معرفی چهره‌های موفق از میان افراد دارای معلولیت، تلاش دارد تا صدای کسانی باشد که با وجود چالش‌های بسیار، با خلاقیت، پشتکار و باور به توانایی‌های خود، به قله‌های افتخار رسیده‌اند. مرجان محمدی تنها یک نمونه از صدها هنرمند توانمند این سرزمین است.
